รุ่งสางในวันต่อมา เสียงไก่ตัวเดิมทำหน้าที่อีกครั้งมันโก่งคอปลุกเจ้าของบ้านเช่นทุกวัน ดวงตาที่ปิดสนิทของนิรุจน์ลืมตามองหญิงสาวที่ซุกซบอยู่กับอกของเขา มองอยู่นานเขาจะรอจนกว่าเธอจะตื่น
นิรุจน์กกกอกร่างบางไว้แนบอก เนิ่นนานนับครึ่งชั่วโมงที่ไก่ขันเขาก็ยังไม่ปลุกเธอ
สายตาของนิรุจน์ยังจับอยู่ที่ดวงหน้าหวานของคุณหนู ที่มองยังไงก็ไม่เบื่อ
"คุณเมีย..."
เมื่อแสงของดวงอาทิตย์เจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่ม่านก็ไม่อยู่ แก้วตาจึงตื่นขึ้นและทันทีที่เปลือกตาลืมขึ้นเธอจึงหนีออกจากอ้อมกอดของเขา รีบลุกจากเตียงเมื่อรู้สึกว่าสายตาคู่นั้นมองมาที่เธอตลอดแม้จะเห็นว่าเขาไม่ตื่นก็ตาม เพราะเธอไม่อยากเห็นสายตาคู่นั้นที่ทำให้หัวใจอดหวั่นไหวไม่ได้
แก้วตาอาบน้ำแต่งตัวเงียบๆแล้วลงไปที่ชั้นล่างดูป้าจ้อยทำอาหารเช้าสำหรับวันนี้
นิรุจน์คลี่ยิ้มมองตามร่างแบบบางของคุณหนูอย่างมีความหมาย
"คุณรักผมหรือยัง แก้วตา"
เมื่อป้า
