บทนำ
497 Words
บทนำ
ในงานแต่ง
ผู้คนมากมายถูกเชิญมาร่วมงานแต่งนี้ รอยยิ้มแห่งความสุขแต่งแต้มอยู่บนใบหน้าตั้งแต่ทางเข้างานจนถึงเวที ภายในงานเต็มไปด้วยความทรงจำมากมายของคู่บ่าวสาว แม้กระทั่งจดหมายรักความยาวสองหน้ากระดาษก็ถูกเอามาขยายใส่กรอบตั้งไว้ให้ทุกคนได้เห็นถึงความรักของพวกเขา
“ดูรักกันมากเลยนะครับเนี่ย”
ชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นรุ่นน้องในที่ทำงานของเจ้าสาวและถูกเชิญมาร่วมงานด้วยเอ่ยขึ้น ทุกรูปของบ่าวสาวมันเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
“เจ้าบ่าวต้องรักเจ้าสาวมากแน่ ๆ เขาถ่ายรูปเธอเก็บไว้เป็นอัลบั้มตั้งแต่สมัยเรียนเลยเหรอเนี่ย”
“พวกเขารักกันมานานขนาดไหนแล้วนะ เป็นความรักที่เหมือนเทพนิยายสุด ๆ บางทีพวกเขาอาจเป็นรักแรกของกันและกันก็ได้ แปลว่าได้แต่งงานกับคนที่เป็นรักแรกเลยหรือเนี่ย มหัศจรรย์ชะมัด”
“แฮะแฮ่ม จับกลุ่มคุยอะไรกันไม่ทราบ”
“ระ...รุ่นพี่”
ทุกคนพากันหันไปยิ้มแห้ง ๆ ให้กับพาฝัน เธอเองก็เป็นรุ่นน้องของเจ้าสาวเหมือนกัน เพียงแต่ค่อนข้างสนิทและเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้งานแต่งงานในครั้งนี้มีโอกาสได้เกิดขึ้น
“รุ่นพี่เองก็สนิทกับเจ้าสาวใช่ไหมคะ”
“ใช่แล้ว ฉันเป็นรุ่นน้องคนแรกในที่ทำงานของเจ้าสาวน่ะ”
หญิงสาวยืดอกอย่างภาคภูมิใจ บุคลิกของเธอค่อนไปทางห้าว ๆ แต่แท้จริงแล้วเป็นผู้หญิงจ๋ากว่าที่เห็นภายนอกมาก
“น่าอิจฉาเจ้าสาวจังเลยนะคะ ดูก็รู้ว่าเจ้าบ่าวรักมาก ๆ”
“ผมว่าเจ้าบ่าวต่างหากที่น่าอิจฉา เจ้าสาวเป็นถึงควีนของสายงานเราเลยนะ ได้เธอไปครอบครองมันเจ๋งสุด ๆ”
รุ่นน้องทุกคนเริ่มแตกออกเป็นสองฝั่ง พาฝันได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะร่วนก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกให้ทุกคนล้อมวงเข้ามา
“เห็นรักมากอย่างนี้ กว่าจะมาลงเอยกันได้ก็เกือบต้องแยกจากกันไปตลอดชีวิตแล้วนะ”
“จริงเหรอคะ ?”
“ทำไมล่ะครับ ?”
คนรอฟังต่างก็อยากรู้ มองหน้าพาฝันสลับกับคู่บ่าวสาวที่กำลังพูดถึงกันบนเวทีด้วยความแปลกใจ
“เรื่องมันยาวมากนะ ต้องย้อนไปถึงสองปีก่อนเลยทีเดียว จะฟังเหรอ”
“ฟัง!”
ทุกคนต่างตอบรับ เปรยมาถึงขนาดนี้แล้วจะไม่ฟังได้อย่างไร ความรักที่เกือบจะต้องสูญเสียไป...ทว่าดึงกลับมาได้อีกครั้งมันไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้ามีคู่รักคู่ไหนทำได้ก็ต้องอยากรู้วิธีการกันทั้งนั้นนั่นแหละ
“ถ้าอย่างนั้นตั้งใจให้ดี เรียนรู้ จดจำ แล้วนำไปใช้...ถ้าจำเป็น”
พาฝันยิ้มมุมปาก ก่อนจะเริ่มรับหน้าที่เป็นเจ้าของบทประพันธ์ชีวิตของบ่าวสาวคู่นี้ให้รุ่นน้องฟัง
- Writer
