Chapter 34: Pananakot

2168 Words
Patungo sina Stephanie, Chloe at Joshua sa kanilang uupuan para kumain, at ng makaupo na ay tinanong ni Joshua kung ano ‘yung sinasabi sa kaniya ni Chloe. “Ano ‘yung sinasabi mo kanina?” tanong nito. “Kanina kasi, papunta na kami sa silid naming ng biglang napansin namin na bukas ang pintuan ni Ate Cristina,” kwento ni Chloe ng pabulong, “Oh? Eh ano naman kung naka bukas?” saad naman muli ni Joshua “Patapusin mo muna kasi ano Joshua, hay nako. Pag-katapos noon, sumilip kami. Nagulat si Ate Cristina ng makita kami at para bang may tinatago siya sa kaniyang ginagawa noong oras na iyon. Kasi kung wala siyang tinatago diba dapat hindi siya balisa?” pahayag muli ni Chloe sa kaibigan. “Oo, iyon din ang pinag-tataka ko kasi para siyang natakot noong nakita tayo eh,” saad naman ni Stephanie sa mga kaibigan. “Nako nga, hindi normal na galaw iyan. Kaya siguro hindi kasama ng matrona sa bintana noong nakaabang siya sa atin, hindi ba at pinag-usapan pa natin siya kanina dahil nag-taka tayo kung bakit wala siya?” tugon naman ni Joshua sa mga kaibigan. “Oo nga no? baka kaya dahil wala dahil may inutos sa kaniya ang matrona, alam ko na. Panigurado iyon yun,” saad muli ni Chloe sa nasabi ni Joshua. “Ang dami-dami na natin isipin, dag-dag pa ito, nakakahiya na sa inyo,” pahayag ni Stephanie Napatingin si Chloe sa kaibigan at hinawakan sa balikat, “Ano k aba Stephanie, kaya kami nandito hindi lang bilang kaibigan mo na makikinig sa mga iniisip mo. Kaya kami nandito para tulungan ka din namin,” pahayag nito. “Ngayon pa, at nakikita-kita na naming kung ano ang mga binabalak sayo ng matrona, hindi na namin to palalampasin. Hindi ka naming pakikilusin ng ikaw lang mag-isa, sasama kami sa laban mo,” saad naman ni Joshua sa kaibigan. Tumunghay si Stephanie at tumingin sa kaniyang mga kaibigan, “Maraming salamat talaga ah, hindi ko alam kung ano ang problema ng matrona sa akin at napaka-init ng ulo niya, magalit na siya pero hindi ko hahayaan na pahirapan niya ako sa kamay niya,” pahayag nito “Lalabas din ang baho ng matrona,” tugon ni Chloe sa mga kaibigan “Oo, kaya’t kumain na muna tayo. Baka mapansin tayo ng mga iyon na may pinag-uusapan tayo na napaka-seryoso, lapitan na naman tayo noon,” pahayag ni Joshua sa mga kaibigan. At kumain na ang mag-kakaibigan, hindi na nila naisipan na lumingon sa matrona at kay Cristina dahil baka pag-isipan sila na sila ang pinag-uusapan. “Oo nga pala, mamaya mag-sesend ako ng mensahe kay Daniel gamit ang binigay niyang cellphone sa atin,” pahayag ni Joshua sa mga kaibigan. “Oo nga, sabihin mo para alam niya ang ganap natin dito sa bahay ampunan,” tugon ni Chloe sa kaibigan “Paano kung sabihin mo din mamaya kay Daniel na mag-hanap tungkol kay matrona, baka hindi natin alam kilala pala iyon, hindi ba?” pahayag naman ni Stephanie sa mga kaibigan “Oo nga no, sige sasabihin ko din mamaya,” pahayag ni Joshua. “Tapusin na natin ‘to ng maaga natin maayos ang mga bata, tapos bukas dapat maaga tayo,” saad naman ni Chloe sa mga kaibigan. At agad-agad na tinapos nina Stephanie, Chloe at Joshua ang kani-kanilang pag-kain para makapag-ayos ng maaga ganoon din sa pag-tulog. Ng natapos sila at napansin nilang tapos na ding kumain ang mga bata ay pinapila na nila ang mga ito ng maayos para mag-tungo na sa kanilang silid. Habang nag-lalakad na sila patungo sa hagdan ay napansin ni Chloe na mag-kausap ang matrona at si Cristina sa isang sulok ng bahay ampunan at tila ay pinapagalitan ng matrona si Cristina. “Stephanie,” pag-tawag ni Chloe sa kaibigan “Hmm?” tugon naman ni Stephanie “Wag kang mag-pahalata ah, dahan-dahan kang tumingin sa dulo doon sa sulok, hindi ba sina matrona at Ate Cristina iyon?” pahayag ni Chloe sa kaibigan Dahan-dahang tumingin si Stephanie sa dulo ng bahay ampunan, at napansin na parang pinag-sasabihinan si Cristina. “Oo nga no? bakit parang pinagagalitan?” pag-tataka ng dalaga “Parang nga Stephanie, tingnan mo ang ikinikilos ng matrona,” pahayag muli ni Chloe sa kaibigan “Kulang na lang sampalin si Ate Cristina, ano naman kaya ang nagawa noon?” saad naman ni Stephanie Napansin ni Joshua na may pinag-uusapan ang dalawa, “Huy, ano tintingnan niyo?” tanong ni Joshua sa mga kasama “Wag kang mag-pahalata ah, tumingin ka sa dulo,” tugon ni Stephanie Napatingin naman agad si Joshua at nagulat sa nakita, “Huy, si Ate Cristina tinaasan ng kamay ng matrona!” gulat na pabulong ni Joshua ng makita iyon “Umiwas ka na ng tingin,” pahayag ni Chloe At agad ini-alis ni Joshua ang kaniyang tingin sa matrona na si Hilda at kay Cristina, at nag-tungo ang mga ito malapit sa hagdanan. “Una na kami Joshua, baka mahalata pa tayo ng mga iyon,” pahayag ni Stephanie sa kaibigan “Sige, sige. Kami din, bukas nalang ng umaga, bukas nalang din natin pag-usapan yung ngayon, para iwas huli,” tugon ni Joshua kay Stephanie “Sige, bye!” pag-papaalam ni Chloe sa kaibigan. Tumaas na sina Stephanie at Chloe kasama ang mga bata, at napansin nilang tumaas na din ang matrona at si Cristina at masamang nakatingin sa kanila. Nauunang mag-lakad ang mga ito, at nag-tungo sa kani-kanilang silid. Ng makapasok na ang dalawa ng matrona na si Hilda at si Cristina, ay biglang kinausap ni Chloe si Stephanie, “Nakita mo ang mukha ni Ate Cristina?” tanong ni Chloe sa kaibigan “Shhhhh! Ang ingay mo, mamaya marinig ka ng mga bata, bukas na,” tugon ni Stephanie sa kaibigan. At agad tumahimik si Chloe, at nag-tungo na sila deretso sa kanilang silid. Nasa loob ng silid ang matrona at napaka-sama ng loob kay Cristina dahil sinabi nito na nahuli ito nina Stephnaie at Chloe na may inaasikaso sa kaniyang silid. “Ibang klase talaga itong si Cristina, hindi nag-iingat. Ilalaglag pa niya ako sa dalawa nina Stephanie at Chloe,” pahayag ng matrona Ng biglang may kumatok, “Matrona?” pahayag nito “Pasok,” tugon naman ng matrona Pumasok si Cristina na may dala-dalang kape para sa matrona, “Ito na po matrona ang inyong kape,” pahayag nito habang nakatungo, “Ibaba mo diyan,” at ng ibinaba ni Cristina ang kape ay napansin nitong nakatungo ito. “Oh? Bakit ka nakatungo? Yan ang napapala ng hindi nag-iingat,” pahayag ng matrona kay Cristina “Pasensiya na po matrona,” tugon ni Cristina sa matrona “Paano kung nahuli ka? Paano kung nalaman ang ginagawa natin?” pahayag muli ng matrona kay Cristina. Hindi na muling nakaimik si Cristina sa sinasabi sa kaniya ng matrona, kaya’t lumapit si Hilda sa kaniya at biglang hinawakan ang kaniyang mukha, “Ulitin mo pa na mangyare ito, mag-handa ka sa magagawa ko saiyo na hindi mo pa nararanasan kahit kailan,” pananakot ng matrona kay Cristina “O-opo opo matrona,” takot na takot na pag-tugon ni Cristina sa matrona, “Lumabas kana! Bago pa mag-dilim ang paningin ko sa iyo!” sigaw ng matrona sa kaniya Agad-agad na lumabas ng silid ng matrona na si Hilda si Cristina at nag-tatakbo sa kaniyang silid at muling nakita ng dalawa ni Stephanie at Chloe ng muli silang tutungo sa canteen. “Si ate Cristina iyon ah? Bakit siya naiyak at takot na takot?” pahayag ni Chloe sa kaibigan “Hayaan mo na, paniguradong pinagalita siya ng matrona, hindi man natin alam ang dahilan panigaradong tungkol sa trabaho kaya siya nag-kaganiyan,” tugon ni Stephanie, “P-pano mo nasabi lahat yan? Hindi ka naman ganiyang dati Stephanie ah?” pag-tataka ni Chloe ng malaman ang nakikita ni Stephanie “Ang alin?” tanong ni Stephanie “Stephanie, hindi kaya pareho tayo? Nakakakita ka ng mga bahay na posibleng ginawa sa tao? Kung sa akin nakakaramdam ako, ikaw nakakakita ka,” pahayag ni Chloe sa kaibigan, “Talaga? Pero imposible, wala akong emosyon,” tugon ni Stephanie sa kaibigan “Hindi emosyon yan Stephanie, kapangyarihan yan na pwede kang makakita ng nararamdaman mong tama sa isipan mo,” saad muli ni Chloe sa kaibigan “Kung ano man ang narinig mo, hayaan mo na. Hindi natin sigurado, tara na sa baba, baka mag-sara iyon,” agad na pag-aaya ni Stephanie sa baba Kaya’t nag-tungo na lamang ang dalawa sa canteen at hindi na pinansin kung anong nasabi ni Stephanie na ikinagulat ni Chloe. Nasa silid si Cristina at iyak ng iyak sa takot niya sa matrona, naguguluhan siya sa mga bagay na pinasok niya lalo na sa mga plano ng matrona kay Stephanie at Chloe. “Hindi ko na alam, hindi ko na alam kung tama pa ba itong pinasok ko. Kailangan ko ng makaalis dito, mukhang hindi ko na kaya, bawal akong magtagal dito,” pahayag ni Cristina sa kaniyang sarili. Pabalik na sina Stephanie at Chloe ay narinig nila ang iyak ni Cristina, sa pag-alala ay kinatok nan g mag-kaibigan ang pintuan ni Cristina. “Ate?” pag-tawag ni Chloe “Ano iyon?” tugon ni Cristina at dali-dali siyang nag-ayos ng kaniyang sarili, “Ayos ka lang po ba Ate Cristina?” tanong ni Chloe “Oo, okay lang ako. Wag na kayong mag-alala,” tugon ni Cristina sa mga ito. “Mag-situlog na kayo, may pasok pa kayo bukas,” pahayag muli nito “Sige po Ate Cristina,” tugon muli ni Chloe. At umalis na ang mag-kaibigan sa harap ng kwarto ni Cristina, at habang nag-lalakad ay umimik muli si Chloe sa kaibigan. “Alam mo, ang imik ni Ate Cristina parang takot na takot,” pahayag nito sa kaibigan “Tinakot siya ni matrona,” tugon ni Stephanie sa kaibigan “Paano? P-paano mo nasabi? Alam mo kakaiba ka na talaga Stephanie, hindi ako naniniwalang wala kang kapangyarihan,” saad naman ni Chloe sa kaibigan “Ewan ko, hayaan mo na,” tugon muli ni Stephanie Patungo na sa silid nila sina Stephanie at Chloe, hindi nila alam ay nakatingin sa kanila ang matrona simula palang ng kinatok nila ang pintuan ni Cristina. Kaya’t nag-punta ang matrona sa pintuan nito at kumatok. Hindi pa lang umiimik ang matrona ay biglang umimik si Cristina dahil akala niya ay sina Chloe pa rin iyon, “Magsitulog na kayo, okay lang ako,” pahayag ni Cristina “Ako ito Cristina, pag-buksan mo ako ng pinto,” tugon ni Hilda sa kaniya Biglang nanlaki ang mata ni Cristina ng marinig ang boses ng matrona, sa takot ay hindi nito alam kung pag-bubuksan niya ito ng pinto. “Hindi mo ba ako pag-bubuksan o gusto mo ako na ang mag-bukas para sa iyo?” pahayag muli ng matrona sa kaniya Kaya’t dali-daling tumayo ni Cristina ng marinig iyon at binuksan niya agad ang pinto, “A-ano po ang kailangan niyo matrona,” tanong ni Cristina kay Hilda Unti-unting pumasok sa loob si Hilda sa silid ni Cristina at biglang sinarhan nito ang pintuan, “Anong sinabi mo sa dalawa nina Stephanie at Chloe? Ha? Ano!?” galit na galit na pag-kakatanong ni Hilda kay Cristina “W-wala po matrona, parang awa po, wala po talaga,” takot na takot na pag-tugon ni Cristina “Nakita ko silang nasa pintuan mo kanina!” pahayag ni Hilda kay Cristina “W-wala po akong sinabi na kahit ano matronaaa,” tugon muli ni Cristina kay Hilda “Siguraduhin mo wala talaga, dahil kapag may sinab i ka sa kanila na nalalaman mo sa akin ay magugulat ka nalang na katapusan mo na,” pahayag ni Hilda kay Cristina “O-opo, wala po akong sasabihin na kahit ano tungkol sa inyo, mag-tiwala po kayo sa akin,” tugon ni Cristina sa matrona. “Hindi lang ikaw ang matatapos kung hindi pati pamilya mo sa labas,” pahayag ni Hilda kay Cristina “W-wag, wag niyo po idamay ang pamilya ko. Ako nalang po matrona, parang awa niyo na po,” tugon ni Cristina kay Hilda “Wag mong kakalimutan ang trabaho mo, hindi mo pa natatapos ha, hinihintay ko iyon,” pahayag muli ni Hilda Hindi na nakaimik si Cristina sa kaniyang matrona na si Hilda at tumango na lamang sa sinabi sa kaniya dahil sa sobrang takot nito doon. Umalis si Hilda sa silid ni Cristina na parang walang nangyari at nag-tungo na muli sa kaniyang sariling silid. “Hindi ko hahayaang madamay ang pamilya ko dahil sa iyo matrona, tandaan mo yan. Matatapos ka din,” pahayag ni Cristina na tila ba ay galit na galit. Pumasok si Hilda sa kaniyang silid na parang walang nangyari at masayang-masaya pa sa kaniyang ginawang pananakot kay Cristina. “Sabi ko sayo, wag ako ang kalalabanin mo,” pahayag nito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD