Chapter 2
2859 Words
Natasha Pov.
Life Is unfair?
Being poor is unfair too?
But the saddest part is being dumped by your own family, is that the unfair part.
You almost did your best but for them, it's still nonsense. You're still the unlucky person who willing to give your best, but unfortunately. They doesn't care, no one of them appriciated your effort.
How poor are we? Right?
It's sad when you realize you aren't as important to someone as you thought you are. Nakakalungkot, but doesn't mean you already give up.
I'd never giving up because of this bad chapter of my life, I'll keep going. Keep the flow to the normal and get the joyfull life you want, because i know someday. I've gonna be find the most amazing chapter part of my life.
”Sinabi ng ayoko!” it's almost ten pm in the evening but the show is still not opening, kulang sa dancer si ma'mang. At dahil hindi mapilit ang bagong babaeng ito na magbihis ay sinenyasan ko ng umalis si abby na siyang pinipilit magbihis ang bago.
”Ako na..” bumuntong hininga si abby, tumayo siya at pumihit patalikod.
”Sayang ka, ang ganda mo pa naman!” she almost hissed the new girl, bago at mukhang binenta rin ng kanyang tiyahin dito.
Tsk.
Napailing ako habang nakasandal sa gilid at tinitingnan siya, It's almost a year. Ilan taon na ba akong narito?
Four years? Siguro ganon na ako katagal dito.
Natuto na ako, I earn money by the others man wallet. Table lang, tatabi sa kanila at makikisama sa inuman.
At masasabi ko'ng masamang impluwensya kung dito ka magtatrabaho, bakit? Dahil matututo kang uminom, makisama sa kahit sinong lalake at maging wild, pero hindi ako ganoon ka-wild. Yung utak ko lang siguro na nahawa na sa mga kasama ko.
Do you get what i'd pointing?
Virgin pa ako, pero 'yung isip ko ay lumilikha na ng sandamakmak na imahinasyon.
Yun 'yon!
”Kung iiyak ka lang buong magdamag diyan wala 'kang mapapala..” iyon ang sinabi ko sa magandang babae, umirap 'yan. Aba't ma-attitude ka girl? Umiyak rin ako, siguro mga sampung balde ng luha ang naipon ko pero wala na akong magagawa.
Nandito na ako, isinuka na ako ng inang ko'ng mukhang sampung libo.
Look, ten thousand lang ang halaga ko para sa kanya, mukhang pera.
”Hindi niyo ako mapipilit, ayoko rito!”
”Oh, edi ayaw mo. Pero sasabihin ko sa'yo, hindi ka paaalisin ni ma'mang dahil malaki ang binayad niya sa tiyahin mo..” nag-angat siya ng tingin sa'kin, basa ang pisngi ngunit kay ganda pa rin, tsk. Sayang na babae. Masisira future niya dito.
”Alam mo, halos na nagtatrabaho dito ay gaya mo. No chooice ka na kundi sundin ang nais ng gurang na 'yon..” tumalikod na ako, hindi ko siya makumbinsi dahil alam ko'ng mahirap sa simula.
Pero alam ko'ng matatanggap niya rin sa huli kung wala na talagang pagpipilian.
”Ayaw talaga, ma'mang..” iyon ang bungad ko kay ginang dahlia, nagbago na 'yan. Medyo tumanda na pero mukha pa rin talagang pera.
”Sige, umpisahan niyo na kahit kulang..” tumango ako, ayokong sumayaw. Dahil for table lang ako at iyon rin ang gusto ni ginang dahlia dahil bukod sa entertainer ako sa mga costumer ay tumutulong din ako para kunin ang order nila.
Marunong naman akong sumayaw, hindi ko lang keri.
”Marami ng costumer, Yung tatlo ang unang sasayaw.” tumango si kate sa sinabi ko, kasunod niya si faith na siyang kasama niyang nakapasok dito.
Nasa sampo kaming kababaihan dito, pang-onse 'yung bago kung papayag siyang sumayaw.
Pero sa tingin ko'y malabo, paano ko ba siya makukumbinsi. Lahat naman ng bago ay nais makatakas, limit lang sa kanila ang mapagpalang nakaka-alis dito dahil sa malaking halagang beading.
”Kailangan nating magdagdag ng mga babae..” nakaupo ako sa gilid habang pinapanuod ang pagsayaw nila, aliw na aliw ang mga matatandang lalake na parang wala silang asawang inuuwian.
Iniisip ko pa nga kung buong sweldo ba nila ay ibinibigay sa kanilang asawa, tsk. Mahihilig sa mga babae, kaya't ako ay naki-usap kay ma'mang na h'wag sa matatanda niya ako i-pwesto, hindi ba napaka-mapag demand ko sa boss.
Pero nasunod naman iyon sa regular ko'ng costumer. Siguro'y halos kasing edad ko lang ito na madalas tumungo rito.
"Wala akong alam na mapag-kukunan ma'mang, at saka. Siguro mas magandang ipaskil mo na lang sa labas na nanananggapan tayo..” nilingon niya ako, tila'y interesado. ”Kasi kung kukuha ka ng sapilitan ay magluluwal ka pa ng malaking halaga, mas maganda iyong kusa silang papasok dito..”
”Ginawa ko na 'yon hindi ba? Wala akong nakukuhang maganda, halos walang itsura ang mga interesado, mas maganda iyong mga bugaw..”
Napairap ako, gusto talaga nito sa dahas na paraan. Akala mo naman ay kagandahan siya, E mukha lang naman ding tinaklob.
”Nariyan na si apollo..” lumusot si abby sa harapan ko, tumango si ma'mang bago ako lingunin.
”Puntahan mo na 'yong costumer mo, malaking pera na naman ang ibibigay niyan panigurado.” umismid ako ng hindi niya nakikita, mayaman kasi 'yang si Apollo Reivas, At studyante ng fatima, Nasa secondarya yata ng pagiging criminology student.
Mapera 'yon alam ko.
”May kasama rin siya, regular costumer na'tin..” tumaas ang kilay ko. ”Si monteclaro..” malaki ang ngisi ni ma'mang, I know that monteclaro. Lagi 'yan dito at naiinis ako dahil hindi niya man lang ako nakikilala. Himala lang at kasama niya 'yang si apollo. Magkakilala ba sila?
”Sige, puntahan niyo na..”
Lumakad kami ni abby patungo doon, suot ang skirt na kulay gold at black sleeveless na tinernuhan ng isang inches na sandals.
Ngumiti si apollo ng makita ako, ngunit ang tingin ko'y nasa lalakeng tila hindi na talaga ako matandaan. Samantalang ako ay tandang-tanda ko pa ang gabing 'yon.
”Hi..” apollo greet me, nakangiti siya sa'kin at may inumin ng inihapag ang waiter sa kanilang lamesa, ngumiti rin ako bago maupo sa kanyang tabi.
Si abby ay tumabi sa lalakeng matangkad na may magandang ngisi.
”Hindi ako naka-out kagabi, enrollment kasi kahapon..” tumango tango ako kay apollo, ito lang naman ang gusto niya. Ang uminom habang katabi ako, Solo niya ako. Hindi pweding may ka-table akong iba dahil nais niyang siya lang ang costumer ko.
He's kind and too talkative, kinukwento niya lahat ng nangyayari sa kanya buong araw kahit wala naman akong ideya.
”This is noah pala..” ipinakilala niya ang lalakeng kasama nito, kahit hindi niya iyan i-introduce ay alam ko na ang kanyang pangalan.
Noah smiled at me, nagulantang pa ako ng ilahad niya ang kamay sa'kin.
”Hi, you are?” tinanggap ko iyon, hindi ko nasabi ang pangalan ko dahil malamig ang kanyang kamay, malambot at tila anak mayaman.
”Oh, are you a waitress here?” binawi ko ang aking kamay, mukha ba akong waitress dito?
”Hindi, kasama namin siya..” si abby ang sumagot, tumango iyan habang iniirapan ko ito. Hindi na nga niya ako makilala ay pinagkamalan pa akong waitress dito.
Ibang klase.
”Ngayon ko lang siya nakita dito..” uminom siya sa hawak nitong baso, ngayon lang nakita? May damage ba ang utak niya para makalimutan ang itsura ko? Ilang beses na kaming nagkita, at hindi lang madalas. Pero sasabihin niya na ngayon lang niya ako nakita?
Aba't ulyanin yata ang lalakeng 'to?
”May ka-table ka ba kahapon?” umiling ako kay apollo.
”Nagserve lang ako kahapon, ang daming costumer..”
”Gabi-gabi naman..”
”Araw at gabi maraming costumer dito..” tumango tango si apollo, bukod sa club ito t'wing gabi ay restaurant rin pag umaga. Marami 'ring kumakain at um-extra ako bilang server sa umaga.
Mayaman na panigurado si ginang dahlia.
”Do you want to go with me?” i heard noah voice whispering, hindi ko alam kung bakit nagiging matalas ang pandinig ko sa t'wing nagsasalita siya.
Nakaka-asar. Gwapo sana pero naiinis ako.
Nakakainis sa part na hindi niya ako ma-notice.
”Hindi ako pwedi, darating si giovanni mamaya..” tila dismayado si noah sa sagot ni abby.
"Ow, that martinez..” umirap ako, ang haliparot na tinig.
”Oo, it's that your friend right?”
tumango si noah. ”Yes..” sumisimsim ito sa hawak niyang baso at doon ay tumingin siya sa'kin. Sa pwesto namin ay magkaharapan kami, tanaw na tanaw ko ang kanyang katawan, maging ang mukha na lalong nagbinata sa tagal ng panahon.
”How about you?” sa akin siya nakatingin, how about me?
"Huh?”
”Nevermind..” sumandal siya sa sofa, medyo iritable ako sa pagputol ng nais niyang sabihin. Tsk,
Nang oras na 'yon ay umalis si abby, dumating ang mga barkada ni noah na kung tawagin sila dito ay adonis.
Adonis nga naman, gwapo sila lalo na 'yung lalakeng may makapal ang kilay.
”The club is too wild, can we go outside?” nasa banyo ako ng marinig ang pamilyar na tinig, si apollo ay iniwan ko dahil baka uuwi na rin iyon at hindi na magtatagal pa.
”Sure..” dinig ko ang boses ng babae, binuksan ko ang pinto at doon ay tumambad sa'kin si noah na nakatalikod habang dinadampian ng halik sa leeg ang babaeng kasama namin.
Tinutop ako ng yelo sa'king paa, this is not the first i saw a scene like this. Pero bakit ngayon siya ang nakikita ko ay tila nahihibang ako.
Sh*t.
The way he lead his lips on that woman neck, is making me amused. He's an expert?
A expert playboy.
”Let's go?” they're even not noticed me, hindi nila ako nakita o sadyang wala lang silang pakialam dahi sabik sila kung saan man sila pupunta.
Iniisip ko kung saan sila tutungo ng lisanin nila ang banyo.
At napapa-isip pa ako kung bakit hindi mabura ang imaheng iyon ni noah sa isip ko.
D*mn it, natasha!
__
”Alam mo ba ang pwedi 'mong kitain..” nakatingin ako sa babaeng halos isang linggo ng nakakulong sa kwarto.
"Hindi ko kailanman gagawin ang nais mo..” umirap yan, yan na naman at tinalikuran pa ako sa kanyang hinihigaan.
Ma-attitude talaga.
”Shaira ang pangalan mo di'ba?” hindi 'yan umiimik, pero balak ko siyang kumbinsihin para lamang masunod ang nais ni ma'mang.
At saka, kung hindi nito susundin si ginang dahlia at patuloy na suwayin ang gurang na'yon ay baka ibenta siya ni ma'mang sa malaking halaga, ayoko rin naman mangyari 'yon dahil masyado siyang inosente. Mas maganda ng kumbinsihin ko siyang magtrabaho kesa maipagbili ito sa iba.
”Tutulungan kitang makatakas dito pag naka-ipon ka na, akong bahala sa'yo..”
At iyon ang iniwan ko'ng pangko sa kanya kaya't nakumbinsi ko itong magtrabaho. Hindi ko alam kung magagawa ko ba 'yon pero sinunod niya nga ang nais ni ma'mang.
Naging limpak ang salapi ni ginang dahlia dahil sa kanya, maraming sabik na costumer kay shaira dahil tago ang kanyang mukha sa mascara habang sumasayaw ito.
And that's the night she start to be trained as a dancer. Pero isang araw ay umiiyak ito ng matapos niyang kausapin ang kanyang magulang.
And i know what she needs, I asked her for a beading. Malaking halaga ang makukuha niya roon ngunit ang kapalit lamang ay ang kanyang katawan.
That's the worked i can't do. Matagal ng nais ni ma'mang na makipag-bead ako sa costumer, pero ayoko. Kaya ko pa naman kumita ng pera kahit papaano.
”Relax, shaira. It's okay, sure namang mabait ang makakabili sa'yo..” ayokong gawin niya ito, kahit masyadong maiksi ang panahong magka-kilala kami ay naging malapit ako sa kanya. Mas naging magaan ang loob ko kay shaira kesa sa mga matagal ko ng kasama rito.
Siguro dahil na rin sa pareho kami ng karanasan na tinatahak.
”K-kinakabahan ako..” her voice was shaking, wala akong nagawa kundi palakasin ang loob niya. Lalo na't ng lumabas si ma'mang upang utasan akong magsalita sa entablado, the club is too exciting for this beading. Sabik at nais nilang makuha ang babaeng nasa likod ng mascara.
Ngunit habang nasa stage ako at tanaw ko si noah na nasa gilid, Interesado ba siya kay shaira?
Sasali siya sa beading dahil may hawak siyang papel, And ofcourse. He didn't even notice me again. Lagi 'yan, sa t'wing magkikita kami ay madalas niya akong tinatanong kung bago ba ako dito.
I want to slap his face, naiinis ako at naasar na lagi niya akong hindi natatandaan.
”250'000..” the mid's 50 raised the money higher, kinakabahan ako dahil baka siya ang makakuha kay shaira, pero ng sumabat si noah at mas tinapatan ang pera ng matanda ay hindi na ako nakapagsalita.
”500'000..” that's too cost of money, he can lost thousand to take shaira out. Mayaman nga, pero tila'y labag ang loob ko sa nangyayari.
Hindi ko alam.
”This is the money percentage..” may inabot si noah kay ginang dahlia habang nasa gilid kami ni shaira, Ramdam ko ang panginginig ng kamay ni shaira habang nakahawak sa'kin.
”Hey, it's okay. Siya naman ang nakabili sa'yo..”
”K-kinakabahan pa rin ako..”
Bumuntong hininga ako, pero ng lumapit sa'min si noah ay tila nanliit ako bigla. Ang tangkad niya, halos lumubog ako habang siya ay nasa gilid ko.
”Let's go?” noah asked shaira gently, may suot na roba si shaira bago lumapit si noah. ”Lalagyan kita nito, ayos lang?” he's voice was too soft, bakit mabait siya kay shaira ngayon, dahil ba maganda at makinis ito.
Maganda rin naman ako at makinis.
Umirap ako, hindi niya ako pinansin ng umalis sila. Hindi na nagawang lumingon ni shaira sa'kin dahil sa takip ng kanyang mata.
At iyon ang huling araw ng masilayan ko si shaira at ang monteclaro na 'yon.
”May mag-oorder 'don, natasha..” it's dianneya, regular costumer dito ng lumapit siya sa'kin dahil wala si apollo.
Bumuntong hininga ako, last ko ng nakasama si apollo noong nagkagulo dito dahil kay stanlee at jacob.
At ang nakakagulat ay hindi naman pala si noah ang bumili kay shaira, masaya ako para sa kaibigan ko, naging malaya siya dito samantalang ako ay nag-iipon pa para lumisan na sa nakakasukang trabaho.
”Sino?” tanong ko, kinukuha ang papel at ballpen.
”Nasa table 15..” tumango ako, lumakad ako upang puntahan ang sinasabi niya ngunit ng makita kung sino iyon ay umikot lang ang mata ko.
Sa tagal ng panahon ay ngayon lang muli kami nagkita.
”Mag-oorder ka?” mahinahon ang aking pagkakasabi, ngunit sa loob ko'y tila nakakaramdam ako ng inis. Saan ba nanggagaling ang inis ko? Dahil hindi niya ba ako nakikilala.
Umiling ito, tinapik niya ang sofa bago ako tingalain. ”Hindi, pero maupo ka..”
”Hindi ako pweding i-table ngayon..” tumaas ang kilay niya. ”O-order ka ba o hindi, sinasayang mo ang oras ko..”
”Hindi nga ako o-order, maupo ka muna dito at tabihan ako..” nakangisi siya, pero wala ako sa mood dahil iritable ako.
”Gusto mo pa 'bang ulitin ang sinabi ko?” nawala ang kanyang ngisi sa labi. ”Wala ka naman kailangan, kaya aalis na ako..”
”Oh, I knew it. Ikaw ba si natasha?” umangat ang kilay ko, alam niya ang pangalan ko? Paano niya nalaman. ”Kaya pala pamilyar ka, ikaw 'yung nag-host sa beading ni shaira di'ba?” tumango ako, natanong ba nito kay shaira ang pangalan ko. Bakit naman siya magtatanong kay shaira?
”Well, kaibigan rin naman ako ni shaira. Maupo ka muna dito, ako ang bahala sa'yo..”
Umismid ako, ibinaba ko ang hawak na papel bago siya muling tingnan. ”Wala akong oras makipag-usap sa'yo, kung gusto mo ng ka-table, itatawag kita..” pansin ko ang pagkaka-insulto sa kanya, pero wala akong time makipag-chikahan dito.
”Ang arte mo naman..” nangunot ang aking noo. ”Hindi ka naman maganda..” napamaang ako sa kanyang sinabi, sa lahat ng lalakeng nakasalamuha ko ay bukod tanging siya lang ang nagsabing hindi ako maganda.
”Sa tingin mo ba gwapo ka niyan?” nais ko siyang sipain ngunit baka malagot ako dahil ang yaman niya. ”Mukha ka ngang bilasang tipaklong!”
”W-what did you s-say?” hindi 'yan makapaniwala sa sinabi ko, hangga ngayon ay hindi rin naman ako halos makapaniwala na sinabihan niya akong hindi maganda.
”Ang liit pa ng mata..” bumulong lamang ako, pero tila'y narinig niya.
”Sa tingin mo ba kinaganda mo 'yan, ang pangit lang ng katawan mo, ang arte..”
Napakurap ako, it's two times insulting for him. How dare he said that to me, maganda ako at alam ko'ng sexy ako dahil pinagpala ang aking dibdib. At heto siya ay iinsultuhin ako ng bongga.
”Sa palagay mo ipapakita ko ang katawan ko dahil sinabi mo 'yan, tseeh!”
Nilayasan ko siya, sobra ang insultong natanggap ko dito na halos hindi ko iyon makalimutan. At nang gabing iyon ay pinapangako ko'ng papatunayan ko na nagkakamali siya sa kanyang sinasabi humanda siya.
****
to be continued..
- Writer
