มือเล็กของเธอเหนี่ยวรั้งเสาไฟไว้อย่างแน่นหนาเพราะการทรงตัวของร่างกายเริ่มจะไม่ไหวแล้ว เธอดื่มหนักจนเกินประมาณที่คาดไว้ สมองเริ่มไม่สั่งการ เปลือกตาใกล้จะปิดลงมาทุกที เธอจำต้องฝืนเอาไว้เพราะถ้าขืนเกิดมานอนหลับแถวนี้มีหวังโดนหิ้วไปข่มขืนอย่างแน่นอน เธอพยายามถ่างตาเพื่อสอดส่ายหาพี่ชายตัวแสบที่เธอเพิ่งโทรจิกให้มารับเธอเมื่อสักครู่นี้ งานนี้จะต้องต่อว่ากันบ้างซะแล้ว รู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนของตัวเองเป็นคนแบบไหนยังจะมีหน้ากล้าฝากเธอไว้กับคนแบบนั้นอีก
"ไม่น่าดื่มหนักเลย เมื่อไหร่จะมาซักทีเนี่ย" ..สายตาเริ่มพล่ามัวเห็นภาพซ้อนกัน หลับได้ไหมตอนนี้
รถสปอร์ตหรูจอดเทียบริมฟุตบาททันที เมื่อสายตาของหมอลีอองไปสะดุดให้กับร่างบางเล็กที่เขาคุ้นตาเป็นอย่างดี ..ทำไมถึงได้ทำตัวแบบนี้นะ ยิ่งมาเห็นการแต่งตัวของเธอหมอหนุ่มยิ่งส่ายหัวไปมา หน้าอกที่แทบจะล้นทะลักออกมา เรียวขาอ่อนที่ถูกโชว์จนแทบเห็นเนื้อข้างใน มาเชลนั่งกอดเสาไฟดวงตาแทบจะลืมไม่ขึ้น พี่หมอรีบหาเสื้อคลุมในรถมาคลุมร่างแล้วอุ้มเธอเข้ามาในรถทันที อากาศข้างนอกค่อนข้างเย็นหิมะเริ่มโปรยลงมาเล็กน้อย ขืนปล่อยไว้นานคงจะปอดบวม ..หรือว่าบวมแล้ว เสื้อกราวน์สีขาวถูกใช้เป็นผ้าห่มคลุมร่างกายของคนตัวเล็กชั่วคราว
"อื้มมม หลับแล้วนะ ถ้าน้องตื่นมาพี่เตรียมตัวหูชาได้เลย"
หมอลีอองพาเธอมาที่คอนโดส่วนตัวของเขา ขืนพาเธอกลับบ้านในสภาพนี้คงไม่ดีแน่ อีกอย่างตอนนี้ถามอะไรออกไปเธอก็คงตอบไม่ได้ เมาหนักขนาดนี้ ......พี่หมอค่อยๆ วางร่างของน้องไว้บนเตียงหนานุ่มสีขาวสะอาดตาอย่างเบามือ เสื้อกราวน์ถูกดึงออก เผยให้เห็นรูปร่างของเธอได้อย่างเด่นชัด ..ชุดบ้าอะไรรัดก็รัดใส่ไปไม่อึดอัดบ้างหรอ
"พี่หมอ พี่หมอ น้องขอโทษ พี่หมอ" หมอลีอองค่อยๆ เงี่ยใบหูฟังสิ่งที่เธอกำลังละเมอพูดออกมา รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าหมอโดยอัตโนมัติที่ได้ยินคำนั้นที่เธอพึมพำ
"พี่หมอไม่ได้โกรธน้องครับ ทีหลังอย่าเมาหนักแบบนี้อีกนะรู้มั้ย" ถ้าเป็นเรื่องเมื่อตอนกลางวัน เขาแค่ผิดหวังเล็กน้อย นานๆ ทีเขาจะมีเวลาว่าง พอถูกเธอปฎิเสธมันก็จะเฟลเล็กน้อย ไม่คิดว่าจะทำให้เธอคิดมากขนาดนี้
"จริงๆ นะ " เธอเหมือนคนกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่เธอได้ยินทุกคำพูดที่หมอกำลังพูดกับเธอ
"ครับ พี่หมอไม่เคยโกรธน้องเลย นอนได้แล้วนะ"
"น้องไม่เชื่อ จูบน้องก่อนสิ ได้มั้ย " นี่เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย ตอนนี้คนตัวเล็กกำลังลืมตาขึ้นมามองหน้าเขา สายตาหยาดเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
"น้องเมามากแล้วนะ "
"ไม่น้องจะจูบ " เธอยังดึงดันที่จะจูบให้ได้ ให้ตายสิเธอกล้ามากกว่าที่เขาคิด นี่เมาจริงรึว่าแกล้งกันแน่เนี่ย
พี่หมอต้องเป็นของน้อง
"แค่จูบ นะครับ" พี่หมอจะไม่ทำไปมากกว่านี้ เพราะน้องเป็นผู้หญิง
"ค่ะ" เธอยังยืนยันคำเดิม ในใจก็เต้นรัวดั่งกลอง แค่อยากลอง จูบแรก กับพี่หมอที่แสนอบอุ่น กับผู้ชายที่เธอแอบชอบเพราะความเป็นสุภาพบุรุษของเขา
ดวงตาทั้งคู่สอดประสานกัน ริมฝีปากหนาประกบมาที่ริมฝีปากชมพูอวบอิ่มของเธอ ร่างบางเกร็งไปซะทุกส่วน มือหนาค่อยๆ จับประคองใบหน้าของเธอให้พอดีกับองศา ลิ้นร้อนชื้นค่อยๆ สอดแทรกเข้ามาในโพรงปากอย่างช่ำชองและค่อยเป็นค่อยไปเพื่อไม่ให้เด็กน้อยตกใจกลัว เธออ้าปากรับอย่างเต็มใจ สัมผัสที่อบอุ่น รสจูบที่หอมหวาน เพิ่งรู้ว่ามันมีความสุขแบบนี้นี่เอง เรียวแขนเล็กโอบรอบคอของพี่หมอโดยอัตโนมัติ ปากเล็กค่อยๆ เรียนรู้ไปทีละนิดโดยมีพี่หมอเป็นคนสอนให้ ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แตกกระเจิง รสหวานจากค๊อกเทลผสมกับโพรงปากที่อ่อนนุ่มมันช่างละมุนลิ้นยิ่งนัก
"อื้มม " เสียงครางเล็กดลอดออกมาจากปากของน้องตัวเล็ก ร่างของหมอถูกโน้มลงมาทาบบนตัวเธอโดยฝีมือของมาเชล ตอนนี้ทั้งคู่ตามดื่มด่ำกับรสจูบ มาเชลยอมรับว่าเธอมีความสุข เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนนึงที่ต้องการความรักและมีความต้องการเหมือนกับคนทั่วไป เธอชอบความรักที่แสดงออก ถึงแม้ว่ามันจะดูแรงไปแต่เธอเป็นแบบนี้
"พอก่อนมั้ย ถ้ายังไม่หยุดตอนนี้พี่หมอจะไม่เกรงใจแล้วนะ" พี่หมอถอนริมฝีปากออกอย่างนึกเสียดาย ถ้าขืนนานกว่านี้เขาเกรงว่ามันจะไม่ใช่แค่จูบ เพราะตอนนี้พี่หมอรู้สึกคับตึงบริกเวณเป้าของพี่หมอแล้ว ขืนยังดึงดันไปต่อ เขาคงจะอดใจไม่ไหวจากแม่สาวตัวร้ายคนนี้แน่ๆ
"น้องยอม" สายตาของเธอแน่วแน่ ..น้องเชื่อใจพี่หมอ
"น้องเป็นผู้หญิงนะ พูดแบบนี้ได้ยังไง สัญญากับพี่หมอได้มั้ยว่าจะไม่ไปพูดจาแบบนี้กับผู้ชายคนอื่น "
"ทำไมคะ"
"เก็บไว้พูดกับพี่หมอคนเดียวนะครับ " ใบหน้าหวานเขินอายจนพูดอะไรไม่ถูก
"พี่หมอรังเกียจน้องมั้ย " สายตาออดอ้อนที่เธอส่งมามันแทบทำให้พี่หมอแทบใจอ่อน เขาแค่ไม่อยากล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้ ทั้งที่ในใจก็อยากจะจับน้องคนนี้ฟัดใจจะขาด
"ไม่ครับ พี่ไม่เคยรังเกียจน้องเลย พี่หมอมีความสุขมากที่ได้จูบน้องวันนี้ "
"แล้วทำไม พี่หมอ ไม่..."
"พี่หมอจะไม่ล่วงเกินน้อง จนกว่าเราทั้งคู่จะเชื่อมั่นในตัวของกันและกัน มีอีกหลายอย่างที่น้องยังไม่รู้เกี่ยวกับตัวพี่" หนึ่งในนั้นก็คือเรื่องคู่หมั้นที่ผู้เป็นแม่ยัดเยียดให้กับเขาตลอดมา
"น้องชอบพี่หมอนะคะ พี่หมอชอบน้องบ้างรึป่าว หรือว่าพี่หมอมีเมียอยู่แล้ว" ทำไมเธอถึงคิดแบบนั้น ถ้าเขามีลูกมีเมียจริงก็คงไม่มาตามคอยเป็นห่วงเธอแบบนี้หรอก
"พี่ไม่มีใครทั้งนั้น ตอนนี้พี่สนใจแค่น้องคนเดียว นอนได้แล้วนะครับดึกมากแล้ว" มาเชลยิ้มให้กับคำตอบที่ได้รับออกมาจากปากของพี่หมอ ...พี่ของลูก สภาพบุรุษมากๆ มันต้องมีวันนั้นวันที่เขาและเธอเป็นของกันและกัน
"ค่ะ ฝันดีนะคะพี่หมอ" หมอลีอองดึงผ้าห่มขึ้นมาปกปิดร่างกายให้กับน้องตัวเล็กขี้อ้อน มาเชลไม่ซีเรียสเรื่องแบบนี้ อยู่ร่วมห้องกับผู้ชายสองต่อสองแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาของหนุ่มสาวของที่นี่อยู่แเล้ว
"ฝันดีครับ" เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กนอนหลับไปแล้ว ริมฝีปากบรรจงจูบไปที่หน้าผากมนของเธออย่างแผ่ว ....มาเชลหลับตาพริ้มรับสัมผัสที่แสนอบอุ่นอย่างเต็มใจ ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันคงจะดีไม่น้อย
........................................