Sekani And The Last Berberoka

Chapter 35

Chapter 35 : Ang gintong kwintas

 “Bukas na natin ituloy ang laban. Bukas na natin tapusin ang dalawang natitirang kalaban. Pare-pareho tayong pagod ngayong araw kaya maari naman sigurong kahit kalahating araw ay magpahinga tayo,” sabi ni Sekani.

“Oo, iyan din ang gusto kong sabihin. Mamahinga na lang muna tayo. Kawawa naman kasi itong si Anim. Tiyak na pagod na rin siya,” sabi ni Red Girl.

“Bilang mamahinga naman pala tayo ngayong araw, maari bang mag-foodtrip naman tayo?” aya ni Anim.

“Foodtrip? Ano ang kaniyang ibig sabihin?” tanong ni Red Girl kay Sekani.

Tumawa si Sekani at saka pinaliwanag sa kaniya ang ibig sabihin ng foodtrip. “Ang footrip ay iyong kakain ka ng maraming pagkain. Iyon ang ibig niyang sabihin.”

“Eh, kung ganoon ay ito ang mga perlas. Kumain tayo nang kumain kung gusto ninyo. Nag-abot ng sampong perlas na asul si Red Girl kay Sekani. Pagkatapos ay saka ito nagtatakbo sa paanan ng water falls. Sinundan naman agad siya ni Anim.

Napangiti na lang si Sekani nang maiwan siyang mag-isa sa kubo. Siya na lang ang naghanda ng mga kakainin nila. Na-miss niya ang mga pagkaing kalye kaya iyon naman ang ipapakain niya sa dalawa. Pagkapos niyang ihanda ang mga pagkain ay sumunod na siya sa dalawa para maligo na rin.

Nag-dive agad siya sa tubig. Nakita niyang dinala ni Red Girl si Anim sa ilalim ng tubig. Ginawan niya ito ng malaking bubbles sa ulo para makahinga pa rin si Anim sa ilalim ng tubig. Sinundan niya ang mga ito hanggang sa makarating sa ilalim ng tubig. Malakas na ang loob nilang pumunta roon dahil alam nilang wala ng halimaw.

Sa hindi inaasahang pangyayari ay nakakita sila roon ng isang lumang bahay.

“Naririnig mo ba ako, Sekani?” dinig niyang sabi ni Red Girl.

“Oo, dinig kita.”

“Mabuti kung ganoon. Gusto ko kasing sabihin sa iyo na ang bahay na nakikita mo ngayon ay dating bahay ni Talon. Bago siya maging isang diwata ay dati siyang tao. Ang pagkakaalam ko sa buhay niya ay dati siyang parang si Anim. Si Talon ang kauna-unahang tao na nakatuntong sa island na ito nang mapadpad siya rito. Dahil sa mahiwagang island na ito ay binigyan siya nito ng maraming kapangyarihan. Siya na ang inatasan ng island na maging diwata ng lugar na ito.”

“Kung makapangyarihan na pala siya. Bakit natalo pa siya ni Avilako?”

“Dahil hindi matalino si Avilako. Nagagawa niyang talunin ang mga diyosa at diwata kahit mahina lang siya. Isip kasi ang pinapagana nito,” sagot ni Red Girl.

Nagpunta pa sila sa ibang bahagi. Marami silang nakitang bungo ng tao. Maaring ang mga taong namatay na iyon ay ang mga napatay o nakain ng buhay ng halimaw na pugita.

May malaking kahon na nakita si Sekani. Napansin niya na tila kakaiba iyon kaya nilapitan niya ito. Nang buksan niya ang kahon ay nanlaki ang mga mata niya. Mga kumikinang ginto ang kaniyang nakita.

“Ang mga tao ay silaw sa bagay na iyan? Gusto mo bang kunin iyan, Sekani?” tanong ni Red Girl.

“Hindi ko naman mauuwi ang lahat na ito kaya isang piraso na lang siguro ang kukunin ko,” sagot niya. Nakakita siya ng isang kwintas na may disenyong bungo. Iyon ang napili niya kaya iyon ang kinuha niya. Sinuot niya iyon sa leeg niya at saka umalis doon.

Pag-ahon nila sa tubig ay pumunta na sila sa kubo para kumain.

“Hala! Na-miss ko ito. Puro street food ang nakahandan ngayon!” masayang wika ni Anim. Inuna niyang kunin ang hotdog. Dalawang kagat lang ay ubos na agad nito ang isang hotdog. Hindi maikakailang na-miss nito ang ganoong pagkain kaya napapangiti si Sekani habang tinitignan siya.

Si Red Girl naman ay patingin-tingin at patikim-tikim sa mga pagkain iyon. Inilayo na lang sa kaniya ni Sekani ang fishball at squidball dahil alam niyang hindi nito magugustuhan ang pagkain na iyon.

Tinapos nila ang araw na iyon na puro kain at kuwentuhan lang.

Mayamaya, habang naghuhuntahan sila ay nagpakita nang muli ang matandang lalaki sa kanila.

“Maari ko na bang kunin ang ika-apat na pulang diamond?”

“Bakit po ngayon lang kayo nagpakita? Akala po namin ay hindi niyo na kukunin ang diamond,” sabi ni Sekani.

“Galing kasi ako sa Chimera Town. May sakit si Reyna Adelinda kaya ginamot ko ito.”

Naiba bigla ang timpla ng mukha ni Sekani. Galit man siya sa kaniyang lola ay gusto niya pa ring malaman kung ano ang sakit nito.

“Ano ho bang nangyari sa kaniya?” tanong niya.

“Stress. May dinadamdam kasi ito. Ayaw naman niyang sabihin kung ano iyon.”

Inabot na ni Sekani ang pulang diamond sa kaniya.

“Maraming salamat. Dalawa na lang ay matatapos na kayo. Makakaalis na kayo sa island na ito,” sabi ng matandang lalaki at saka ito muling naglaho.

“Maglalakad-lakad lang muna ako, ha?” paalam niya sa mga kasama niya.

Ayaw man niyang isipin na maaring siya ang dahilan kung bakit stress ito ay hindi pa rin maalis sa puso at isip niya ang sakit na dinulot nito sa kaniya nang muntikan na siya patayin ng sarili niyang lola. Nakukunsensya siya na binabalewala na niya ngayon ang lola niya, pero sa tuwing maiisip niya ang ginawa nito sa kaniya ay nagagalit siya.

Napadpad sa silangan si Sekani dahil sa paglalakad niya. Nakita niya na mukhang disyerto na ang bahagi ng island na iyon. Sobrang daming bungo at kalansay din doon. Mukhang masahol ang halimaw na naninirahan doon kaya nagtaasan ka agad ang mga balahibo ni Sekani sa katawan.

“Ang aga mo ata para pumunta rito.” Nagpakitang muli kay Sekani ang white lady na si Puti.

“Sabihin mo. Anong halimaw ang mayroon dito?” tanong niya.

“Malaking-malaki. Kung titignan ay langgam ka lang sa kaniya,” sagot nito kaya nanlaki nang husto ang mata niya.

“Anong halimaw nga?” pangungulit pa niya.

“Ayoko munang sabihin. Mas maganda na iyong masurpresa ka. Baka kasi panghinaan ka ng loob,” sagot nito at saka siya nilayasan.

Dahil sa sinabi ni Puti ay napaalis siya bigla roon. Bumalik siya sa kubo nila ng namumutla ang mukha.

“May nangyari ba? Bakit parang takot na takot ka?” tanong agad sa kaniya ni Red Girl.

“Nakarating kasi ako sa timog dahil sa kakalakad ko. Marami akong nakitang bungo at kalansay doon. Nagpakita rin sa akin ang white lady na si Puti, sinabi niya sa akin na sobrang laki ng halimaw na makakalaban natin doon,” sabi niya kaya napangisi si Red Girl.

“Huwag mo munang isipin ‘yan. Bukas pa naman tayo lalaban. Ipamahinga mo muna ang isip at katawan mo para malakas ka bukas,” sagot nito sa kaniya kaya naupo nalang siya sa malaking bato.

Biglang tumabi sa kaniya si Anim. Yumakap ito sa braso niya.

“Ang sarap siguro sa pakiramdam ang maging kuya ka,” sabi nito sa kaniya.

“Bakit? Wala ka bang kapatid?” tanong ni Sekani.

“Mayroon po. Lalaki rin.”

“Oh, may kuya ka naman pala e.”

“Hindi niya ako gusto. Madalas nga niya akong saktan e. Parang hindi kapatid ang turing niya sa akin. Saka, ampon kasi iyon kaya hindi rin niya ako magustuhan.”

“Hindi bale. Ako na lang ang magiging kuya mo. Sa akin, hindi kita sasaktan. Aalagaan kita at mamahalin ng parang isang bunso kong kapatid,” sabi ni Sekani kaya napangiti siya at lalong humigpit ang yakap sa braso niya.

“Salamat, Kuya Sekani. Hinding-hindi ko makakalimutan ang kabutihan mo sa akin. Masaya ako na nakilala kita. Masaya ako na nakasama kita.”

“Ano ba ‘yan. Parang mawawala ka naman kung makapagsalita ka,” sabi niya at saka niyakap ang batang babae.

“Anong eksena ‘yan. Bakit parang may iyakang nagaganap dito?” Nakisali si Red Girl sa yakapan ng dalawa.

Masaya si Sekani dahil kahit kakakilala lang nilang tatlo ay parang matagal na silang magkakasama dahil sa mga turingan nila ngayon.