Billionaire's Former Wife- (Montreal Property #1)

BFW 6

(Afiah)

Life must go on. And so I am.

Pagkatapos ng isang araw na galit ko kay Seighfred dahil sa ginawa nya. Ngayon, parang bula at bigla nalang nawala ang galit ko sa kanya.

Ganito nga siguro pag mahal mo ang isang tao. Hindi mo magawang magalit sa kanya ng matagal. At saka hindi din naman ako ang klasi sa tao na nagkikimkim ng galit. Madali akong magpatawad, lalo na pag makita ko yon senseridad sa taong humihingi ng tawad sa akin.

Well, hindi man humingi ng tawad si Seighfred sa akin ay pinatawad ko na sya, dahil alam kong kailan man, hindi nya ibaba ang kanyang pride para sa kapatawaran ko.

Wala kaming imikan ni Seighfred habang inihanda ko ang kanyang agahan. Hindi ako galit sa kanya pero wala naman akong sasabihin. Nagpasalamat nalang ako at hindi sya nagsasalita ng kung ano't- ano na naman na nakakainsultong salita sa akin. Pagkatapos kong ihanda ang kanyang agahan, agad akong umalis at dumiretso na sa aking kwarto. Binuksan ko ang aking laptop. Dahil wala na akong cellphone kaya mas pinili ko nalang na sa f******k na makipag- chat sa aking mga kaibigan.

Alfred: I have a birthday gift for you. You will receive it this day. Sorry kung nalate ng dating.

Me: Really? Thanks! How do you know my address?

Alfred: You told me one time.

Nag- isip ako. Nasabi ko ba kay Alfred ang address nitong penthouse ni Seighfred? Wala naman akong maalala. Pero hindi na ako nag- usisa pa. Baka nasabi ko nga kay Alfred, nakalimutan ko lang.

Patuloy lang ang pag-cha- chat namin ni Alfred. Ka- chat ko din ang iba kong kaibigan na sina Claudia, Gio at Kia.

Claudia: When are we gonna celebrate your birthday?

Me: Can't decide yet! Pag- iisipan ko muna. Masyado akong busy ngayon.

Gio: Masyado ka yatang ikinulong ng asawa mo sa bahay nyo. You have to relax sometimes and be with your friends.

Kia: Understand nalang natin si Afiah. It's a big different if you already has a husband. Sweet nga kasi mukhang possessive si Mr. Seighfred Montreal.

Napagbugtong- hininga ako habang ipinagpatuloy ko ang pagbabasa ng mga chat ng mga kaibigan ko sa akin. Kung alam lang nila ang sitwasyon ko ngayon.

Lumipas pa ang isang oras at napagpasyahan kong lumabas na ng kwarto. Same as usual, hindi ko na naman naabutan si Seighfred. Siguro, nakaalis na sya.

Hindi ko na naabutan na makalat ang mesa. Milagro at naisipan magligpit ng aking asawa.

Mas pinili ko na tinapay nalang ang kainin, at nagtimpla din ako ng kape. Hindi ako sanay sa kape ng mga mayayaman kaya bumili talaga ako ng sarili kong kape.

Isang araw na naman ako na nasa loob ng bahay. Maliban sa wala ako sa gana na lumabas, iniiwasan ko narin ito. Dahil mas lalo lang titindi ang hinala ni Seighfred na may kabit ako.

Ano bang nangyari sa buhay ko?

I have a dreams before I married Seighfred. Dapat nasa Dubai na ako ngayon, doing the things that I love most. Dapat nasa one step na ako ngayon para tuparin ang aking pangarap na maging jewelry designer.

But I am now stuck with a husband, who didn't love me. A husband who abuse me in all aspect.

A husband who is a good provider, loaded with money nga ang card na ibinigay nya sa akin. What would I expect? Gold digger ang tingin nya sa akin, and he paid me for the times that he used my body for his pleasure and satisfaction.

Good provider nga ang asawa ko but he can't provide me the one that I needed most from him----his love and respect.

Hanggang kailan ba ako ganito? I know hindi naman forever na manatili ako sa poder ni Seighfred, na asawa nya ako. Uuwi din si Lauren at magpapakasal silang dalawa. Pero, hihintayin ko pa ba ang panahon na yan when I didn't know myself anymore? Nakakabaliw nga talaga ang pag- ibig, lalo na kung unrequited iyon. It can steal one most valuable thing from you---- your worth.

Loving Seighfred is hard.

Loving him is painful.

I found myself now, writing something on a piece of paper, I made a draft of our divorce paper. We're married in other country so we can divorce our marriage.

I don't know what is happening to me. Maybe, I woke up the right side of the bed today then I realized that I want to pick up myself again, and restore my lost dignity.

I do this thing the whole day. It's not easy to make a draft of a divorce paper, especially when I was being torn between my love for Seighfred and the love that I have for myself.

Kinahapunan, may dumating na delivery boy. Someone is sending me a bouquet of tulips and a small box. Alam kong si Alfred ang may gawa nito kasi sya lang naman ang nakakaalam na tulips ang favorite flower ko.

Happy Birthday! You are so beautiful just like these flowers that I gave you. Sorry that it's late, hope to catch up.

Basa ko sa card. Walang name ni Alfred pero sigurado naman ako na sa kanya galing 'to.

Binuksan ko ang maliit na box at isang diamond necklace ang nakita ko. Natural na sa akin ang mahilig sa jewelry lalo pa at pangarap ko ang maging jewelry designer. Pero, mukhang masyadong mahal naman itong regalo ni Alfred sa akin.

Nakaharap ako sa aking laptop, kausap ko ngayon si Alfred.

"Thank you very much. But I can't accept it, it is too expe----"

"Magtatampo talaga ako sayo. Just accept it, please. Matagal kong pinag- iisipan ang regalo na yan."

"Okay, I love this neck-----"

Natigil ako sa aking sasabihin nang may biglang nag- close sa aking laptop. Napaangat ang aking mukha. At si Seighfred ang sumalubong sa aking paningin, sobrang dilim ng kanyang mukha.

Nakadama agad ako ng takot sa kanya.

Napatingin sya sa mga regalo ni Alfred sa akin na nakalagay sa center table. Wala naman sa plano ko na e- display ang regalo ni Alfred. Masyado pang maaga para sa regular na uwian ni Seighfred kaya hindi ko eni- expect na maabutan nya ako sa ganitong tagpo.

Kinuha nya ang mga regalo ni Alfred at galit syang lumabas sa penthouse. Nakasunod ako sa kanya.

"Seighfred, anong gagawin mo dyan? Ibalik mo yan sa akin, bigay yan sa akin ng kaibigan ko."

Hindi nya ako pinakinggan. Hindi din sya nagsasalita.

"Seigh please, ibalik mo yan sa akin. Please!" halos nagmamakaawa na ako sa kanya.

Tinawag nya ang isang janitor na kasalukuyan naglilinis sa pasilyo.

"Ano ang gagawin ko nito sir?" tanong ng janitor nang ibinigay ni Seighfred sa kanya ang bulaklak at ang box.

Hinawakan ako ni Seighfred kaya hindi ko ito makuha. Nagpupumiglas ako pero napakalakas ni Seighfred.

"Throw that one." diretsong sagot ni Seighfred.

"No!" tangi kong nasabi.

Nagulat nalang ako nang bigla akong isinakbit ni Seighfred sa kanyang balikat, na parang akong isang sakong bigas. Sa galit ko sa kanya, binayo ko ng suntok ang likod nya. Wala akong pakialam kung magalit na naman sya sa akin, at masuntok na naman nya ako.

"I hate you! I hate you!" sunod- sunod kong sambit.

Ipinasok nya ako sa aking kwarto, at wala din sabi- sabi na iniwan ako pagkatapos nya akong ilapag sa kama.

Iyak na iyak ako. Ang mahal ng regalo ni Alfred sa akin, pero ipinatatapon lang nya. Sana ipinabalik nalang nya yon kay Alfred.

Maya't maya lang, bumukas uli ang pinto at galit na pumasok si Seighfred.

"What is this?" galit nyang tanong sabay abot sa akin ng isang papel. Inabot ko ito at tinignan.

"Isn't it obvious? This is a draft of our divorce paper. Makikipaghiwalay na ako sayo. Mangyayari din naman ang bagay na yan, bakit pa natin patatagalin?"

Hinawakan nya ang aking panga at marahas nya itong inangat.

"At sino ka para magdesisyon kung kailan tayo maghiwalay? I'm not over with you. Hindi pa kita masyadong napagsasawaan kaya mananatili ka muna sa akin hanggang sa mapagsawaan ko ang katawan mo, b***h!"

Marahas din nyang binitawan ang aking panga. Napaiyak ako sa sobrang sakit, sa kanyang ginawa sa akin at sa kanyang mga salita.