Chapter 28 : "Kayo ba?"

1167 Words
Nakita muli ni Sydney si Daniel at nagkaroon ng magandang ngiti sa mukha nito ngunit ng napansin nito na may kasama si Daniel at sina napansin din niyang sina Stephanie ang kasama nito ay biglang nag-bago ang itsura ng kaniyang mukha. Napansin naman iyon ng kaniyang mga kasama at biglang nag-sitawanan. Sinamaan naman agad ni Sydney ng tingin ang mga kasama, “Oh? Bakit kayo natawa?” tanong nito ng galit “N-nothing nothing, wag kanga feeling diyan nag-uusap kami ni Sofia,” tugon naman sakaniya ni Gabriella. “Oo nga, at tsaka titigan mo na ulit ang prince charming mo,” saad din naman ni Sofia. Hindi umimik si Sydney at inirapan na lamang ang mga kasama nito. Nag-lalakad si Daniel kasama sina Stephanie, Chloe at Joshua patungo sa lobby kung saan doon na nila nakasanayan ang mag-hiwahiwalay at mag-tungo sa kaniya-kaniyang klase. “So ano? dito na ulit, Hahahaha!” pahayag ni Daniel. “Sabay-sabay na lang tayo kumain mamaya,” tugon ni Joshua sa mga kasama. Papalapit si Sydney ng biglang umimik, “Let us join you,” pahayag nito Napatingin naman sina Daniel ng biglang may sumagot, “Ikaw? Asa ka, alam mo kung manggugulo ka sa amin, lubay-lubayan mo kami,” pahayag ni Chloe kay Sydney. “Hindi ako manggugulo no,” tugon naman ni Sydney “Alam mo Sydney, wag mo na kami guluhin. Tigil-tigilan mo na kami, wala akong tiwala sa mga salita mo,” pahayag ni Daniel kay Sydney “Bakit? Gusto ko lang naman makisama sa inyo ah? Gusto naming makisama sa inyo,” saad naman muli ni Sydney “Asa ka Sydney, eh kahit kailan puro gulo at pang-iinsulto ang pinakita mo sa amin lalo na kay Stephanie, tapos ngayon makikisama ka sa amin na parang walang nangyare? Hindi kami tanga,” pahayag ni Joshua “Tama na Sydney okay? Kung guguluhin mo kami, baka gusto mong ikaw guluhin ko?” saad naman ni Daniel. Hindi na nakaimik si Sydney kayna Daniel, Stephanie, Chloe at Joshua. Umalis na lamang ito sa takot na baka kung anong magawa ni Daniel sa kaniya lalo na sa tatay niya na nagtatrabaho sa kompanya nila. “Bakit mo ba iyon ginawa?” tanong ni Sofia kay Sydney, “Sure ka ba sa mga sinasabi mo noong kaharap mo sina Daniel? Girl, baka nakakalimutan mo ang ginawa m okay Stephanie, sa tingin mo paniniwalaan ka pa nila?” tanong ni Gabriella kay Sydney. Lumingon si Sydney sa mga kasama, “Alam niyo, hindi ko gagawin iyon kung hindi ko alam ang ginagawa ko. Pati ba naman kayo? Walang tiwala sa akin? Ano ko ba kayo?” tugon ni Sydney sa mga kasama. “Hindi naman sa ganon girl, gusto ka naming tulungan dahil kaibigan ka namin. Pero hindi kasi naming alam yung plano mo na sinasabi mo,” saad naman ni Sofia. “Stop, please stop. Wag na natin pag-usapan yan, kung ayaw nila e di wag,” pahayag ni Sydney sa mga kasama. “Hayy, okay girl. Kung ano gusto mong gawin, go lang,” saad muli ni Sofia. At nag-tuloy na sila patungo sa kanilang klase. Habang sina Daniel ay nag-uusap usap pa, “Akalain mo yun? gaano kakapal ang mukha ng babae na iyon,” pahayag ni Chloe sa mga kasama. “I never expect that, iyong mga sinabi niya? Hindi ko alam kung saan siya kumuha ng lakas ng loob na sabihin iyon,” saad naman ni Daniel. “Malelate na tayo Daniel, hayaan niyo na iyon,” tugon naman ni Stephanie. “Oo nga! Huy may exam pa ako! Alis na ako ah?! Babye! Una na ako Chloe!” pahayag ni Joshua habang tumatakbo patungo sa 2nd floor. “Hahahahah, sira ulo talaga ‘yon, una na ako ah? Mamaya na lang lunch, babye!” saad naman ni Chloe. “Sige, see you!” tugon naman ni Daniel. Nauna ng umalis si Chloe at nag-tungo na din sa 2nd floor, habang sina Daniel naman at Stephanie ay nag-tungo na din sa kanilang classroom sa kabilang building. “Are you okay Steph?” tanong ni Daniel ng napansin niyang tahimik ito “Oo naman, napapaisip lang sa mga bagay-bagay,” tugon naman ni Stephanie “Like what? Alam mo kung si Stephanie yan, wag mo na pakaisipin,” saad naman ni Daniel. “Paano nalang kung hindi ka naming kasama, baka kung ano na nagawa noon sa amin. Pero paano nga ba? paano mo siya natatakot?” pag-tatakang tanong ni Stephanie sa kaibigang si Daniel, “Ganito kasi yan, yung father niya is part ng kompanya namin. Anytime kaya ko siyang paalisin sa kompaniya dahil ng anak niyang si Sydney. Eh ako, kahit student lang ako dito, part ako ng company namin. Hmmm, itawag na lang natin na working student,” tugon naman ni Daniel sa kaibigan. “Ahhhh, gets ko na. Kaya siya takot na takot dahil pala ng trabaho ng tatay niya. Pero thank you ah?” pag-papasalamat ni Stephanie sa kaibigan. “Ano ka ba, wala yun. As long as walang nasasaktan na tao sa paligid ko ng dahil lang sa walang kwentang tao,” tugon naman ni Daniel “Hindi ko alam bakit init na init ng ulo noon sa akin, baka dahil lang talaga sayo? Pero alam mo hindi pa naman tayo close dati, kakaiba na iyon sa akin eh,” pahayag ni Stephanie “Eh? Binubully ka? Something like that?” tanong ni Daniel, “Alam mo, matagal na akong binubully dito sa school kaya sanay na rin ako lalo na’t wala naman akong emosyon dati kaya okay lang. Pero ngayon, na lungkot lang naman ang meron ako, minsan hindi ko alam kung ano nararamdaman ko,” tugon ni Stephanie kay Daniel. “Hayaan mo, ngayon hindi ka na ma-bubully, ayoko pa naman sa lahat ganoon, lalo na’t kaibigan ko,” pahayag ni Daniel sa kaibigang si Stephanie. “Salamat ulit ah? Hayaan mo babawi kami sayo, babawi ako sayo,” saad ni Stephanie. “Alam mo, kahit wag na, kaibigan ko naman kayo eh,” tugon ni Daniel kay Stephanie. Malapit na sila sa kanilang classroom at napansin nilang kakapasok lang ng teacher nila, kaya’t tatakbo na ang mag-kaibigan patungo sa classroom nila. Bumati na ang kanilang teacher sa mga kaklase nila, at napansin ng guro na huli na sila, “Good morning sir, I’m sorry were late,” pahayag ni Daniel. “Good morning sir, pasensya na po” pahayag din naman ni Stephanie “Good morning sa inyong dalawa, bakit kayo mag-kasama? Kayo ba?” pag-bati ng kanilang guro. At agad namang nagkatinginan ang dalawa sa isa’t-isa ng sila’y nagulat, “Hindi po! Hindi po,” tugon ng dalawa. “Ano ba kayo, joke lang, masyado niyong sineryoso. Take your seats,” pahayag ng guro sa kanila. At ng papaupo na sila ay habol ang tingin ng mga kaklase nila sa kanilang dalawa at isa naring nag-tataka. 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD