บ่วงรัก สัญญาพิศวาส

“ไอ้เหนือ เด็กนี่สวยฉิบ สนหรือเปล่าวะเพื่อน” ชายหนุ่มหนวดเครารกรุงรังเหลือบสายตาไปยังร่างอวบอิ่มในชุดเสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงขาสั้นที่กำลังเดินไปเดินมาคอยดูแลลูกค้าในร้าน “เหล้าตอง” (ร้านขายเหล้าเล็กๆ ในชนบท) ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส มุมปากหยักขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับยกแก้วตรงหน้าขึ้นดื่ม “สน” เขาตอบโดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากสาวน้อยตรงหน้าสักวินาทีเดียว ในใจหมายมั่นว่าอย่างไรคืนนี้เขาต้องได้เด็กสาวไปกกกอด “ฉันก็สน เดี๋ยวฉันจัดการเอง” พูดจบปุ๊บเพื่อนรักก็พาร่างกายใหญ่โตเดินตรงไปหาสาวน้อย พูดคุยกันสักพักก็เดินยิ้มแก้มปริกลับมาที่โต๊ะ “เดี๋ยวเลิกร้านแล้วน้องเขาจะมานั่งกับเราด้วย หึๆ คราวนี้ใครดีใครได้นะโว้ย ไอ้เหนือ” ชายหนุ่มเจ้าของชื่อเพียงกระตุกยิ้มที่มุมปากเท่านั้น สองชั่วโมงต่อมาในขณะที่โต๊ะอื่นว่างเปล่า แต่โต๊ะมุมสุดด้านนอกกลับมีสองหนุ่มร่างใหญ่นั่งดื่มอยู่ด้วยท่าทางสบายๆ ดวงตากลมโตกวาดมองไปทั่วร้านเพื่อดูแลความเรียบร้อย ก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะของสองหนุ่ม “ลุงมาจากไหนกันหรือคะ” เพียงแค่ประโยคแรกที่สาวน้อยเอ่ยขึ้น ทำเอาสองหนุ่มเพื่อนรักถึงกับสำลักน้ำลายตัวเองกับคำเรียกขานว่า “ลุง” ของเธอนี่แหล่ะ “แคก แคก เรียกพี่ก็ได้มั้งน้องสาวพี่ชื่อคชาส่วนนี่เพื่อนพี่ ไอ้เหนือ” หนุ่มหน้าตี๋เอ่ยขึ้นด้วยท่าทางกรุ้มกริ่มดวงตาฉายแวววิบวับ มองแล้วพลอยให้รู้สึกขนลุกแต่เธอก็ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ กลับไปให้ “อ้อ...พี่ก็พี่ ดื่มๆ” สาวน้อยรินน้ำสีอำพันลงคอราวกับเป็นน้ำเปล่า แววตาของสองหนุ่มใหญ่เต้นระริก หวังเอาไว้อย่างเต็มที่ อย่างไรคืนนี้ ไม่คนใดก็คนหนึ่งต้องได้ขึ้นสวรรค์กับสาวน้อยตรงหน้า “มาดวลกันมะ” เสียงราบเรียบเอ่ยขึ้นจากอีตาหนวดอีกคนพร้อมกับมองเธออย่างท้าทาย “ชนะแล้วได้อะไร” เสียงหวานใสเอ่ยถามราวกับกำลังคุยกันเรื่องธุรกิจ “อะไรก็ได้ที่หนูอยากได้” เขาตอบพร้อมกับจ้องมองมายังเธอนิ่ง หญิงสาวอมยิ้มตาพราวระยับอย่างนึกสนุก “ถ้าพี่แพ้ต้องส่งหนูเรียนเดือนละห้าพันพร้อมจ่ายค่าเทอมให้หนูจนเรียนจบโอเค้” หญิงสาวทำท่าคิดก่อนจะเอ่ยแล้วยิ้มแป้นแล้นล้อเลียน “โอเค” ชายหนุ่มตอบกลับทันทีจนเพื่อนรักหันกลับมามองแทบไม่ทัน “เฮ้ย ไอ่เหนือ บ้าหรือเปล่าวะ” คชาสะกิดเพื่อนรักแต่เขาจะสนใจก็หาไม่ยังคงพูดคุยกับเด็กสาวตรงหน้าต่ออย่างอารมณ์ดี “แล้วถ้าแพ้ล่ะ” “ไม่มีทาง” เธอเชิดหน้าขึ้นด้วยความมั่นอกมั่นใจ “หึๆ งั้นเริ่มเลยนะ” จากนั้นสองหนุ่มหนี่งสาวก็ยกแก้วขึ้นดื่มประชันกันทันที “เอ้าพี่ ดื่มสิ...ดื่ม” แก้วแล้วแก้วเล่าที่ทั้งสามยกขึ้นกรอกน้ำเมาลงคอจนตอนนี้สองหนุ่มตาเริ่มปรือ น้ำเสียงที่พูดเริ่มช้าลงตามระดับแอลกอฮอล์ที่เพิ่มขึ้น ตรงข้ามกับหญิงสาวหนึ่งเดียวในโต๊ะที่ยังคงส่งเสียงเจื้อยแจ้ว “เอ้าพี่ ดื่มอีกสิ พวกพี่นี่คุยสนุกจังเลยนะเนี่ย คิกๆ” สาวน้อยหัวเราะคิกคัก ชอบอกชอบใจเมื่อได้ยินเรื่องราวที่สองหนุ่มผลัดกันเล่าไม่กี่นาทีต่อมาสองหนุ่มก็ฟุบหลับคาโต๊ะด้วยความเมามาย “พี่ๆ ตื่นก่อนพี่” “มีอะไร” ดวงตาคมใหญ่เปิดขึ้นมองอย่างขัดใจ “เหล้าขวดนี้กินได้อีกไหมอ่า” เด็กสาวชี้ไปยังขวดน้ำเมายี่ห้อดังที่ยังไม่ได้เปิด “ตามสบาย ถ้าไม่พอในรถก็มีอีกหลายขวด” เขาประชดด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูก “ขอบใจจ๊ะพี่ อ้อ แล้วอย่าลืมสัญญาล่ะว่าตัวเองแพ้แล้วนะ” “รู้แล้ว มีอะไรอีกไหมคนจะนอน” เขาว่ามองเธออย่างหงุดหงิด “รอเดียวนะ อย่าพึ่งหลับ” พูดจบก็รีบวิ่งเข้าบ้านออกมาพร้อมกับกระดาษแผ่นเล็ก “อะไร” ถามเสียงขุ่น “เลขที่บัญชีไง ทำตามสัญญาด้วยนะคะป๋าขา” เด็กสาวยัดกระดาษใส่ในกระเป๋าเสื้อพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้เขา และภาพนั้นก็เป็นภาพสุดท้ายก่อนที่เขาจะหลับตาลงแล้วเข้าสู่นิทรา “เล่นกับใครไม่เล่น รู้จักกานพลูน้อยไปซะแล้ว ฮ่าๆ” เด็กสาวหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ ก่อนจะเดินถือขวดน้ำเมาเข้าบ้านอย่างอารมณ์ดี ปล่อยให้สองหนุ่มนอนตากยุงอยู่ที่โต๊ะหน้าร้านจนเกือบรุ่งสาง