BFW 7 part 2
1455 Words
(Afiah)
Tunog na nagmula sa cellphone ni Seighfred ang dahilan kaya natigil sya sa gusto nyang gawin sa akin.
Padabog nya itong sinagot, habang matiim parin syang nakatingin sa akin. Madilim na madilim ang kanyang anyo.
"I'll be there?" aniya bago tinapos ang tawag. "Your lucky at kailangan na ako doon sa party. Fix your self." Ani nya sa akin, saka nya isinuot uli ang polo na nahubad nya kanina.
Pinunasan ko naman ang aking luha. Inayos ang aking damit pati na ang aking buhok. Tinanggal ko ang pagkakatali nito at hinayaan kong nakalugay nalang ito.
"Wag kang magkamali na lumapit uli kay Nicollo at makakatikim ka na naman sa akin." aniya bago kami tuluyan lumabas mula sa kwarto.
Hindi ko na sya sinagot. Kakambal ng pagmamahal ko sa kanya ay ang matinding galit dito sa puso ko na para din sa kanya.
Nasa isang sulok na naman ako habang nakatingin sa aking asawa na masayang nakipagsayaw sa isang magandang babae. Sobrang sweet nang dalawa, kaya hindi ko mapigilan ang makadama ng sobrang panibugho. Pinilit kong wag mapatingin sa kanila pero hindi ko maialis ang aking mata sa aking asawa habang may kayakap syang iba kahit pa umiiyak ngayon ang aking puso.
"Hindi ko alam na mahilig pala sa sulok ang maganda kong sister in law." napalingon ako sa nagsasalita, at si Saven ang nakita ko.
"Hindi kasi ako sanay sa mga party. Lalo na kung ganito kagarbo ." Nagpakawala ako ng ngiti sa kanya.
Totoo naman hindi ako sanay sa ganito kagarbong party. Hindi naman kasi ako anak mayaman.
Pero, hindi naman ito ang dahilan kung bakit nasa isang sulok ako ngayon. Pinagbawalan kasi ako ni Seighfred na makipaghalubilo sa kahit sino. Alam kong ikinahiya nya ako.
Sino nga ba ako para ipagmalaki ng asawa ko? Walang- wala ako sa kalingkingan ni Lauren. O sa ibang babae pa na nandito. Isa akong mahirap at ordinaryong babae lamang.
"C'mon---" mahina syang napatawa. "Dahil bahagi ka na ng Montreal, dapat ka nang masanay. Pagkatapos nito, marami kapang party na dadaluhan na kasing garbo nito o higit pa."
Ngiti lang ang isinagot ko sa kanya.
Gusto kong sabihin sa kanya na kaunting panahon lang naman akong isang bahagi ng mga Montreal. Maghihiwalay din kami ni Seighfred kalaunan dahil ayaw kong habang buhay na kasama ang isang katulad nya na malupit. Naghahanap lang ako ng tiyempo sa aking planong pagtakas.
"Para hindi ka ma-bored, samahan nalang kita."
Hinawakan nya ang sikuhan ko. Inakay nya ako papunta sa kung saan may mga nagsasayawan.
"Ano---" pagtataka ko. Pinilit kong kumawala sa kanya.
"Let me dance you. Hindi ko kasi nakita na isinayaw ka ni Seighfred."
"Hindi ako marunog sumayaw. At hindi rin ako mahilig." Ani ko. Napayuko ako. Paraan ko ito para iparating sa kanya ang pagtanggi ko.
"You'll be fine, Afiah. Sabayan mo lang ako. Sayang naman ang gabing ito para hindi mo masubukan ang maisayaw."
Lihim akong napabugtong- hininga. Tila ayaw nyang tanggihan. Kaya wala sa loob na pinagbigyan ko nalang sya.
"My brother is an asshole." aniya kalaunan."
Nakakapit ang aking kamay sa kanyang balikat, habang nakahawak ang kanyang kamay sa aking baywang.
"You don't deserved the kind of treatment that he did to you."
"Maybe. He hates me. Alam mo naman siguro kung bakit sya nakasal sa akin."napayuko ako, nahihiya ako sa kanya.
We're not that close, isang taon ang agwat namin. But sa magkakapatid na Montreal, sya ang madalas nakangiti sa akin.
"Hindi naman ako naniniwala sa inakusa nya sayo. Baka nga sya ang pumikot sayo."napaangat ako ng mukha sa kanya. Mahina syang tumawa, nginitian ko lang sya.
Malaking joke naman talaga ang sinabi nya.
Hindi ko lubos akalain na mag-eenjoy pala ako sa company ni Saven. Pagkatapos kasi namin magsayaw kanina, hindi na sya umalis sa tabi ko. Sandali kong nakalimutan ang presensya ng aking asawa. Hindi din naman ako pinapansin ng aking asawa.
Marami kaming napagkwentuhan ni Saven tulad nalang sa pangarap nyang maging doctor. Nag- aaral din sya ngayon sa medical school na tulad kay Claudia. Schoolmate ang dalawa, advance lang ng isang taon si Saven sa aking matalik na kaibigan.
Kanina pa busangot ang mukha ni Seighfred sa pag- alis namin sa party. Hindi ko alam kung ano na naman ang ikinagalit nya sa akin.
"s**t! Diba sabi ko sayo na magtago ka sa sulok doon sa party. Ano yong nakita ko kanina?" Tanong nya nang nakapasok na kami sa loob ng penthouse nya.Tila nag- aapoy ang mga mata nya sa galit na nakatingin sa akin.
"Hindi ko lang matanggihan ang kapatid mo. Hindi ko alam kung paano sya---"
"Ang sabihin mo, lumalandi kalang"mapanuyam nyang saad. "Pagkatapos mo akong pikutin, ngayon ang kapatid ko naman ang gusto mo. Ganyan kaba talaga kadesperada. Dahil ayaw ko sayo, kaya doon ka nalang sa mga kapatid ko. Sino ba kina Nicollo at Saven ang plano rin pikutin pagkatapos ko sayo?"
Agad pumatak ang mga luha ko dahil sa sinabi nya. Ang sakit- sakit ng mga salitang binitawan nya.
"Hindi ako ganun. Hindi kita pinikot. Wala akong planong masama sa mga kapatid mo. Mga mabubuti silang tao, hindi katulad mo na demonyo."
Hindi ko napigilan ang mapahikbi. Bakit ba ang sama ng tingin nya sa akin?
"Really?" Itinaas nya ang panga ko.
Naniningkit ang mga mata nya na nakatingin sa akin. "Napakasama mong babae. Nakatago ang kulo mo sa inosente mong mukha."
Pabigla nya akong binitawan. Dahil sa pagkabigla, kaya na out of balance ako. Tumama tuloy ako sa pader.
"Aray!" Hindi ko napigilan sambit. Nasaktan naman talaga ako sa ginawa nya. Pero, hindi nya ako pinansin.
"b***h!" Singhal nya sa akin. " Show me how b***h you are."
Kinakabahan ako sa sinabi nya. May ipapagawa na naman sya sa akin na hindi ko gusto.
Binuksan nya ang zipper ng pantalon nya. Gusto kong tumakbo. Gusto kong magtago. Pero, hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko.
"Suck it." Pag-uutos nya sa akin.
Inilabas nya ang p*********i nya.
"Please Seigh--- ayaw ko na." Mangiyak- ngiyak kong sabi sa kanya.
"Suck it, b***h! Kung ayaw mong makatikim uli sa akin."
Natakot ako.
Kahit namanhid na ako sa mga pananakit nya pero nakadama parin ako ng takot. Masakit din kasi ang paulit- ulit na mapagbuhatan ng kamay.
Pinunasan ko ang aking luha. Lumuhod ako sa harapan nya paharap sa p*********i nya. Saka ko ipinasok sa bibig ang mahaba at malaking nyang alaga. Kahit diring- diri ako sa aking ginagawa, pero ginalingan ko parin. Baka mabuhatan na naman nya ako ng kamay pag hindi sya masiyahan.
"Ooohh...that's it!" Ungol nya. "f**k! Ang galing mo talaga sa ganitong bagay."
Mas isinagad pa nya ang pagpasok ng p*********i nya sa bibig ko, halos mapaubo na ako at hirap nang huminga. Pero wala syang pakialam kahit halos mabilaukan na ako.
"Suck my balls, baby!" Utos nya.
Ginawa ko ang sinabi nya. Kaya mas lalo syang napaungol. Iba't- ibang mura na ang lumabas sa labi nya dahil sa pagdedeliryo nya.
Nakaramdam din naman ako ng tagumpay sa ginagawa ko. Napasaya ko sa sarap ang asawa ko.
Itinayo nya ako. Pinatalikod, habang nakatukod ang kamay ko sa sandalan ng sofa. Itinaas nya hanggang sa baywang ko ang laylayan ng bestidang suot ko. Saka ibinaba nya hanggang sa tuhuran ko ang panty ko.
Napaluha ako sa sobrang sakit nang walang sabi- sabing ipinasok nya ang kahandaan sa p********e ko. At walang pag-iingat na inilabas masok nya ang kanyang p*********i sa aking bukana.
Pabilis- bilis ang pagbayo nya sa akin. Hindi nya pinansin ang hiyaw ko dahil sa sakit. Para akong isang mababang uri ng babae dahil sa ginawa nya.
"God! Ang sarap mo talaga. You're still too tight." Mas idiniin pa nya ang pagbayo nya sa akin. He didn't give me pleasure, he just giving me pain.
"Wag ka nang umasa kay Saven. He is inlove with someone else. Gagawin ka rin nyang parausan na katulad ko." Aniya. Tapos na sya sa ginawa nyang pambababoy sa akin.
Halos nahirapan ako sa pagtayo. Ang sakit- sakit ng katawan ko, lalo na ang ibabang bahagi. Pero, wala nang mas sasakit sa salitang binitawan nya.
Agad syang pumasok sa kwarto namin. Pagkatapos kong ayusin ang aking sarili, umupo ako sa sofa. Patuloy parin sa pag-agos ang aking mga luha.
Nang narinig ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto, agad kong pinahiran ang mga luha ko.
Lumabas ang asawa ko. Bagong paligo sya. Bihis na bihis. Mas lalo syang naging guapo sa suot nya. May dala syang malaking bag.
"I'll be gone for days. Pupuntahan ko si Lauren sa US." Aniya. "Wag kang magkamaling takasan ako. Tandaan mo, hindi mo ako mapagtataguan." saka sya tuluyan umalis.
Tulong luha akong nakatingin sa kawalan.
Pupuntahan na naman ni Seighfred si Lauren. Sadyang mahal na mahal ito ni Seighfred. Napakaswerte nito.
- Writer
