แค่เพื่อนที่เกินเลย FWB

บทนำ ในงานแต่ง  ผู้คนมากมายถูกเชิญมาร่วมงานแต่งนี้ รอยยิ้มแห่งความสุขแต่งแต้มอยู่บนใบหน้าตั้งแต่ทางเข้างานจนถึงเวที ภายในงานเต็มไปด้วยความทรงจำมากมายของคู่บ่าวสาว แม้กระทั่งจดหมายรักความยาวสองหน้ากระดาษก็ถูกเอามาขยายใส่กรอบตั้งไว้ให้ทุกคนได้เห็นถึงความรักของพวกเขา “ดูรักกันมากเลยนะครับเนี่ย” ชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นรุ่นน้องในที่ทำงานของเจ้าสาวและถูกเชิญมาร่วมงานด้วยเอ่ยขึ้น ทุกรูปของบ่าวสาวมันเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข “เจ้าบ่าวต้องรักเจ้าสาวมากแน่ ๆ เขาถ่ายรูปเธอเก็บไว้เป็นอัลบั้มตั้งแต่สมัยเรียนเลยเหรอเนี่ย” “พวกเขารักกันมานานขนาดไหนแล้วนะ เป็นความรักที่เหมือนเทพนิยายสุด ๆ บางทีพวกเขาอาจเป็นรักแรกของกันและกันก็ได้ แปลว่าได้แต่งงานกับคนที่เป็นรักแรกเลยหรือเนี่ย มหัศจรรย์ชะมัด” “แฮะแฮ่ม จับกลุ่มคุยอะไรกันไม่ทราบ” “ระ...รุ่นพี่” ทุกคนพากันหันไปยิ้มแห้ง ๆ ให้กับพาฝัน เธอเองก็เป็นรุ่นน้องของเจ้าสาวเหมือนกัน เพียงแต่ค่อนข้างสนิทและเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้งานแต่งงานในครั้งนี้มีโอกาสได้เกิดขึ้น “รุ่นพี่เองก็สนิทกับเจ้าสาวใช่ไหมคะ” “ใช่แล้ว ฉันเป็นรุ่นน้องคนแรกในที่ทำงานของเจ้าสาวน่ะ” หญิงสาวยืดอกอย่างภาคภูมิใจ บุคลิกของเธอค่อนไปทางห้าว ๆ แต่แท้จริงแล้วเป็นผู้หญิงจ๋ากว่าที่เห็นภายนอกมาก “น่าอิจฉาเจ้าสาวจังเลยนะคะ ดูก็รู้ว่าเจ้าบ่าวรักมาก ๆ” “ผมว่าเจ้าบ่าวต่างหากที่น่าอิจฉา เจ้าสาวเป็นถึงควีนของสายงานเราเลยนะ ได้เธอไปครอบครองมันเจ๋งสุด ๆ” รุ่นน้องทุกคนเริ่มแตกออกเป็นสองฝั่ง พาฝันได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะร่วนก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกให้ทุกคนล้อมวงเข้ามา “เห็นรักมากอย่างนี้ กว่าจะมาลงเอยกันได้ก็เกือบต้องแยกจากกันไปตลอดชีวิตแล้วนะ” “จริงเหรอคะ ?” “ทำไมล่ะครับ ?” คนรอฟังต่างก็อยากรู้ มองหน้าพาฝันสลับกับคู่บ่าวสาวที่กำลังพูดถึงกันบนเวทีด้วยความแปลกใจ “เรื่องมันยาวมากนะ ต้องย้อนไปถึงสองปีก่อนเลยทีเดียว จะฟังเหรอ” “ฟัง!” ทุกคนต่างตอบรับ เปรยมาถึงขนาดนี้แล้วจะไม่ฟังได้อย่างไร ความรักที่เกือบจะต้องสูญเสียไป...ทว่าดึงกลับมาได้อีกครั้งมันไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้ามีคู่รักคู่ไหนทำได้ก็ต้องอยากรู้วิธีการกันทั้งนั้นนั่นแหละ “ถ้าอย่างนั้นตั้งใจให้ดี เรียนรู้ จดจำ แล้วนำไปใช้...ถ้าจำเป็น” พาฝันยิ้มมุมปาก ก่อนจะเริ่มรับหน้าที่เป็นเจ้าของบทประพันธ์ชีวิตของบ่าวสาวคู่นี้ให้รุ่นน้องฟัง