Tractatio

CHAPTER 23

Sumasabay sa ihip ng hangin ang paglipad ni Volant habang sakay-sakay si Immitis kasama ang lalakeng tumulong sa kanila.

“Ginoo, si Acutus…” Halata sa boses ni Immitis ang panghihina dulot ng pinsalang natamo na kasalukuyan namang nilalagyan ng gamot ng lalake.

“Masyado ka namang pormal. Lux na lang ang itawag mo sa akin,” sabi nito pagkaraan ay pinahiran ng zmegma, isang uri ng pamahid na animo’y pandikit na mabisang panlinis ng sugat, ang likod ni Immitis. “Sa ngayon ay kailangan na muna nating mag-isip at gumawa ng plano para mailigtas si Acutus. Sa ngayon kasi ay dehado tayo lalo na at marami ang kalaban sa loob ng Stamen.”

“Kailangan nating bumalik at iligtas siya, Ginoong Lux,” sabi ni Immitis na tila wala sa sarili.

Diniinan ni Lux ang paglalagay ng gamot sa sugat ng binata dahilan para mapaigtad siya sa sakit.

“Dahan-dahan naman, Ginoong Lux.”

“Ayan mukhang nasa wisyo ka na,” sabi ni Lux pagkaraan ay tumawa, “siguro naman ngayon ay maiintindihan mo na ako.”

“Naiintindihan ko naman ang sinabi mo. Ang akin lang ay baka mapahamak siya lalo na at walang sino man doon ang maaaring magtanggol sa kaniya.” Biglang nahimigan ni Lux ng lungkot ang boses ni Immitis kung kaya’t minabuti nito na ipaliwanag kay Immitis ang lahat nang maintindihan niya ang mga bagay na nagsimulang gumulo.

“Kung babalik tayo roon ngayon ay maaaring mas mapahamak si Acutus at kung hindi papalarin ay maaari tayong masawi. Kung ganoon ay sino na lang ang magliligtas kay Acutus kung pati tayo ay mamamatay?” tila nakapag-isip naman si Immitis sa sinabi ni Lux kung kaya tumango na lang ito.

“Sa totoo lang, Ginoong Lux, hanggang ngayon ay hindi ko mapaniwalaan ang mga nangyayari. Alam ko kung gaano kahalaga si Nitidus kay Acutus at base sa mga kwento niya sa akin noon ay napakabuting tao ni Nitidus. Nakapagtataka lang ngayon na nagkaganoon siya,” malungkot na sabi ni Immitis.

“Marahil ay tama si Acutus sa mga kwento niya sa iyo. Ang lahat ay kagagawan ng kwintas. Ipapakita nito sa mga taong may mahihinang kalooban ang taglay nitong kakayahan. Paano ko ba ipaliliwanag?” Hinawakan nito ang baba na tila nag-iisip nang malalim. “Noong inatasan ako ni Gaza na bantayan ang dalawang batang iyon ay nag-alinlangan ako dahil alam kong walang dahilan para gawin iyon. Inihabiln niya sa akin ang dalawang iyon noong panahong nakatatanggap na siya ng mga hindi inaasahang sorpresa.”

“Sorpresa?” tila naguguluhan naman si Immitis sa huling sinabi nito.

“Dahil nga magkapatid si Pecunia at Gaza ay madali lang nalaman ng kalaban na ang kwintas ay nasa pangangalaga ni Gaza.” Muli nitong ipinagpatuloy ang pagpapaliwanag. “Kung kaya napagdesisyunan niyang ipasa ang pangangalaga nito sa dating nobyo ni Acutus na si Bellus. Una pa lang ay alam na ni Gaza na may natatanging kakayahan si Bellus bilang isang Veneficus kung kaya inatasan niya itong lumisan at magpakalayu-layo upang maprotektahan ang dalawa.”

“Buti ay napapayag niya si Bellus?” usisa niya pa.

“Iniibig niya ng lubos at buo si Acutus. Buo ang loob ni Gaza na hindi siya tatanggihan nito.”

“Tuso rin pala si Gaza kung ganoon. E ikaw, Ginoong Lux, paano ka niya napapayag? At ano ang sorpresang sinasabi mo kanina?” Puro katanungan naman ang pumapasok sa utak ni Immitis. Alam niyang marami pa siyang kailangan na malaman upang matulungan ang kaibigan

“Ang sorpresang tinutukoy ko ay ang mga banta sa buhay niya. Ang akala nila Acutus na trabaho ni Gaza ay pagbabanta talaga sa buhay niya, nila.” Muli itong huminto sa ikinukwento at naghalungkat sa supot na dal ani Immitis.

“Ginoong Lux, anong hinahanap mo riyan sa mga dalahin ko?” Nakakunot naman ang noo ni Immitis habang pinagmamasdan ito.

“Nauuhaw na ako. Wala ka bang maiinum dito?” nakangiting tanong naman nito.

“Naubos na ang dala naming inumin.” Hinimas nito si Volant pagkaraan ay tila inatasan na magtungo sa isang lugar. “Volant, ad harenas”

Kaagad namang lumipad si Volant nang mabilis at kumabig pakanan hanggang sa matunton nila ang oasis ng Harenae. Kaagad naman silang bumaba ni Lux at doon ay nagpasyang maligo at kumuha ng inumin. Doon na rin nila naisipang magpalipas ng gabi.

“Ano ‘yan?” tanong ni Lux nang may ilabas si Immitis na tila isang maliit na kahon mula sa supot nito.

“Tingnan mo na lang, Ginoong Lux.” Inilapag niya ito at saka nagsimulang magbilang, “tatlo, dalawa, isa.”

Bigla na lang may tila lubid na lumabas dito at mga uri ng telang yari sa katsa at nagmistulang isang kubol. Mayroon itong mistulang pinto na maaari nilang daanan para makapasok sa loob.

“Pasok, Ginoong Lux. Dito na tayo matulog  sa loob nang sa ganoon ay hindi masyadong malamig sa hatinggabi.”

“Ayos ‘tong kubol na ‘to. Kumpleto na sa kagamitan.” Namamangha naman si Lux habang pinagmamasdan ang kabuuan ng kubol.

“Ituloy mo na ang pagkukwento, Ginoong Lux. Gusto kong malaman kung paano ka napapayag ni Gaza sa nais niya?” Hindi pa rin siya mapakali sa mga palaisipan sa mga nangyayari.

“Dahil sa kwintas. Sinabi niyang ibibigay niya sa akin ang kwintas ng Tractatio,” tuwirang sagot naman nito.

“ANO?” Gulat na gulat naman si Immitis dahil sa narinig mula kay Lux. “Ibig sabihin ay may pagnanasa ka rin sa kwintas.”

“Teka kalma lang. Hayaan mo muna akong patapusin sa kwento ko.” Iniharang pa nito ang dalawang palad kay Immitis nang unti-unti na siyang lumalapit kay Lux. “Noong una iyon, noong hindi ko pa nalalaman ang sumpa ng kwintas.” Napahinto naman si Immitis sa paglapit sa kaniya at kakamot sa ulo.

BIglang sumeryoso naman ang mukha ni Lux at ipinagpatuloy ang pagkukwento. “Nagulat ako nang minsang nag-iinuman kami ni Gaza ay bigla niya na lang nabanggit sa akin ang sumpang dala ng kwintas. Ang sumpang sumira sa buong angkan ng Sugatzu. Ang kwintas na inaasam ng lahat dahil sa taglay nitong magpagaling at gumamot ng kahit na anong karamdaman kung kaya’t iniisip ng nakararami na maaari nitong gawing imortal ang sinumang magmamay-ari nito.” Lumagok ito ng tubig mula sa basong hawak nito pagkaraan ay muling ipinagpatuloy ang pagkukwento. “Hindi alam ng nakararami ay may kakayahan itong manipulahin ang isip ng isang tao na magnanais na mapasakamay ang kwintas. Iyon ang naging dahilan kung bakit nagbago si Nitidus. Marahil ay nagkaroon siya ng pagnanasa sa kwintas kung kaya’t siya ang napili ng kwintas upang magmay-ari sa kaniya. Marahil ay nagawa ng kwintas na ipakita ang mga bagay na hindi naman talaga nangyari sa buhay ni Nitidus. Sa madaling salita ay pinapaikot siya ng kwintas dahil sa pagnanasa niyang mapasakamay ito.”

“Pero bakit naman si Acutus? Hindi naman siya naaapektuhan ng kwintas,” tanong niya.

“Dahil hindi nagnasa si Acutus sa kwintas,” sagot nito.

“E si Adamas?” muling tanong niya.

“Dahil hindi siya ang napili ng kwintas,” tuwirang sagot nito. Doon lang unti-unting naiintindihan ni Immitis ang lahat matapos ang mga paliwanag ni Lux. “Ang kwintas kasi ang namimili ng magmamay-ari sa kaniya. Ang kailangan lang ni Nitidus ay tatagan ang kaniyang loob at labanan ang mga ilusyong ipinapakita sa kaniya ng kwintas mula sa nakaraan na tiyak kong hindi magiging madali.”

“Bakit naman, Ginoong Lux?” Ang alam ko kasi ay may natatanging alahas ang Sugatzu na siyang lunas sa pinagdaraanan ngayon ni Nitidus.”

“Kung ganoon ay mayroon pang ibang alahas ang Sugatzu?”

“Iyon ay batay lamang sa sinabi ni Gaza. Kung tutuusin ay nakapangingilabot ang pinagdaanan ng buong angkan ng Sugatzu para lang maprotektahan ang yaman nila. Sa pagnanasa ng uchida na mapasakamay ito ay walang-awa nilang pinaslang ang mga nabubuhay sa bayan ng Praespero, ang lugar kung saan isinilang si Acutus. Ang lugar kung saan payapang nabubuhay noon ang buong angkan ng Sugatzu.”

Halos hindi mapaniwalaan ni Immitis na dumating sa ganoong punto ang lahat nang dahil lamang sa mga yaman na iyon. Napapaisip siya kung bakit pa kailangang gawin ang mga alahas na iyon kung alam din naman nilang ito ang maaaring makapagpapahamak sa kanila?

“Bakit kasi hindi na lang nila ibinigay ang nais ng mga Uchida? Wala sanang buhay na nasawi.” Napahawak siya ng mahigpit sa hawak niyang baso habang sinasabi iyon. Hindi niya pa rin kasi matanggap na dahil lang sa mga alahas na iyon ay maraming buhay ay kinailangan na magsakripisyo.

“Kung ibibigay nila iyon sa Uchida ay ganoon pa rin ang mangyayari. Maaaring mas malala pa dahil buhay ng lahat ng tao ang maaaring malagay sa alanganin,” sabi nito pagkaraan ay nahiga sa isang sulok at humalukipkip. “Matutulog na ko. Bahala ka na riyan.”

Napabuntong-hininga na lang si Immitis sa mga naging pag-uusap nil ani Lux. Hindi siya mapalagay lalo na at nalaman niyang hindi lang pala kwintas ang siyang yaman ng Sugatzu, kung ganoon ay maaaring mayroon pang iba na hindi pa lang nila natutuklasan at nahahanap sa kasalukuyan.