KAHRAMAN

ACI-3

Göz kapaklarımın üstündeki yoğun baskıyı hissettim.Açmamam için direniyorlardı adeta bana.Kolumu kaldıracak halim yoktu.Gözlerimi zorlukla açtım.Bembeyaz bir odadaydım.Hastane olduğunu tahmin ettim.Beynimde aniden bir şimşek çaktı.O adam beni kucağına almıştı.

-Amine'm iyi misisn annem?

Annemin sesini duymamla irkildim.Ne ara gelmişti?Belki de hiç gitmemişti.İyi olduğumu belirtmek için kafamı saalladım.Zira sesimin çıkacağı konusunda şüphedeydim.

-Çok korktum.Sen de gideceksin diye çok korktum kızım.

Annemin sözleriyle içimde bir sızı oluştu.Gözlerim doldu.İçimdeki sızı sızı ilmek ilmek büyüdü kocaman bir acı'ya dönüştü.Tutmakta zorlandığım yaşlar bir bir süzüldü yanaklarımdan.Aklımda ne vardı?O tuvalette oturuken aklımda ne vardı?Annemi hiç mi düşünmemiştim.Onun nasıl hissedeceğini,nasıl düşüneceğini.Rabbim sen aklıma mukayet ol!Zira onu kaybedeceğim.Kapının tıklatılmasıyla gözlerim kapıya döndü.

-Uykucumuz uyanmış.Müsait misin?

Karşımda önlüğünden anladığım kadarıyla şirin bir doktor duruyordu.Kısa saçlarında gezindi gözlerim.Hiç sevmezdim kısa saç.Ela gözlerini gözlerime diktiğinde kafamı sallladım.Kapıyı açtı müsaitler dedi.Ben daha ne olduğunu anlamadan içeriye simsiyah gözler girdi.Direk gözlerimi buldu.İlk defa ben gözlerimi çekmeden o çekti.Şu an oturup ağlamak istiyordum.Gözleri büütn vucudumdaydı.Hsar kontrolüydü galiba.

-İyimisin?

Kafamı sallamkla yetindim.Gözlerini benden çekti ve yanımda seruma bir şeyler yazan kadına dikti gözlerini.Öksürmek istedim.Dikkatini çekeyim de yine bana baksın istedim.Düşündüğüm şeylerle şoka uğrdaım.Neler diyordum ben böyle.

-Açelya neyi var?Söyle artık

Yanımda ki doktor şuh bir kahkhaa attı.

-Ya hu yok bir şeyi.

-Neden bayıldı o zaman ?

-Aşırı streseten dolayı olduğunu düşünüyorum.Kendine dikkat et canım.

-Kızım dedi annem.Gözlerimi ona çevirdiğimde bakışları bende değil yanımdaki  kadındaydı.EE pes artık.Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.Aptalcaydı biliyordum ama istemiyordum.Kafamı kaldırdığımda onunla göz göze geldim.Kaşları hafifçe havalandı.

-Bir sorun mu var ?

Olmadığını belişrtmek için kafamı sağa sola sallladım.Tabi bu sırada göz yaşlarım bir bir süzülmeye başladı.Harika!

-Annem yapma böyle.

Ellerimle gözlerimi sildim hemen.Burukta olsa bir tebesssüm yolladım annenme.Tabi bu sırada sildiğim yanaklarım ıslanmaya devam ediyordu.Yanımdaki doktor annemin koluna girdi ve onu gtürdü.Onun hakkında düşündüğüm şeyler için yüreğim ezildi.Ben böyle bir kız değildi.Annemin kalktığı sandalyede ki başka bir beden doldurunca kendime geldim.Şaşkınca gözlerim op tarafa döndü.Yorgun gözüküyordu.Başını geriye doğru yatırmış,gözlerini kapatmıştı.Bacakları uzun gelmiş olmalıydı ki yatağın altına doğru kayboluyordu.Korkunç gözküyordu.Kollarını birbirine doladı ve hafif yan döndü.

-Beni getirdiğiniz için teşekkür ederim.Allah razı olsun.

Kafasını sallaldı.Rahatsız edilmek istemez gibi bir hali vardı.Onu izlediğimi farkettiğim de utancımdan yerin dibine girdim ve son zamanalrda sürekli sorduğum soruyu sordum kendime.Bana ne oluyordu,ne yapıyordum ben böyle?

Dışarıya baktığımda havanın kararmakta olduğunu gördüm.Akşam olmuştu.İnanmıyorum o kadar saat uyumuşmuydum.Gözlerimi yanımd oturan bedenin omuzlarını yerleştirdim.

-Daha fazla kalmanıza gerek yok.Gerisini ben hallederim sağ olun.

Kımıldamadı bile.Duyduğuna dair bir hareket dahi sergilemedi.Pes!Sinirle kafamı önüme çevirdim ve ellerimle oyanamaya başladım.Kurumuş kan lekerlerine baktım.Galiba damar yolu açarken olmuştu.Ama ben hiç bir şey hissetmemeiştim.Odayı dolduran sesle yanımdaki beden hareketlendi.Cebinden telefonunu çıkardı eski pozisyonuna geri döndü.Telefonunu kulağını götürdü.Hiç ses çıkarmıyordu.Bir ara uyumuş olduğundan bile şüphelendim.Gözlerimi ona dikmiş bakarken bir anda gözlerini açtı ve göz göze geldik.Kafamı ellerime indirdiğimde bir hışımla odadan çıkışını izledim.

Yaklaşık 30 dakikadır odada tek başımaydım.Annemi yan odaya almışlardı.Sakinleştrici vermişlerdi ve mışıl mışıl uyuyordu.Benim kan sonuçlarımın çıkmasını bekliyorduk.O da gitmiş bir daaha gelmemişti.30 dakikadır yaptığım şeyleri yine tekarraladım.Elimde serum askısıyla annemi kontrol ettim.mışıl mışıl uyuıyordu.Geri odama döndüm ve lavaboya gittim.İşlerimi halledip içeri döndüğümde koltuktaki eski pozisyonunu almıştı.Bir anda onu görmenin şaşkınlığını yaşadım.Odada birileri olduğunu biliyordum.Çünkü kapıyı çok sert kapatmıştı.Benim içerden bile duyabileceğim sertlikte.Sonra beynimde koca bir şimşek çaktı.Ben müsait olayım diye yapıyordu.Doktorun sönüp müsait deyişi aklıma geldi.Kapıyı sert vurmasının da başka bir anlamı olmazdı.Benim alanıma saygı gösteriyordu.Ürperdiğimi hissettim.Elimden gelen tek şeyi yaptım.Rabbime kollafrımı açıp onun için dua ettim.Namaz kılmalıydım.Uyandığımda annem akşam vaktinin çoktan çıktığını söylemişti.Hastanein mescidini bulamlaıydım.Serumumu koluma geri takarken ona söyleyip nsöylememk konusunda kararsız kaldım.Söylemem kararaı alarak ayağa kalktığımda duyduğum sesle durakladım.

-Nereye?

-Namaz kılıcam.

Kafasını salladı ve benimle beraber hareketlendi.Üstümdeki hastane kıyafetlerinden kurtulmuş olmanın verdiği rahatlıkla çıktım odamdan.Kimse yoktu.Sadece deskin arkasında bir şeyler konuşan hemşireler vardı.Oraya doğru gidişini izledim.Hemşirenin teki ayağa kalkmış bir şeyler gösteriyordu.Gülümseyerek.Bana doğru döndüğünde yanına yaklaştım yavaşça

-Ben hallederdim sağ olun.Sizin burada kalmanıza gerek yok.

Gözleri olabildiğince yavaş bana döndü.Hemen kafamı yere eğdim.Mescidin önüne gedldiğimiz de ben gitmesini beklerken o beni şaşırttı ve erkeklerin kısmına doğru ilerledi.İçimde kelebeklerin havaya karıştığını hissettim.Rabbime bugünde beni huzuzruna kabul ettiği için binlerce kez şükrettim.Sonra beynime hatta vucuduma bir yıldırım düştü.Babam?Onu unutmuşmuydum?Kalbim düşündüğüm şeylerin etkisiyle sarsıldı.Ben ne yapıyordum?Babam bir cianyete kurban gitmişti ve ben hiç bir şey olmamış gibi davranıyordum.Mescitten çıktığım da beni beklediğini gördüm.Yüzüne dahi bakmadan önden yürüdüm ve annemin odasına girdim.Belki ayıp etmiştim ama tanımadığım bir erkekle aynı odada kalamazdım.

-Amine annem hadi uyan.

Annemin seslnemesiyle gözmü açtım.Tebessüm eden suratını gördüğümde içim huzur doldu.Şükürler olsun Rabbim sana

-Sonuçların iyi çıkmış kızım.Hadi sen hazırlan ben imzalamam gereken yerler varmış halledip gelicem.

Kafamla onayladım.Üstümü ve yattığım yatağı düzelttikten sonra ayna da son kez kendime baktım.Kapının arkamdan kapattığımda gördüğüm gözlerle olduğum yerde kaldım.Ne yani  burda mı beklmişti?

'