ฟู่เหวินโหลว คือชื่อที่ผู้คนทั่วแผ่นดินต่างเอ่ยถึงด้วยทั้งความยำเกรงชายผู้นี้มิใช่เพียงปราชญ์หลวง หากแต่เป็นเงาที่คอยชี้นำเบื้องหลังราชสำนักผู้มีอำนาจล้นฟ้าจนสามารถพลิกเมือง เปลี่ยนขั้วอำนาจได้เพียงกระดิกนิ้ว
จวนของเขาตั้งอยู่ไม่ห่างจากใจกลางนครหลวงนักหากแต่กินพื้นที่กว้างขวางจนแทบจะกลืนภูเขาทั้งลูกท่ามกลางเงาไม้และหอคอยสูงเสียดฟ้า…ทุกก้อนอิฐล้วนสลักชื่อของอำนาจสถานที่แห่งนี้…คือคำประกาศอันเงียบงันถึงบารมีที่ไม่มีใครกล้าเหยียบย่ำ ความสัมพันธ์ของเขากับองค์ฮ่องเต้ แน่นแฟ้นจนแม้แต่ขุนนางอาวุโสยังไม่กล้าเอ่ยวาจาวิพากษ์ไม่ว่าจะเป็นเพราะปรีชาสามารถ หรือวาจาลิ้นสองแฉกที่ล่อลวงได้แม้แต่หัวใจจักรพรรดิฟู่เหวินโหลว…ก็ได้รับความโปรดปรานเหนือผู้อื่น
และเพื่อเป็นหลักประกันแห่งความไว้ใจองค์ฮ่องเต้ได้พระราชทานวัตถุวิเศษอันเลื่องชื่อที่แม้แต่ห้องโอสถหลวงก็ยังเรียกขานว่าเป็น ของต้องห้ามจากสวรรค์
บุปผาเมฆ
