"R-RICO, WALA akong pera o bagay na mai-o-offer sa'yo... p-pero baka... baka pwede pang magawan ng paraan..." nanginginig ang mga tuhod na sabi ni Astrid nang mapagisa sila sa study room nito.
"Daretsuhin mo na ako," inip na sabi nito.
Dahil sa pinaghalo-halong emosyon at sobrang bigat ng dibdib ay bumuhos ang masaganang luha niya sa mata. "Isang gabi, R-Rico. P-Pwede mo akong... ang...angkinin." tuluyan nang napahikbi ang dalaga.
Ni minsan hindi pumasok sa isip niya na gagawin niya iyon at iaalok ang sarili bilang kabayaran, pero wala siyang magawa. Ang tulad niyang pinanganak na walang ginintuang kutsara sa bibig at salat ang pagkain sa plato ay walang karapatan maging maarte. Kahit naman loko loko siya at manunuba pagdating sa pera, ay lumaki siyang conservative at iniingatan ang dan
