BFW 3
955 Words
(Afiah)
Tama ako.
Sa paglipas ng mga araw, patinding- patindi ang mga pasakit na naranasan ko sa mga kamay ni Seighfred.
Pinarurusahan nya ako.
Sinasaktan nya ako.
Pinaratangan nya ako ng mga bagay na wala akong alam.
Ginawa nya akong parusan at sarili nyang s*x slave.
"Strip now! Ano pa ang hinihintay mo?" bulyaw ni Seighfred sa akin.
"Please Seigh, ayaw ko. Maawa ka sa akin. Ayaw ko na!" mangiyak- ngiyak kong pakiusap sa kanya.
"Anong ayaw mo na? Nakalimutan mo na ba kung ano ka sa buhay ko? You're nothing but my w***e. You're a b***h!"
Parang nahati ang puso ko sa kanyang sinabi. Sobra akong nasaktan. Dapat nasanay na ako dahil lagi ko naman naririnig ang salitang ito sa kanyang bibig. Pero, sa paulit- ulit nyang pagsabi nito, paulit- ulit din nahahati ang aking puso.
Para akong naestatuwa. Hindi ako makakilos. Hindi ko na kayang gawin ang bagay na ito.
Bawat ipapagawa nya sa akin ay nanliit ako sa aking sarili. Napuputa ako sa aking sarili. Gusto ko naman ibangon ang aking sarili at hindi mawalan ng respeto dito.
"Bweset!" galit nyang mura.
Tumayo sya mula sa kama. Galit syang lumapit sa akin.
Marahas nyang hinawakan ang magkabila kong braso. Mas lalong akong napaiyak dahil nasaktan ako sa ginawa nya.
"Nakalimutan mo na ba? Pinikot mo ako! Kaya, ano ngayon ang inarte- arte mo?"
Nanginig na naman ako sa takot. Dalawang beses na nya akong napagbuhatan ng kamay, dahil hindi ko ginawa ang gusto nya. Natatakot ako na baka pagbuhatan na naman nya ako ngayon.
"H- Hindi kita pinikot." lakas loob kong tanggi sa inakusa nya sa akin. "A- asawa mo ako. Irespeto mo naman ako."
Hindi ko napigilan sambit.
Binitawan nya ako.
Para nya akong papatayin sa mga titig nya.
"Sa papel lang kita asawa. You will never a wife to me in true meaning. I can't accept you as my wife. Dahil, mamahalin ko ang asawa ko. At ikaw---" he pointed his finger on me. "--kahit kailan, hindi kita masikmurang mahalin. You're a f*****g gold digger b***h!"
He almost killed me with his words.
Ito ang mga panahon na mas pipiliin ko nalang ang mamatay kaysa marinig ang mga sasabihin nya tungkol sa akin.
Ni minsan sa buhay ko. Hindi ko lubos maisip na may isang tao na pagsasalitaan ako ng ganito. At sa asawa ko pa. Sa tanging lalaki na inalagaan ng puso ko sa napakahabang panahon.
Hindi ko napaghandaan ang susunod nyang gagawin. He suddenly tore my nightie just like a piece of paper. Saka nya ako itinulak sa kama.
Nagwawala ako ng pumaibabaw sya sa akin. Hinawakan nya ang aking kamay at ipiniit nya ito sa aking uluhan. Marahas nya akong hinalikan sa labi. Hindi ako nakapagpigil at kinagat ko sya.
"s**t!" mura nya.
Umalis sya mula sa pagkapasada nya sa akin.
Umaapoy ang kanyang mga mata sa galit habang nakatingin sa akin.
Bago paman ako makaalis mula sa kama. Nakuha na nya ang sinturon nya.
Wala akong nagawa nang itinali na naman nya ang aking kamay sa headrest ng kama gamit ang kanyang sinturon.
Napahagulhol ako. Marahas nyang hinubad ang panty ko. Agad din syang naghubad, saka nya ako pinasadahan uli.
Umiiyak ako habang dinila- dilaan nya ang aking mukha at ang aking leeg. Marital rape. Ito ang madalas nyang ginagawa sa akin.
He didn't give me pleasure, he always giving me pain. Kasiyahan nya na makita akong nasasaktan.
Na makita nya akong nahihirapan.
Na makita ang aking mga luha.
Siguro, mas lalo syang sasaya pag makikita nya akong patay na.
Wala akong nagawa ng marahas nyang ipinasok ang kanyang p*********i sa aking p********e. Binayo nya ako ng binayo na walang pag- iingat. Mas mababa pa sa isang bayaran babae ang ginawa nya sa akin.
Habang nagpapakasawa sya sa katawan ko. Walang tigil sa pag- agos ang luha ko. Pati ang paghikbi ay hindi ko mapigilan.
Hindi lang dahil sa nasasaktan ako ng sobra sa ginawa nyang pag- angkin sa akin, kundi dahil narin sa katotohanan, na pangalan ni Lauren ang sinasambit nya habang ako ang pinagsasawaan nya.
Halos buong gabi nya akong paulit- ulit na inangkin. Kaya pagod na pagod ang buo kong katawan kinaumagahan at parang hindi ko na kaya ang tumayo.
Napapitlag ako nang naramdaman ko ang isang malamig na tubig sa buo kong katawan.
Si Seighfred ang gumawa nung.
"Tumayo kana. Marami kapang gagawin. Hindi ka senyorita dito. You are my maid and my w***e. Itanim mo 'yan sa isip mo."
Lumabas sya mula sa kwarto.
Napaiyak na naman ako ng mahina.
Kahit pagod at masakit ang katawan ko, pero pinilit ko parin ang kumilos. Baka pagbuhatan na naman nya ako ng kamay.
Walang halos pahinga. Ang dami nyang inutos sa akin. Wala syang pakialam kahit halatang nahihirapan ako.
Limang na buwan na kaming mag- asawa pero wala parin pagbabago sa pakikitungo nya sa akin. Mas lalo pang naging impyerno ang buhay ko kasama sya.
Hanggang kailan ako magtitiis?
Hanggang kailan ako aasa na sana mahalin din nya ako?
Aasa paba ako kung sinabi na nya sa akin na kahit kailan, hindi nya ako kayang mahalin? At kung magtitis ba ako sa lahat ng pasakit nya sa akin, sa bandang huli ba, mananalo ako at makakamtan ko ang pinakamimithi ko. Na walang iba kundi ang kanyang pag- ibig.
"Lauren, babe." narinig ko na kausap nya na naman nya si Lauren. Mapait akong napangiti.
Paano ko naman mapalitan si Lauren sa puso nya kung isang masamang babae ang tingin nya sa akin?
Kung ni minsan, hindi nya sinubukan na mahalin din ako na tulad ng pagmamahal ko sa kanya?
"I love you very much babe. Ikaw lang at wala ng iba!"
Simpleng salita pero parang napakatulis na kutsilyo na isinaksak nya sa puso ko.
- Writer
