ONE NIGHT STAND WITH BILLIONAIRIO

CHAPTER 14

"SHAINE POV"

Muli akong napalunok. Pinipilit kong huwag manginig ang mga kamay dahil muli kong naalala ang mga ginawa ni Jerald.

"P-Pinuntahan niya a-ako dito." Sagot ko kay buti nalang dumating si Nick para ipag tangkol Ako.

Lance habang nakaiwas ng tingin. "And?" Mariing sabi ni Lance bago hinawakan ang mukha ko. Lakas-loob kong sinalubong ang kaniyang titig.

"H-He..." saglit akong tumigil sa pag sasalita para huminga nang malalim. I felt my tears. I tried to wipe them away, para hindi makita ni Lance. Ayaw kong umiyak sa harap niya. Pero hindi ko nagawa. Tuloy-tuloy na tumulo ang aking mga luha. Dahipan para mag-igtingan ang kaniyang mga panga.

"May ginawa ba siya sayo?" Malamig na tanong ni Lance. muntikan ng niya ako ma r**e kung hind dumating si Nick baka may nangyari na samin. pag papaliwanag ko sa kanya.

kaya agad kuna sinagod mga tanong niya dahil nakaka titig siya masama sakin. at Bigla kasi akong nakaramdam ng hilo. Mabilis ko ring hinawakan ang aking tiyan naramdaman ko nang hihina katawan ko. No, please. Wag naman sanang maulit ang nang yari noon.

Kaagad akong tumayo para sana tumungo sa aking kuwarto nang bigla akong mapa hawak sa balikat ni Lance. Ahhh ang baby ko, Shaine!" Malakas niyang sabi bago ako sinalo. Hindi ko alam kung bakit pero totoong nanginig

ang tuhod ko. Hindi rin ako makahawak nang

maayos kay Lance. dahil Pakiramdam ko'y hinang-hina ako.

"I'm okay, I'm okay..." umiiyak na sabi ko kay

Lance. Gusto kong ipakitang ayos lang ako. Bakas kasi ang pag-aalala sa kaniyang mukha.

Maya-maya'y binuhat ako ni Lance papasok sa aking kuwarto. Marahan niya akong inilapag sa aking kama. Pagkatapos niyo'y mahigpit na hinawakan ni Lance ang aking kamay.

"We should go to the hospital." "No, l'm f-fine..."

"You're not, look at you..." nag-aalalang sabi niya bago inayos ang pag kakahiga ko.

Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Nag baba kasakaling ma Eh alis ang takot ko kay Jerald.

"Ngayon mas lalo kong gustong malaman kung anong ginawa sayo ni Jerald." Napamulat ako ng mga mata nang marinig ko ang sinabi ni Lance.

Napapabuntong-hiningang pinagmasdan ko siya. Mukhang hindi ko matatakasan si Lance. Desidido talaga siyang malaman kung anong ginawa ni Jerald sa akin.

"He-" Naputol ang sasabihin ko nang tumunog ang cellphone ni Lance. Tiim bagang niya iyong pinatay. Pagkatapos ay mataman na tumitig sa akin. "Hindi mo ba sasagutin ang tawag? Baka importante-"

"I don't f*****g care. Kahit Presidente pang Pilipinas ang tumawag sa aki'y hindi ko sasagutin. Mas importante ka at ang sasabihin mo."

Napaiwas ako nang tingin sa huling sinabi ni

Lance. Maya-maya lang ay muting nanulay ang luha sa aking mga pisngi.

lmportante raw ako sa kaniya? "Shaine, please, tell me..." malumanay ang boses na sabi ni Lance sa akin habang pinupunasan ang mga luha ko. "...what did he do? " "He tried to..." Hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko'y muli na naman akong napahagulgol. "...he tried to r-r**e me."

Mahabang katahimikan ang namayani. Nakatitig lamang ako kay Lance. Nakatiim ang kaniyang mga bagang. Bakas ang galit sa mga mata. Parang ano mang oras ay papatay na siya. "He did what?" Bigla akong kinilabutan sa malamig ma boses ni Lance. Saglit siyang huminga nang malalim. "The f****d!"

"Lance" Kinakabahan kong sabi nang bigla siyang tumayo. Mabilis akong bumangon nang buksan niya ang pinto. Kaagad kong hinawakan ang kaniyang braso.

"Let me go..."

"Saan ka pupunta?" Umiiyak kong tanong. "Where the f**k do you think I'm going?" Mabilis akong umiling. "Lance, please..."

"He touched you!"

Mariin akong napahawak sa aking dibdib nang maramdaman ang kakapusan ng pag hinga. Gusto kong sumagot sa sinabi ni Lance pero hindi ko na nagawa.

Kaagad niya akong inalalayan papunta sa kama. Pagkatapos niyo'y mabilis siyang lumabas. Pagbalik niya'y may dala na siyang isang basong tubig. Kaagad ko iyong ininom, pagkatapos ay muli akong pumikit nang

"I'm sorry wala ako rito para ipagtanggol ka." Mahinang sabi ni Lance. Hindi ko napaghandaan ang paghaplos niya sa aking pisngi. Pakiramdam ko'y parang biglang may nagririgodon sa aking dibdib. Baka nga mukha na akong kamatis dahil sa biglang pag-init ng aking mga pisngi."Ayos Iang..."

"But I promised to your parents na aalagaan kita. I'm sorry Shaine."

Tipid akong napangiti. When did he talk to my parents?

"Sabi ni Jerald babalik siya." Muli kong naramdaman ang takot nang maalala ang huling sinabi ni Jerald sakin bago siya umalis.

"Don't worry, hindi ko hahayaang mangyari pa iyon." Sabi ni Lance bago ako masuyong niyakap. Tuluyan nang nawala ang takot ko nang makulong ako sa mga bisig niya.

Sana ganito na lang siya palagi. Kahit na hindi niya pa ako talagang mahal, nariyan siya para protektahan ako at ang anak namin. "Thank you..."

"Alright, please don't cry, baka makasama pa sa iyo at sa baby." Nakangiting sabi sa akin ni Lance bago ako hinalikan sa noo.

Walang pag sidlan ang tuwang nadarama ko. Pakiramdam ko'y buong-buo na ang buhay ko habang yakap ni Lance.

Nakaka wala ng takot ang yakap niya. Nakakagaan ng pakiramdam. Ganito talaga siguro kapag mahal mo ang taong yumayakap sayo. "Stay here for a minute, I'll clean the mess outside." Bulong sa akin ni Lance bago kumalas sa yakap. Marahan na lang akong tumango bilang sagot. Kaagad akong nahiga sa kama pagkalabas ni Lance. Hindi pa man ako natatagalan sa pag kakapikit nang bumukas ang pinto.

"Are you hungry? Do you want me to cook?" Taas ang dalawang kilay na tanong sa akin ni Lance. Napansin ko ang hawak niyang dustpan at walis.

"Kumain na ako kanina. Pagkatapos mong linisin yung nabasag na vase, magpahinga ka na. Kagagaling mo lang sa trabaho." Malumanay ang boses na sabi ko.

lsang ngiti ang pinakawalan ni Lance bago tumango. Wala sa sariling napangiti na rin ako. Nakakatuwang isipin na talagang maayos na kami. Mabuti itong ganito, hindi ako na-i-stress.

Marahan kong ipinikit ang mga mata. Gusto kong matulog sandali dahil pakiramdam ko'y pagod na pagod ako. Marahil dahiliyon sa kakapiglas ko kay Jerald at sa walang tigil kong pag-iyak.

Bago ako tuluyang gupuin ng antok ay naramdaman ko ang paglundo ng kama. Hindi ko na binalak na tingnan kong sinong humiga sa tabi ko. Alam ko naman kung sino iyon. Dalawa lang naman kami ni Lance ang narito sa condo.

I felt his hands on my cheeks. Wala sa sariling napangiti ako. Pag katapos ay marahan akong lumapit sa kaniya. Wala na akong pakialam kung anong isipin ni Lanye. Alam na rin naman niya ang nararamdaman ko. Mahigpit akong yumakap kay Lance.

Naramdaman ko naman ang paganti niya kaya muli

akong napangiti."You ate a bucket of fried chicken, Shania. Mag-uusap tayo mamaya pagkagising mo."

Bigla akong napamulagat sa narinig na sinabi ni Lance. Nanlalaki ang mga matang napatitig ako sa kaniya. Tinaasan niya lang ako ng kilay bago ngumisi.

"How did you know about that?"

"Silly, you left the bucket on the table." Sagot ni Lance bago ako pinitik sa noo. Mahina lang naman iyon pero umarte akong masakit kaya ayon todo ihip siya sa noo ko.

"You dyed your hair back?" Kunot ang noong sabi ko nang mapuna ang kulay itim na buhok ni Lance.

"Kailangan eh, mga importanteng tao ang hinarap ko sa meeting. Baka kung anong isipin nila kung bakit kulay berde ang buhok ko."

"Hindi mo man lang ako sinabihan." Napapangusong sabi ko.

Napapabuntong-hiningang pinisilni Lane ang aking pisngi. "I'll let you dye it red or pink or any color that you want, tomorrow."

"Really?" malaki ang ngiting sabi ko.

"Yup..." sagot ni Lance bago ako muling ipinaloob sa kaniyang mga bisig. "...now let's rest, Shaine"

Salamat Lance. napakasaya ko pag nkikita ko si lane! nakukuplemto araw ko pag andito siya, hi baby mag pakabait kayo jan ha, huwag niyo papahihirapan si mommy ok!

Maaga akong bumangon para umihi. Medyo may kadiliman pa sa Iabas. Alas-singko pa lang nang tingnan ko ang orasan.

Nang matapos sa paggamit ng banyo'y kaagad akong nag hilamos. Init na init ako gayong may kalakasan naman ang aircon.

Habang nagsisipilyo'y narinig ko ang mahihinang katok sa pinto ng aking kuwarto. Hindi ko iyon pinansin dahil alam ko namang si Lance lang iyon.

"Shaine?"

"Hmm?" sagot ko habang nagmumumog. Akmang lalabas na ako ng banyo nang bigla akong nadulas. Basa kasi ang tiles na natungtungan ko.

lsang malakas na tili ang aking pinakawalan. Mabuti na lang at napahawak ako sa lababo. Kung hindi'y baka kung ano na namang nangyari sa akin. ahhhhh Shhhhet sakit ng paa ko.

"Hey, what happened?!" Nag-aalalang tanong ni Lane nang makapasok sa loob ng banyo. Kaagad niya aking inalalayan na makaayos ng tayo.

"Muntik lang akong madulas, ayos na ako." Mahina kong sabi bago lumabas. lsa-isa kong inihanda ang aking isusuot na damit. Maliligo lang ako, napakainit talaga feeling ko para nasa araw ako iba pakiramdam ko.

"What?" Salubong ang kilay na tanong ni Lane. Nasa loob pa rin siya ng banyo habang pinupunasan ang basa sa tiles. "Labas ka muna..." mahina kong sabi.

"No, I'll stay here. Baka kung ano na namang

mangyari sayo." Seryoso niyang sabi.

Saglit lang naman akong maligo. napakurap, pagkatapos ay bahagya akong napangisi. "Maliligo ako, hindi naman pwedeng nandito ka diba?"

Nakita ko ang pag-iwas ng tingin ni Lance. Hindi rin nakaligtas sa akin ang marahan niyang paglunok. 'Di ko tuloy napigilan ang magtaas ng kilay.

Huwag kana mahiya dahil nakita ko ng lahat Yan, "Oh Sige na, ihahanda ko na lang ang breakfast mo." Napapabuntong-hininga niyang sabi. Pagkatapos niyang linisin ang basa sa sahig ay kaagad na siyang lumabas. hay grabi lalaki ng iyon ahh kaylangan pa niya sabihin iyon. ahhh!!

Maingat akong naligo. Sinigurado ko talagang walang mangyayari sa akin na kagaya nang kanina. Baka sa hospital na naman ang wakas ko.

Nang matapos sa paliligo ay mabilis na akong nagbihis. Simpleng bestida lang ang suot ko. Bagong bigay ni mommy. Dapat daw kasi ganito ang lagi kong isuot para hindi raw mahirap kapag magbabanyo ako.

Ilang sandali lang ay nagpasya na akong bumaba sa kusina. Naabutan kong nag-aayos na ng table si Lance. lsang ngiti ang pinakawalan ko nang

magtama ang mga mata namin. Tahimik akong naupo sa bakanteng silya.

Natutuwa ako sa mga ipinapakita ni Lance sa akin nitong mga nakalipas na araw. Simula nang sabihin ko sa kaniya ang ginawa sa akin ni Jerald ay naging doble ang pag-aalaga niya sa amin ng anak niya.

"Let's eat." Nakangiti niyang pagyaya sa akin. Pinagmasdan ko lang ang paglagay ni Lance ng pagkain sa aking plato. Maya-maya lang ay tahimik na kaming kumakain ng almusal.

"Ahm, aren't you going to work today? " Tanong ko pagkatapos naming kumain. Tinulungan ko si Lance sa pagdala ng mga ginamit naming plato sa lababo.

Nagpresinta pa nga akong maghuhugas pero mariin niya aking tinutulan.

"Nope, I have plans." Sagot niya habang nagsisimula nasa paghuhugas. Wala akong nagawa kundi ang panoorin na lang siya sa ginagawa."Ganoon ba." Napapatango kong sagot. Nagpasya akong tumungo na lang sa sala. Mukhang magiging busy na naman si Lane. Pero okay lang, basta hindi siya mawawalan ng oras sa amin ng anak niya.

"Magbihis ka."

Napapitlag ako nang marinig ko ang boses ni Lance. Kaagad kong pinatay ang pinapanood bago tuminginsa kaniya.

"Bakit? Nakahubad ba ako?" Nakataas ang kilay na tanong ko sa kaniya. Napansin ko ang pagkunot ng kaniyang noo at pagngisi nang maliit.

"We're going out. Kung ayaw mo sumama, maiwan ka dito." Masungit na sabi ni Lanye sa akin.

Ano daw? We're going out? We're going to have our first date?

sa naisip ay bigla akong napangiti nang malaki. lyon ba ang plano niya ngayong araw? Kung iyon nga, napakasaya ko.

"Saan tayo pupunta? " Excited na tanong ko.

"Sa mall, I need some books. Gusto mo bang bilhan rin kita?" Nakangisi niyang sagot sa akin.

Napaikot ang mga mata ko sa isinagot niya. Kailangan lang pala niya ng kasama. Bwisit!

Tamad na nagpalit ako ng damit. Hindi ko itinago ang inis na nararamdaman ko. Habang nasa biyahe ay tahimik lamang kami. Minsan ay panaka-naka akong titingnan ni Lance. Just to check if I'm okay.

Siyempre, buntis ako, kailangang mag-ingat.

Nang makarating sa mall ay kaagad kaming pumasok sa book store. Wala akong tigil sa pag buntong-hininga. lpinapahalata ko talagang wala akong interes sa pag punta sa book store.

I love books, pero hindi ko feel na bumili ngayon. "Tell me, do you really need a book? We've been

here for hours pero hanggang ngayon wala ka pa ring kinukuha." lnis na sabi ko kay Lance. Kanina pa kasi kami palibot-libot pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nakakapili. hay nakakainis na. ano ba hinahanap ni Lance nakakainip na,

I saw Lane grabbed some books and went to the counter. Napaikot na lamang ang mga mata ko at nauna nang lumabas ng book store. Nakakainip naman kasi, nakakainit ng ulo. Tapos sumabay pa ang pagkalam ng sikmura ko. "Bilisan mo!" Malaki ang matang sabi ko kay Lane sa mahinang boses, nang tumingin siya sa akin mula sa loob ng book store. Nang makapagbayad si Lance ay kaagad na siyang lumabas. Kunot ang noong nakatingin lamang ako sa kaniya habang papalapit siya sa akin.

"Bakit ba ang sungit mo?" Salubong ang kilay na tanong sa akin ni Lance.

"Ewan ko sayo!" lnis na sabi ko sa kaniya. Nauna na akong naglakad.

Nakakainis naman talaga kasi siya alam niya buntis ako at madali nagutom! Mabuti pa ngang nag paiwan na lang ako sa condo. Napagod lang ako sa kakahintay sa kaniya.

Wala nang nagawa si Lance nang pumasok ako sa isang restaurant. Ka agad akong nag-order. Sinigurado kong madami iyon. Kahit man lang dito maka bayad siya dahil subra ako gutom ngayon,

Sa paninira ng araw ko.

Ilang beses ko pang inirapan si Lane nang mahuli ko siyang nakatitig sa akin. "Now, I understand."

"What? " Mataray na tanong ko. "I've read some books about pregnancy." Tiningnan ko siya nang makahulugan. 'Diyata't nagbabasa ito ng tungkol doon. "Don't look at me like that. lkaw pa lang ang babaeng nabuntis ko." Masungit na dagdag niya nang mapansin ang ginawa ko.

"So you mean, marami ka nang naikama?" seryosong tanong ko.

"Lalaki ako." Muntik na akong mapamura nang sabihin niya iyon.

Hindi makapaniwalang tiningnan ko lang si

Lance. Ibig sabihin pati si Lyka?

"Anong iniisip mo?" Taas ang kilay na tanong ni

Lance. "Wala..."

"Wala? Bakit namumula ka?'' "Yeah, yeah, whatev-what's this?" Takang tanong ko sabay hablot ng plastik bag ng book store na pinuntahan namin. Nakikita kasi ang loob niyon kahit na pula ang kulay ng plastik.

Kaagad kong inilabas ang mga taman niyon. Puro romance books yata ang binili niya. Awtomatikong nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ang title ng isa sa mga libro.

"How to be great in be- ."

Don't read that!" Malakas na sabi niya sabay hablot sa akin ng libro.

Hindi ako makapagsalita. Ramdam ko ang pamumula ng mga pisngi ko. Nagbabasa siya ng ganoon? "I don't read these kind of books. Hindi ko alam na ganito ang nakuha ko. 1-ugh, damn! Why am I explaining?" lnis na sabi ni Lance.

Nagkibit-balikat na lang ako bago itinuon ang pansin sa paparating na waiter. Nakakaloka.

Hindi ko akalain nagbabasa si lane na ganun, kaya pala ang tagal niya dahil lang sa ganun.

"Hayy makakain nanga kaninapa ako kutom hammm!!!!! Mukha marasap lahat mga pag kain dito at ang pango pa!