KAHRAMAN

ACI-2

-İstemedim dedim.Açıklama yapmak zorunda değildim.Konuyla ne gibi bir alakası vardı anlamış değildim ama çok üstelemedim.

-Anladım.Babanızda son günler de bir gariplik var mıydı?

-Hayır,yoktu.

-Peki,son kez sorucam iyi düşünün düşmanınız,kavgalınız ,şüphelendiğiniz birileri var mı?

Üstüne basa basa ve tane tane söylemişti.

-Dediğim gibi yok.

O sırada balkondan abim ve diğer polis çıkmıştı.

-Kalkalım mı artık Kahraman

Adının Kahraman olduğunu öğrendiğim polis başını salladı.

-Şahin..

İki dakika geçmeden mutfaktan annemle onu sorguya çeken polis geldi.

-Birader bi ara emniyete uğra.İmza işi falan var.

Abim kafasını sallamakla yetindi.

-Hüseyin!

Ne ara mutfağa gittiğini bile farketmediğim annemin abimi çağırmasıyla hiç tanımadığım 3 adamla salonda baş başa kaldım.Tanıdıklarımla da kaldığım söylenemezdi ama.Kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı.

-Kardeş,bize anlatmak istediğiniz bir şey olursa,abir şeyler hatırlarsanız falan  buraya numarayı yazdım.Bize müsaade

Sessizce kafamı salladım.Bütün gözleri üstümde hissediyordum.Kapıya kadar eşlik ettim.Tam o sırada abim elinde poşetlerle geldi.Ah anneciğim ah.

-Annem bunları sizin için hazırlamış.Buyrun.

Beni sorguya çeken adam ki adını bildiğim halde böle hitap ediyordum.Omzumdan arkaya bakarak

-Niye zahmet ettiniz.Sağolun.

-Ne zahmeti yavrum.Pek bir şey koyamadım zaten.

Diğer polislerde teşekkür ettikten sonra gittiler.Odama doğru giderken abimin seslenmesiyle adımlarım salona doğru yöneldi.

-Anne benim gitmem lazım.İznim bitiyor.Aklım hep sizde olacak.Zaten çok bir şey kalmadı dönmeme.Yarın sabah ilk uçakla gidicem.Dikkat edin.

Abim askerdi.Askerliğinin bitmesine 3 ay kalmıştı.3 koca ay.Annemin gözünden dökülen yaşları görünce bende dayanamadım abime sarılarak ağladım.Bütün yaşadıklarım film şeridi gibi geçti gözümün önünden.Her gece rüyama giren babamın bedeni,annemin yakarışları,abimi ilk geldiği an,babamı defnedişimiz.Zordu!Yaşaayana zordu.Benim babam Hasan Sezer bir cinayete kurban gitmişti.Neden?O kimseye zarar vermezdi.Kendi halinde işine gider gelirdi.Kim neden yapardı bunu?Ne istemişlerdi ben,im babamdan.Acı içinde yutkundum.Son zamanalarda tek hissettiğim duygu acıydı.Saf katkısız ACI.

 Abimin gidişinin ardından yaklaşık bir ay geçmişti.Bu bir ayda annem her gece ağlamaya devam emiş,beni gördüğündeyse gözyaşlarını bir kenara itip bütün şefkatini bana vermişti.Ben de bu sırada işime geri dönmüştüm.Paraya ihtiyacımız vardı.Babam varken çok şükür bir sıkıntımız yoktu.Bu sıralar biraz zor durumdaydık.Annem her ne kadar çaktırmak istemese de anlıyordum.Tek başına bize yetmeye çalışıyordu.'Abin gelsin daha iyi olacağız'.Bu sıralar tek duyduğum söz buydu.Abim Diyarbakır'da askerdi.Yaklaşık 2 ay sonra gelecekti.İnşaallah.Bugün işten izin almıştım.Karakola gitmememiz gerekiyordu.

-Anne çıkalım mı?

Anneminde hazır olduğuna emin olduktan sonra yola çıktık.Karakol çok uzak sayılmazdı o yüzden yürüme kararı aldık.Annemin koluna girmiş yürürken bir arabanın bize doğru yavaşladığını gördüm.Pencereyi açınca Ahmet Komser olduğunu anlamakta geçikmedim.Gözlerimi siyahlarından çektiğimde içimde bir sızı oluştu.Bana ne oluyordu böyle?'Rabbim sen beni haramdan koru'.

-Hayriye Teyze emniye mi ?

-Evet yavrum.

-Binin hadi.Sizi bırakayım.

Ne kadar gerek olmadığını söylesekte şu an arka koltukta oturuyorduk.Kimse konuşmamıştı yol boyunca.Arabanın durmasıyla geldiğimizi anladım.Cinayet Büronun katına çıktığımızda ürperdim.Buraya her gelişimde bu his etrafımı sarıyordu.Soğuktu.her yerden daha soğuk.İçeriye girdiğimizde kenardaki sekreter çocuk bizi savcının odasına yönlendirdi.Yavaş yavaş burdakileri, tanımaya başlamıştım.Kapıya çalmasıyla içeri girdik.İçerdi de bizden başka Şahin ve Cihan adındaki polisler vardı.İismlerin bu olduğundan çok emin değildim.Bizi görünce ayağa kaltılar.Savcı Bey ise eliyle önündeki koltukları işaret etti.

-Hoşgeldiniz.Otopsi raporu çıktı.

Gözlerim şaşkınlıkla karşımdaki adama kitledim.Çıkmıştı.Şükürler olsun Rabbim sana.

-Neymiş oğlum?dedi annem.Savcı Bey yüzünde sıcak bir tebessümle anneme döndü.Annemi ilk gördüğü gün elinden öpmüş kocana bunu yapanları bulacağım ve adalete teslim edeceğim demişti.O sırada kapı çaldı ve Kahraman komiser girdi içeri.Gözlerimiz kesiştiğinde hemen kaçırdım gözlerimi.Son bir aydır o kadar çok görüyordum ki bu gözleri görmediğim an boşluğa düşmüş gibi hissediyordum kendımı.Elinde ki kağıtları savcının önüne koydu.

-Hasan Sezerin vucudunun sağ kısmında ağır ezilmeler mevcut.Bedeninde yer yer kanamalar,kırıklar mevcut.Buraya kadar bizde tahmin ediyorduk.Biz ilk önce araba çarpması diye düşündük fakat Hasan Beyin kanında risin adındaki zehir teşhis edildi.'

Duyduklarım karşısında ne yapacağımı şaşırmıştı.Annem sadece ağlıyordu.Dinlediğinden bile emin değildim.Şahin adındaki polisin konuşmasıyla bakışlarım ona kaydı.

-Bu madde insanı hemen öldürmez.Önce bir süründürür.Bana kalırsa arabayla çarptılar sonra baktılar adam yaşıyor,korktular bu zehri verdiler.Yoksa sağ tarafındaki ezilme açıklanamz.

-Babama kimse yapmaz böle bir şey dedim.Sesın benden çıktığından bile emin değildim.Kim neden süründürmek istesindi benim babamı.Öfkenin kat kat artarak bütün bedenimi ele geçirdiğini hissediyordum.

-Belki de bilerek çarptılar.Sonra da bu zehri verdiler.

Cihan komserin sözleriyel olduğum yerde kıpırdandım.Kimse yapmaz benim babama diyordum duymuyorlardı.Mide asitimin yükseldiğini hissettim.Ağzıma kadar gelince koşarak odadan çıktım.Hemen tuvalet bulmalıydım.Tuvalet işaretini görünce koşarak girdim içeri.Midemdeki her şeyin çıktığından emindim.Ama halim yoktu kalkmaya.öylece oturdum ve ağlamaya başladım.Kim ne istemişti benim babamdan.Onun kimseye bir kötülüğü dokunmazdı.Kendi halinde işine gider gelirdi.Rabbim dedim senden başka kimsemiz yok.Yardım et bize.Rahmetini esirgeme bizden.Göz yaşlarım şiddetini arttırdı.Bedenime sıcacık bir şey dolandı.Sonra bacaklarımın altından ve boynumdan geçen iki sıcak kolu hissettim.Bulduğum sıcaklığa daha fazla sokuldum.Sonra o sesi duydum.Fısıdamıştı gözlerim kapanmadan önce ki son gördüğüm simsiyah gözler.

-'Size bunu yapanları bulacağım.'