Mihriban -Töre-

Yatak odamda oturuyordum duyduğum seslerle aşağıya indim.Kaynanamın herkes içinde kocam Civan 'a söylediklerini duyunca adeta dünyam başıma yıkılmış gibiydi. "Civan oğlum senin karın bize bir torun veremeyecek gibi.Bizim soyumuzun devam etmesi için bir çocuk olması lazım onun için de ben düşündüm taşındım sana başka bir kız getireceğiz.Senin çocuğunu doğuran bize de torun verebilecek bir gelin getireceğiz!" Anasına çekinerek konuşan Civan. "Ana sen ne dersin ben Mihriban'ı seviyorum çocuk olsa da olmasa da!" Civan'a sesini yükselten Zelal ana konuştu. "Bizim soyumuzun devam etmesi senin aşkından daha önemlimidir Civan!Babanla karar verdik sana kuma getireceğiz!" "Ana ben soyumun devam etmesini istemiyorum.Beni zorla evlendiremezsiniz." Civan'a sesini yükselten Abdullah Ağa sinirle konuya dahil oldu. "Civan evleneceksin dediysek evleneceksin sana kimse fikrini soran olmadı.!" Yavaş adımlarla Civan'a doğru ilerledim.Benim geldiğimi gören Civan hiç bir şey olmamış gibi davranmaya başladı. "Civan ben herşeyi duydum!" Çocuğumun olmadığını biliyordum benim bir söz hakkım yoktu.Civan'a bakarak başımı aşağıya doğru eğdim.Bana bakan Civan'a konuştum. "Civan bizim bir çocuğumuz olmuyor soyunun devam etmesi için kabul etmekten başka bir çaren yok.Ananlar haklılar ben sana hiç bir zaman bir çocuk veremeyeceğim." Mecbur kalan Civan anasına ve babasına karşı çıkamamıştı.Benim söylediğim şeyler ile kaşları derince çatılmıştı.Onları umursamadan arkamı dönüp odadan çıkarken olacak olan şeyin farkındaydım. Üzerime kuma gelecekti.