แอบร้ายแอบรัก(20+)

“Z Z Z Z Z Z Z” “โอววว์ ซีสสส์” “อ๊ะ! อ๊ะ พะ-พี่วิชญ์ขา มะ-เมย์ไม่ไหว อะ!” บทรักอันร้อนแรงของชายหญิงคู่หนึ่ง เสียงครวญครางดังระงมลั่นห้องกว้าง สองร่างสอดประสานกันอย่างลงตัวบนเตียงขนาดคิงไซส์! ……….………. แอ๊ดดด! เสียงประตูถูกเปิด “กรี๊ดดดดดดดดดดด” เสียงกรีดร้องดังกึกก้อง “พี่วิชญ์!!!!!!!!” “ตังค์!” ……….………. ปึ่ง! ปึ่ง! เสียงประตูถูกเคาะดังลั่น “ตังค์ ตังค์ แกเป็นอะไร” “ฮึก!”ร่างบางสะดุ้งเฮือก เหลือบมองต้นเหตุของเสียง ที่ดังสนั่นจนแก้วหูแทบแตกดับ! “ฉะ-ฉันไม่ได้เป็นอะไร...แกหยุดเคาะประตูได้แล้วพีร์” “แกก็เปิดประตูสิ...นี่มันจะแปดโมงแล้วนะตังค์” พรึบ! ร่างบางลุกและเดินไปยังประตูทันที “เฮ้ย! นี่แกยังไม่อาบน้ำแต่งตัวอีก!” “เออ...ฉันตื่นสายนอนไปแค่สี่ชั่วโมงเอง” ร่างบางเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้ เตรียมตัวจะเข้าห้องน้ำ “นาตาลีได้หยุมหัวแกแน่ๆ ถ้าวันนี้แกเข้าสาย!...แกลืมไปแล้วเหรอว่าแกนัดคุณนาตาลีไว้” “หือ! นัดอะไรวะ” ใบหน้าสวยหันขวับมาทันที “นัดเรื่องพี่วิชญ์แกไง...เมื่อคืนแกน่าจะหนักล่ะสิ จำอะไรไม่ได้สักอย่าง” “ห๊ะ! ตายล่ะ!” ร่างบางวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำ “เอ๊า...ไอ่ตังค์” .................... ณ ท้องถนน...ใจกลางเมืองกรุง “แกช่วยเหยียบให้เร็วกว่านี้ได้มั้ยพีร์ แกขับช้าหยั่งกับเต่าป่วยแบบนี้ เมื่อไหร่จะถึงสักทีวะ” “และถ้าแกรีบ! ทำไมแกไม่นั่งแท็กซี่ไปวะตังค์ ฉันก็ขับไวสุดแล้วเนี่ย...ใครบอกให้แกดื่มหนักขนาดนี้ ไม่ดูสังขารตัวเองเลย” “แหม...แกพูดเหมือนกับว่าแกไม่ไปด้วยกันเลยนะ...แกนั่นแหละตัวดีพีร์ดันไปท้าประลองกับไอ่นนท์...ไงล่ะ” “แต่ฉันตื่นเช้ากว่าแกละกัน” “แกก็ตื่นเช้าดิ...เมียแกโทรมาปลุกนี่...ป่านนี้นางคงบ่นจนออฟฟิศแทบแตกแล้วมั้ง” “แกอย่ามาว่า...นาตาลีฉันนะ” “เฮอะ! นาตาลีฉัน! นาตาลีของพวกแกสองคนต่างหาก แกกับไอ่นนท์ ต้องเป็นพวกวิปริตแหงๆ คนอะไรมีเมียคนเดียวกัน...ฉันล่ะปวดจิตจริงๆ ที่มีเพื่อนแบบพวกนาย แย่งกันได้ทุกวัน สาวๆ มีเป็นร้อยเป็นล้านไม่เลือก ดันมาเลือกหญิงวัย 45!” “นาตาลีคือเจ้านายแกนะตังค์ แกต่อว่าเจ้านายตัวเองได้ยังไงฮึ! และนั่น...อาจจะเป็นแม่ผัวในอนาคตของแกด้วย” “แม่ผัวบ้าอะไรล่ะ คุณนาตาลีก็แค่หลอกใช้ฉันแค่นั้นแหละ นางเห็นว่าฉันรักพี่วิชญ์น่ะสิ เลยใช้ฉันเป็นเครื่องมือ” “แต่แกก็ทำนี่ จะมาบ่นอะไร” “T-T” “เมื่อกี้ที่แกแหกปากร้อง...เพราะแกฝันอีกแล้วใช่มั้ยตังค์” “อือ” “มันผ่านมาตั้ง 11 ปีแล้ว แกยังฝันแบบนั้นอยู่อีกเหรอ” “ก็ใช่ดิ มันเป็นภาพติดตาฉันมาตลอด พี่วิชญ์คือรักครั้งแรกและรักเดียวของฉัน” “เดี๋ยวก่อนนะ! มันจะเป็นรักแรกของแกได้ยังไงวะ พี่วิชญ์ไม่เคยรักแกเลยนะโว้ย ไม่เคยมองแกด้วยซ้ำ แกจะมาเรียกรักครั้งแรกของตัวเองได้ไง...มโนล้วนๆ ฉันว่าแกก็วิปริตไม่ต่างกันกับพวกฉันแหละ” “เออ...ฉันรู้แล้ว แต่รักแรกและรักเดียวของฉันมันสวยงามกว่าพวกแกก็แล้วกัน...ดูพวกแกสิ...รักบ้าอะไรกัน ชายสองหญิงหนึ่ง แถมยังเป็นหญิงผู้สูงวัยอีกต่างหาก!” “แกพูดไปเถอะ...ยังไงคุณนาตาลีก็สวยสำหรับฉันเสมอ แกคงอิจฉาเธอละสิตังค์ อายุ 25 แล้วยังฝันลมๆ แล้งๆ อยู่กับอดีตเหมือนสาววัย 15 ฝันอะไรไม่ฝัน ^^ ไปฝันถึงตอนเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับสาวๆ ฮ่า ฮ่า แกนี่มันจริงๆ เล้ยตังค์” “พูดจบยัง...” “ยัง...เอาไว้ต่อวันอื่น ตอนนี้ถึงออฟฟิศแล้ว แกรีบไปเลย” “เออ” ณ บริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์... “ตังค์...เจ้ใหญ่เรียกแกด่วน! ระเบิดจะลงลูกที่สองแล้ว” “ลูกแรกลงนานหรือยังดรีม” “ประมาณยี่สิบนาทีเห็นจะได้ รีบเลยแกอย่ามัวถาม” ก๊อก! ก๊อก! “เข้ามา!” “สวัสดีค่ะ” “ฉันนัดเธอกี่โมงตังค์” “ขอโทษค่ะ ตังค์ตื่นสายค่ะ” “เหรอ...ตื่นสาย! เมื่อคืนฉลองครบ 25 ปีบริบูรณ์หรือไง สนุกจนลืมงานเลยละสิ!” “ค่ะ คุณนาตาลีพูดมาเลยค่ะ จะให้ตังค์ทำอะไรบ้าง บ่นไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ” “อืม...ฉันล่ะเบื่อเธอจริงๆ เลยตังค์...ถ้าไม่ติดว่าเธอทำงานเก่งล่ะก็ ป่านนี้เธอคงได้ไปเตะฝุ่นอยู่ที่บ้านสวนเธอเป็นแน่” “...” “อีกสองวันตาวิชญ์จะกลับมาแล้ว ฉันให้เธอเตรียมตัว แล้วทำไมไม่เอามานำเสนอฉันสักทีตังค์ จะต้องให้ฉันบ่นเธอไปจนถึงทศวรรษหน้าเลยหรือไง เธอถึงจะมา” “งานที่คุณนาตาลีบอก คือ ให้ตังค์ไปเป็นเลขาพี่วิชญ์น่ะเหรอคะ ตังค์เตรียมเรียบร้อยแล้วค่ะ เอกสารต่างๆ ที่จะเสนอตังค์ก็เตรียมไว้แล้ว...นี่ค่ะ” หญิงสาวยื่นแฟ้มเอกสารของบริษัทให้กับเจ้านายสาว “ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้!” “-..-” “ฉันหมายถึง ให้เธอเตรียมตัวเข้าไปอยู่ในบ้านก่อนที่ตาวิชญ์จะกลับมา เธอเตรียมแล้วหรือยัง” “เอ่อ...ข้าวของตังค์ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่กระเป๋าใบเดียวไม่เป็นปัญหาค่ะ...แต่ปัญหามีอยู่ว่าคุณนาตาลีจะให้ตังค์ไปอยู่แค่คอยขัดขวางบรรดาผู้หญิงของพี่วิชญ์เหรอคะ ทำไมคุณถึงไม่จ้างสาวๆ สวยๆ ไปล่ะคะ ทำไมต้องให้ตังค์ไป ขอเหตุผลหน่อยค่ะ” “เหตุผลเพราะเธอรักตาวิชญ์ไง ฉันเลยเลือกเธอไป เธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอตังค์...ไหนพีร์บอกว่าจะอธิบายเธอไง ทำไมถึงยังมึนงงอยู่แบบนี้อีก” “พีร์มันอธิบายแล้วค่ะ แต่ตังค์แค่ไม่เข้าใจคุณนาตาลีค่ะ จริงๆ แล้วคุณก็เป็นแค่แม่เลี้ยงนี่คะ ไม่ใช่แม่จริงๆ ของพี่วิชญ์ซะหน่อย ทำไมต้องไปหวังดีกับพี่วิชญ์คะ ทั้งๆ ที่พี่วิชญ์ก็ไม่เคยมองคุณดีเลยสักครั้ง” “T-T” “ตังค์แค่สงสัยค่ะ…ถ้าคุณจะบอกว่าเพราะตังค์รักพี่วิชญ์ มันยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้วค่ะ เพราะพี่วิชญ์ไม่เคยเห็นตังค์อยู่ในห้วงสมองสักครั้ง!” “เธอเพ้อเรื่องของเธอจบยังตังค์” “จบค่ะ -..-” “ฉันเลือกเธอ ให้เข้าไปอยู่ในบ้านกับตาวิชญ์ก็เพราะ ตัวฉันเองไม่เคยเข้าถึงตาวิชญ์ได้ เขากับฉันเจอหน้ากันทีไรเขาก็มึนตึงใส่ฉัน...มองฉันเหมือนไส้เดือนกิ้งกือน่ารังเกียจมาตลอด ตั้งแต่พ่อเขาเสียไป ฉันก็พยายามจะเป็นแม่ที่ดีกับเขามาตลอด แต่เขาก็ไม่เคยสนใจฉันเลย การที่ฉันจะเข้าไปพูดหรือก้าวก่ายเรื่องของเขา ฉันไปทำแบบนั้นไม่ได้ตังค์...แค่นี้เขาก็เกลียดฉันเข้าไส้อยู่แล้ว” “แล้วอะไรที่ทำให้คุณมั่นใจคะว่าตังค์จะทำได้ ขนาดตังค์รักพี่วิชญ์มาตั้งแต่อายุ 14 ผ่านมา 11 ปีพี่วิชญ์ก็ไม่เคยแม้แต่จะชายตามองตังค์เลยค่ะ” “ฉันไม่ได้หมายถึงว่า...จะให้เธอไปทำให้ตาวิชญ์หลงรักเธอหรอก...ซึ่งความเป็นจริง ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้อยู่แล้ว แต่ที่ฉันเลือกเธอก็เพราะเธอทั้งเก่งและอึดต่างหากล่ะ ตาวิชญ์อาจจะพาสาวฝรั่งผมแดงหนีบกลับมาด้วย ซึ่งฉันไม่ปลื้มเลยกับเรื่องนี้ ผู้หญิงแต่ละคนของตาวิชญ์ฉันละปวดหัวทุกราย ถ้าให้ฉันเลือกลูกสะใภ้อย่างแม่พวกนั้นล่ะก็ ฉันเลือกเธอไม่ดีกว่ารึ...ตังค์” “แต่...” “ฉันจ่ายเธอเพิ่มจากเงินเดือนอีก เดือนละสามหมื่น เพื่อเป็นค่าเหนื่อยนอกเหนือจากการเป็นหัวหน้าทีมขาย โอเคมั้ยตังค์” “โอเคค่ะ...คุณนาตาลีน่าจะพูดเรื่องนี้ตั้งนานแล้วนะคะ ปล่อยให้ตังค์อธิบายอยู่ตั้งนาน เรื่องความรักในวัย 14 ของตังค์มันเป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ แต่เงินต่างหากที่เป็นไปได้ ^^” “อืม...ฉันก็ไม่คิดว่าไอ่ที่เขาลือกันจะเป็นจริง เธอมันงกตัวแม่สมชื่อของเธอจริงๆ ตกลงเธอจะทำเรียบร้อยเมื่อไหร่บอกมา” “วันนี้ค่ะ” “อืม...โอเค ทำไมต้องให้ฉันเหนื่อยกับเธอ...หือ ตังค์” สาววัย 45 กุมขมับ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงอยู่กับลูกน้องแสนจะปวดหัวคนนี้ได้ “คุณนาตาลีก็เหนื่อยแบบนี้มาตั้งสามปีแล้วนี่คะ คุณอย่าลืมนะคะว่าคุณเป็นคนเอาตังค์เข้ามาทำงานเองนะคะ ^^” ‘ตังค์ นางสาวตมิสา วัชรวิวัฒน์’ หัวหน้าทีมฝ่ายขาย (Sales Manager) วัย 25 ปี มือหนึ่งในทีมขายของบริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์ บริษัทผู้ผลิตและตัวแทนจำหน่ายเครื่องจักรอุตสาหกรรมและการวางระบบอุตสาหกรรมอันดับหนึ่งของประเทศไทย “ฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นแบบนี้นี่...ต่อล้อต่อเถียงฉันมาตลอด...อย่าลืมนะว่าฉันน่ะ...อายุเกือบจะเท่าแม่เธอแล้วนะ” “ค่ะ แต่คุณนาตาลียังสาว และสวยกว่าแม่ตังค์มากค่ะ ถ้าไม่บอกอายุนี่ ตังค์คงคิดว่าคุณน่ะ 30 ต้นๆ ด้วยซ้ำ” ตมิสามองหญิงสาวสูงวัยตรงหน้า นาตาลียังสวยและสาวกว่าอายุจริงมาก ที่ตมิสาพูดจาหยอกล้อกับเพื่อนของเธอก็เพราะ พูดเล่นสนุกปากก็เท่านั้น ความเป็นจริงแล้วนาตาลีไม่ได้เป็นอย่างที่เธอพูดเลยสักนิด…เธอสวยราวกับนางพญา ยิ่งอายุมากก็ยิ่งสวย “ฉันไม่ได้ยึดติดแล้วความสวยของฉัน เพราะตอนนี้มันทำให้ฉันปวดหัวเอามากๆ ไหนจะรณพีร์ ไหนจะชานนท์ฉันห้ามพวกเขาทะเลาะกันไม่ไหวแล้ว เธอเป็นเพื่อนเขาทั้งสองคน ว่างๆ ก็พยายามช่วยอธิบายแทนฉันหน่อย จะขอบคุณมากๆ” “นั่นมันก็เป็นเพราะคุณเองนี่คะ ที่เอาไอ่สองคนนั่นมาทำงานที่เดียวกัน และอีกอย่างคุณนาตาลีก็เที่ยวหว่านเสน่ห์จนพวกมันติดกับ หลงรักคุณจนเป็นบ้าเป็นหลังไปแล้ว ทะเลาะกันทุกวันเลยตังค์ก็เหนื่อยเหมือนกันกับคุณแหละค่ะ และอีกอย่างก็มีแค่ตังค์ที่ต้องกุมความลับ สองผัว! เมียหนึ่ง! นี้ไว้คนเดียว อึดอัดจะตายอยู่แล้วค่ะ” “อืม...แล้วเรื่องของรณพีร์กับชานนท์ จะให้ตาวิชญ์รู้ไม่ได้เด็ดขาดนะตังค์” “ค่ะ รับรองความลับนี้จะถูกปิดตาย และตอกตรึงไว้กับตมิสาแต่เพียงผู้เดียวค่ะ...วางใจได้ค่ะ” อือ...งั้นจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ ฉันขอพักสมองสักครู่” “ค่ะ” .................... ณ ร้านอาหารในเวลา 12.00 น. “แล้วเจ้ใหญ่ว่าไงมั่งตังค์...ด่าแกไปทั้งหมดกี่ยกวะ” “นับไม่ทันว่ะดรีม” ตมิสาหันไปคุยกับเพื่อนสาวของเธอ ‘เมวิกา’ หรือ ‘ดรีม’ หนึ่งในทีมขายของตมิสา สาวสวยหุ่นแซ่บจัดจ้าน มีดีกรีมิสแกรนด์เชียงใหม่บ้านเกิดของนางเอง... “มันน่ามั้ยล่ะตังค์ ไปทำให้คุณนาตาลีอารมณ์เสีย” “หึยย์ มันก็เป็นเพราะแกมั้ยไอ่นนท์ ที่เทเหล้าหยั่งกับเทน้ำเปล่าขนาดนั้น ท้าดวลกับไอ่พีร์อยู่นั่นแหละ ดวลกันสองคนยังไม่สาแก่ใจ ลากฉันเข้าร่วมด้วย มันจะเหลืออะไรล่ะ เมากลับบ้านตีสอง ตื่นสายตามระเบียบ ฉันเลยต้องโดนเจ้ใหญ่ด่าขนาดนี้ไง” ‘นนท์’ &‘ชานนท์’ วิศวกรของบริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์ หนุ่มหล่อหน้าตาดี หุ่นเพรียวผิวขาวสไตล์เกาหลีของแท้...แต่ดันมาหลงรักสาววัย 45 (คู่ปรับรณพีร์) “นั่นเป็นเพราะแกอ่อนเอง ดูไอ่ดรีมดิเป็นผู้หญิงเหมือนแก มันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย มาทำงานปกติ” “ถามมันยัง เมื่อเช้ามันมาทำงานยังไง” ตมิสาหันไปดุกับเพื่อนหนุ่มอีกคน ‘พีร์’ &‘รณพีร์’ Sales Manager บริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์ หนุ่มหล่อมาดเข้ม สูง 185 เซนติเมตร หุ่นกระชากใจสาว สไตล์แบดๆ หลงรักแม่หม้ายรุ่นแม่! (คู่แข่งชานนท์) “ฉันเดินข้ามถนนมาก็ถึงบริษัทแล้ว” เมวิกาบอก “พวกแกหัดใช้สมองคิดซะมั่ง คอนโดไอ่ดรีมมันแค่นี้ มันจะกลับไปนอนกลางวันที่คอนโดมันยังได้เลย ฉันนี่สิไกลเป็นสิบกิโล อยู่กับไอ่พีร์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรฉันได้เลย” “แล้วไอ่พีร์! แกยังไม่หาห้องพักใหม่อีกเหรอวะ ไปอยู่กับไอ่ตังค์ได้ยังไง นี่มันกี่เดือนแล้ว” ชานนท์หันมาดุคู่ปรับ “เออ...ห้องไม่ถูกใจฉันสักที หาเท่าไหร่ก็ไม่ชอบ อยู่คอนโดไอ่ตังค์ก็สบายอยู่แล้ว มีตั้งสองห้องจะเอาไว้ทำไมวะ” “มันเป็นผู้หญิง แกไม่เห็นเหรอ” “เห็น...แต่มันไม่เคยอยู่ในสายตาฉันอยู่แล้ว ถึงแม้มันจะสวยหุ่นเอ็กซ์ทรงสะบึมก็เถอะ...หยั่งไอ่ตังค์นี่ถ่างขาให้ฉัน...ฉันยังไม่แลมันเลย” “ฮึ่ม...ไอ่พีร์ มันจะมากไปแล้วนะโว้ย เมียแกสวยนักนี่” “ห๊ะ!...ไอ่พีร์! แกมีเมียแล้วเหรอวะ ใครอ่ะ” เมวิกาหูผึ่งทันที ‘ทำไมฉันไม่รู้’ “เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกดรีม ไอ่ตังค์มันพูดมั่วน่ะ” “จริงเหรอตังค์” เมวิกาหันมาทางเพื่อนสาว “เออ...ฉันพูดมั่วเอง...ก็โมโหมันไง...ฝากไว้ก่อนเถอะ” ตมิสามองหน้าเพื่อนชายด้วยความอาฆาต อัดอั้นพูดอะไรออกมาไม่ได้ ถ้าไม่ติดที่ ‘ความลับนี้จะถูกปิดตายกับตมิสาแต่เพียงผู้เดียว’ รับปากคุณนาตาลีมาล่ะก็ พวกแกตายแน่ๆ ไอ่เพื่อนวิปริต! ....................