บรรยากาศในบาร์หรูใจกลางห้างเต็มไปด้วยแสงสีอบอุ่นและเสียงหัวเราะเบา ๆ แทรกอยู่ใต้ท่วงทำนองของเพลงจังหวะช้า ๆ ที่คลอไปทั่วร้าน แสงไฟสีอำพันสะท้อนกับขวดเหล้าหลากสีที่เรียงรายอยู่หลังเคาน์เตอร์อย่างงดงาม
โต๊ะมุมหนึ่งของร้านมีเพียงสี่คน เอ็นเจ, อริล, ทราย และคริส ที่กำลังนั่งพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง
“งั้นคืนนี้... ดื่มให้การฝึกงานจบลงอย่างสวยงาม!!” คริสพูดเสียงดังอย่างอารมณ์ดี พลางยกแก้วเหล้าขึ้นสูงสุดอย่างภูมิใจ
“ดื่มให้พี่เอ็นเจที่ใจดีเลี้ยง!!” ทรายเสริมเสียงสดใสอย่างคึกคัก
เอ็นเจหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนยกแก้วขึ้นตอบ ริมฝีปากคลี่ยิ้มบางเฉียบที่มุม ไม่มากพอจะเรียกว่าร่าเริง แต่ก็อบอุ่นพอให้หัวใจคนมองสั่นไหว เขาหันไปทางอริลที่นั่งเงียบอยู่ข้าง ๆ
“เราอยากดื่มอะไร” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน
“แค่น้ำผลไม้ก็พอค่ะ” เธอตอบเบา ๆ ดวงตาเลี่ยงหนีอย่างเกรงใจ
“ไม่ได้!! ไอ้ริลยังไงแกก็ต้องดื่ม
