ONE NIGHT STAND WITH BILLIONAIRIO

CHAPTER 13

" SHAINE POV­"

Five months.

I'm five months pregnant. Hindi na ako makapaghintay sa paglabas ni baby. Hindi pa namin alam kung babae ba siya o lalaki. Hindi pa kasi kami nakakapunta ni Lane sa doctor ko. May out of town business meeting pa kasi siya ngayon. Bukas pa ang uwi niya, kaya baka sa isang araw na lang kami pumunta. I'm so excited!

Nakangiting inubos ko ang in-order kong isang bucket ng fried chicken. Yep, one bucket. lnubos ko talaga ngayon dahil baka biglang dumating si Lane. Tiyak na mapapagalitan niya ako noon.

Nang matapos sa pagkain ay kaagad na akong tumungo sa sala. Binuksan ko ang tv at muling pinanood ang palabas na iniwan ko kanina. Boring.

Mag-isa lamang ako ngayon sa condo. Kahit anong pilit kong unawain ang palabas ay hindi ko magawa. Masyadong malayo ang tinatakbo ng isipan ko.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa mga sinabi sa akin ni Lane. Susubukan niya akong mahalin?

Siguro sapat na iyon para umasa akong may pag-asa ako sa kaniya.

Wala eh, akala ko kasi hindi ako tatamaan. Pero totoo nga ang sabi ng iba, walang pinipiling oras, panahon o tao ang Love. Kapag tumibok ang puso mo hindi mo napipigilang iyon, sana nga totoo sinasabi ni Lane sakin. Hindi naman siguro masama kung pang hawakan ko sinabi sakin

para sa isang tao, hindi mona iyon mapipigilan.

Para sa akin, dalawang klase ng Love ang pwedeng maramdaman ng tao. Una, mayroong love na nagiging selfless ka. You sacrifices everything for the happiness of the person you love. Meron ding dalawang klase ang pagsasakripisyo para sa pagmamahal. Una, you sacrifices happiness para sa mahal mo. Pangalawa, you sacrifices love for that person, kasi willing kang mag paraya. In short, matapang ka. Because not everyone can do that.

Second. You're going to be selfish. Wala ka nang pakialam kung anong sabihin ng mga taong nasa paligid mo. As long as you're happy of what you are doing.

There's a good and bad side of being selfish in love. The good side is, you're being selfish because, you love that person so much. Wala namang mali doon. Ang nagiging masama lang, ay yung nagiging obsess ka na. So, obsession is the bad side.

Siguro kabilang ako sa mga taong selfish pag dating sa pagmamahal. Pero hindi naman ako obsess kay Lane.

Huminga ako nang malalim nang muling bumalik sa isip ko ang eksena bago ako isugod sa hospital.

Nakakabobo ang ginawa ko sa harap ni Lane. Hindi na ako magtataka kung may mag sabi sa akin na isa akong matalinong bobo. What I did was too much. Hindi makatarungang mamalimos ako ng pagmamahal kay Lane.

Well, nangyari na iyon. Nag-uumpisa na ulit kami ng panibago. Ano man ang dahilan ni Lane sa

pagsubok na mahalin ako, hindi ko na iisipin iyon. Masaya ako sa kung anong sinabi niya. Dalawa na ang pang hahawakan ko. Ang pangako niyang susubukan niya akong mahalin at ang buhay sa aking sinapupunan.

Bigla akong napalingon sa pinto ng tumunog ang door bell. Wala sa sariling napa bangon ako sa pagkakahiga sa sofa. Mabilis akong nag palit ng damit na maluwag. Baka ibang tao ang nasa Iabas. Mapag tsimisan pa akong walang nobyo pero buntis.

Awtomatikong nag salubong ang aking mga kilay. Mabilis rin na uminit ang ulo ko nang mapag buksan si Jerald. Ano na naman bang kailangan ng isang ito?

"Hi, can I come in?" He said while grinning. Napansin ko ang mapungay niyang mga mata. Parang kulang sa tulog at parang wala sa sarili. It creeps me out, kaya mabilis kong sinarado ang pinto. Pero maagap si Jerald at napigilan niya iyon.

Daing niya nang maipit ang kaniyang braso sa pinto. "Ano bang kailangan mo?!" Sigaw ko habang pinipigilang mabuksan ni Jerald ang pinto.

"lkaw!" Sigaw niyang ikinakabog ng dibdib ko. "No!" "Ano ba Shaine, mag-usap tayo!" Kinilabutan ako sa tonong ginamit niya. "Get lost!" Sigaw ko ulit.

Bilang lalaki si jerald at di hamak na mas malakas siya kumpara sa akin. Nabuksan niya ang pinto. Kaya mabilis akong umatras. s**t! Lane umuwi ka na! Naramdaman ko ang pagtulo ng aking mga luha. Natatakot ako kay Jerald. Baka kung anong gawin niya sa akin. Nakangisi siya nang malaki na para bang may binabalak na masama.

"Hey, babe don't cry. Okay?" Sabi niya habang

lumalapit sa akin. Wala akong nagawa kundi ang myling umatras. Hanggang sa masagi ko ang malaking vase na nasa gilid. Tuloy-tuloy na natumba iyon at nabasag.

Akmang tatakbo ako papunta sa aking kuwarto nang mahuli ni Jerald ang aking braso. Malakas akong napatili nang ikinulong niya ako sa isang yakap. Naramdaman ko ang pag-amoy niya sa aking batok na siyang ikinataas ang mga bala hibo. Oh God, please help me.

"Jerald please stop!" Sabi ko nang maramdaman ang kamay niyang naglilikot sa aking katawan. Natatakot ako sa ginagawa niya. Ramdam ko na ang panginginig ng mga kalamnan ko.

"Don't worry babe, mabilis lang ito." Sabi niya sabay sunggab sa aking mga labi please Jerald Malakas akong pumiglas. Pinaghahampas ko sa dibdib si Jerald pero hindi pa rin siya tumitigil.

"Tumigilkana Jerald? Bitawan mo ako!" Umiiyak kong sigaw habang tinutulak siya palayo. Hindi ako makakilos nang maayos, dahil sa higpit ng yakap niya. lsa pa 'y natatakot akong baka may mangyaring masama sa dinadala ko.

I shouted. Kahit na baalam kong walang makakarinig sa akin.

ilang beses ko pang pinaghahampas si Jerald. Nang hindi pa rin siya matinag ay lakas-loob kong kinagat ang kaniyang balikat. Dahilan para makawala ako sa kaniya. Ginamit ko ang pag kakataong iyon para makatakas. Kaagad akong tumakbo palabas, pero hindi pa man ako nakakalayo sa pinto ay nahila na kaagad ni Jerald ang aking buhok.

"Hindi ka pa pwedeng umalis Shaine. Nag-uumpisa pa lang tayo." Sabi niyang nakangisi nang malaki.

He's under the spirit of drugs. Kita ko iyon sa mapupungay niyang mga mata. Noon ko pa napansin na parang palagi siyang kulang sa tulog. Pero ngayon ko lang talaga nakumpirma.

Puta, kailangan kong tulong! Malakas akong napahagulgol nang muling sakupin ni Jerald ang aking mga labi. Napakalakas nang kabog ng puso ko. Parang kakawala na iyon sa aking dibdib. Lalo na nang marahang haplusin ni Jerald ang aking hita.

"Jerald please, stop!" Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak.

Hindi tumigil si Jerald. He pulled me inside, leaving the door open. "We just started babe."

Malakas na hiyaw ang pinakawalan ko nang maramdaman ang pag hawak ni Jerald sa aking kaselanan.

I wanted to punch him. I wanted to kick him, but I can't. Nag-aalalalako para sa anak ko. Baka oras na malaman ni Jerald na buntis ako'y kung nong gawin niya sa akin.

Lane...!

Tahimik na lang akong napaiyak. No one's going to save me. Napapapikit na lang ako nang mariin sa tuwing mararamdaman ko ang paghalik ni Jerald sa aking leeg.

He was about to take my shirt off when someone grabbed him. Malakas akong na pasigaw nang makita ang pag bulagta ni Jerald. Nanginginig ang kamay na inayos ko ang sarili. Hindi ako makatayo dahil pakiramdam ko napakalambot ng mga tuhod ko.

"Shaine, are you okay?" Narinig kong tanong sa

akin ni Nick bago ako tinulungang makaupo sa malambot na sofa. Umiiyak na tumango na lang ako. Pagkatapos niyo'y muling binalingan ni Nick si Jerald na masama ang pagkakatitig sa amin. Napa hinga na lang ako nang malalim nang muling sapakin ni Nick si Jerald.

Thank you Nick kung hindi ka dumating mapapa hamak kami ni baby maraming Salamat saiyo, nanghihina parin ako. si Jerald galit na galit naka tingin samin dalawa ni Nick, lumabas kana Jerald ayaw kuna makita pa pag mumukha mo. magsama kayo ni Karra kaya mo nga ako pinag palit dahil siya ang gusto mo.

"f**k you! Get out of here!" Sigaw ni Nick kay

Jerald pagkatapos niya itong paulanan ng suntok.

Kahit nariyan si Nick pakiramdam ko hindi pa rin ako ligtas. Nanginginig pa rin ng mga kamay ko't nangangatig ang tuhod.

Gusto kong makita si Lane. Saka lang siguro mawawala ang takot ko kung makikita ko siya ngayon. "Easy, dude. I'm leaving okay?!" Malakas na sabi ni Jerald bago tumayo. Marahas itong tumingin sa akin. "We're not done yet. I'll be back at kukunin ko ang dapat ay sa akin." Nakangising sabi ni Jerald bago tuluyang lumabas ng condo ko.

Hindi ko mapigilan ang pag-iyak. Pakiramdam ko mamamatay na ako kanina. Parang hindi na ito ang Jerald na kilala ko. lbang-iba na ito sa lalaking minahal ko noon.

Marahan kong hinawakan ko ang aking tiyan nang makaramdam ng kaunting sakit roon. Mariin kong nakagat ang aking labi bago napapikit.

Maya-maya'y naramdaman ko ang pag hagod ni Nick sa aking likod. lnayos niya rin ang nagulo kong buhok bago tumayo. Kaagad siyang pumunta sa kusina para kumuha ng tubig.

"Drink." Maiksi niyang sabi sabay abot sa akin ng baso na may tubig.

Mabilis ko iyong ininom, pero hindi pa rin naibsan

ang takot ko. Malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko

dahil sa ginawa ni Jerald.

Pasimple kong hinimas ang aking tiyan. Hindi ko talaga mapapatawad si Jerald kapag may nangyaring masama sa anak ko.

"Okay ka na ba? Gusto mo tumawag ako ng pulis?" Nag-aalalang tanong ni Jerald sa akin.

"1-l'm fine." Mahina kong sagot.

Napansin ko ang marahas na pag hinga ni Nick bago naupo di kalayuan sa akin.

"Sino ba yung gagong iyon?" Salubong ang kilay na tanong niya sa akin.

lsang buntong-hininga ang ginawa ko bago umiwas ng tingin. "My ex-boyfriend."

"Lagi ka ba niyang pinupuntahan dito?"

"Yes, pero ngayon niya lang nagawa sa akin ang ganito." "We should report him. Attempted r**e ang ginawa niya sayo." Galit na sabi ni Nick.

"No, please, ayaw kong lumaki pa ang gulo." Pakiusap ko bago muling napaiyak.

"I'm sorry, medyo nahuli ako." Sabi niya sabay dako ng tingin sa aking dibdib. Kaagad niya rin namang

iniwas ang tingin.

Mabilis kong tiningnan ang aking sarili. Bigla akong namula sa nakitang ayos ko. Nakalilis ang maluwang kong damit na halos iluwa na ang aking mga dibdib.

"A-Ahm, bakit ka nga pala nandito?" Nahihiyang tanong ko habang inaayos ang sarili. "I-I want to see you." He wants to see me? Bakit? Saglit na kumunot ang noo ko sa narinig mula kay Nick. Gusto ko pa sana siyang tanungin ng tungkol doon, kaya lang ay tinamaan na ako ng hiya. lsa pa'y pangit namang itanong ko pa iyon gayong malapit na akong ikasal.

Teka, anong konek niyon sa pag papakasal ko? "Paano mo pala nalaman na dito ako nakatira? "

Mahina ko pang tanong. Pinilit kong ibahin na lang ang topic. Ayaw kong mailang sa harap ni Nick. Baka kung ano pang isipin niya. "I went to your Manager working. Pero sabi sa akin ng isang employer council doon, you dropped. So I asked him kung saan ka nakatira." Sagot niya habang pilit na iniiwas ang tingin sa akin.

Siguro si Hera ang nakausap ni Mick. Ito lang naman kasi ang may alam ng address ko maliban siyempre sa mga taong malapit sa akin.

"Bakit gusto mo akong makita?" Namumulang tanong ko.

I know I love Lane, pero iba kasi yung pakiramdam ko kapag nandiyan si Nick. 0 baka pinaglilihian ko lamang si Nick? Ay ewan, basta magaan ang pakiramdam ko kapag andiyan siya.

"Eh, hindi na kasi kita nakikita sa supermarket. I thought something bad happened to you. Kaya nagpasya akong puntahan ka. At hindi nga ako

nagkamali. Kung hindi siguro kita pinuntahan baka kung ano nang nagawa sayo ng ex mo."

Muling sumikdo ang galit sa dibdib ko nang maalala ang ginawa ni Jerald na iyon.

"Thank you, palagi kang nariyan kapag kailangan kong tulong." Mahina kong sabi bago nag pakawala ng malalim na paghinga.

Saglit na nagkatitigan kami ni Nick.

Maya-maya'y ngumiti siya nang matamis. "I'm always here for you."

Napa awang ang bibig ko sa sinabi ni Nick. Hindi ko inaasahang iyon ang sasabihin niya. Mukhang alam ko na ang patutunguhan ng usapang ito.

"Shaine, I know we're not that close, and you don't know me so well. But, I have this feelings na parang kulang ang araw ko kapag hindi ka nakikita." Wait, is he going to confess his feelings? Alam ko crush ko si Nick. Pero bakit parang ayaw kong marinig ang iba pang sasabihin niya?

It's because of Lane, idiot! "Nick" "Don't talk and just listen to me." Putol niya sa sasabihin ko.

Marahan akong napa lunok. Pigil rin ang aking pag hinga. Gusto ko sanang pigilan si Nick sa pag sasalita. Kaya lang ay hindi ako makapagsalita. Natatakot akong baka may masabi akong ikasama ng loob niya.

"I like you, Shaine."

Awtomatikong napa awang ang bibig ko.

He likes me? "Nick,

I'm-" "I know..." putol niya sa pag sasalita ko" you don't need to answer me back. I just want you to know that I really like you."

Nakagat ko na lang ang aking ibabang labi. Nanatili akong tahimik. Hindi ko alam kung paano kakausapin si Nick. nang maayos.

Hindi ko inaasahang sasabihin niya sa akin ang naram daman niya. I do have a crush on him. Pero

hindi iyon sapat para tugunan ko ang pagtingin niya sa akin.

lsa pa, Lane promise me he'll try his best to learn how to love me. I don't want to lose my love for Lane, just because someone confesses his feelings for me.

"I think I should go." Maya-maya'y sabi ni Nick. Marahan siyang tumayo pag katapos ay nag lakad palapit sa pinto.

"Nick..." Mahina kong sabi bago sumunod sa kaniya. maraming Salamat nick sa tulong mo kanina, nag papa Salamat ako saiyo.

"May pasok pa ako ngayon..." nakangiti niyang sabi. Pilit na iniiwasan ang mga mata ko. "Nick ..." muli kong pag tawag. mag iingat ka sa pag uwe.

"We can stillsee each other, right? We can still hang out, right?"

Marahan akong tumango bilang sagot. Saglit na nag pakawala ng malalim na pag hinga si Dwayne bago tuluyang nag paalam. Napayuko na lang ako nang mawala nasi Nick sa aking paningin.

Akmang papasok na ako sa loob ng condo nang mapansin ko ang pag bukas ng pinto ng condo ni Lane.

Nanlaki ang aking mga mata nang makita ang pag labas ng lalaking kanina ko pa gustong makita.

Seryoso ang ekspresiyon sa kaniyang mukha. Nakatitig lang siya sa akin habang nag lalakad palapit. Wala na akong nagawa nang hilahin niya ako papasok sa condo ko.

"What happened here?" tanong ni Lane habang nakatitig sa vase na basag kanina dahil sa ka gagawa ni Jerald.

Noon ko lang napansin na hindi ko pa pala iyon nalilinis. sorry hindi ko pa nalilis. "I saw Jerald, nakasalubong ko siya kanina. si Jerald ng ex boyfriend pumasok kasi siya dito kanina. I'm sorry na abutan mo kalat,

"Bakit nandito ka kaagad?" Kinakabahan kong tanong. Halata kasi ang galit sa boses ni Lane. Natatakot ako.

Gaga! Kanina lang gustong-gusto mo siyang makita, tapos ngayon sasabihin mong natatakot ka? Napabuga ako ng hangin nang pumasok iyon sa isip ko. Kaagad kong tinungo ang kusina para kunin ang

walis at dustpan.

Dadamputin ko pa lang ang vase na basag nang hilahin ako ni Lane patayo. ilang beses akong napa lunok nang sumalubong sa akin ang madilim na ekspresiyon sa kaniyang mukha. "Why are you not answering?!" "Lane..."

Marahas na napabuga ng hangin si Lane bago ako muting hinila. Pinaupo niya ako sa sofa at

matamang tinitigan. Nakakatakot ang titig niya kumpara sa pagtitig na ginawa sa akin ni Nick kanina. Muli kong naramdamang parang babagsak ang mga luha ko. Parang gusto kong mag sumbong. Gusto kong sabihin ang lahat kay Lane. Pero natatakot ako sa kanya, bat ganun siya maka tingin sakin?