Marami pang nangyari bago ako nakaalis sa bahay ni tatay.
“Napaka-cute naman ng baby na ‘yan, na-miss mo ba si Papa, hm?”
Unti-unting kumurba pababa ang aking labi habang pinanonood si tatay na kausapin ang baby nila ni tita Carol. Ilang buwan na rin nang manganak si tita at malaki na si baby Caroline. Marunong na nga itong ngumiti at paunti-unti na ring nagsasalita.
Kararating lamang ni tatay sa kaniyang trabaho at ang buong atensyon ay naroon na sa bunso kong kapatid. Hindi naman na bago ang ganitong sitwasyon, dahil simula noong dumating si baby Caroline ay parang siya na lamang ang nakikita ni tatay. Parang wala na siyang iba pang anak. Ngunit kahit na ganito lagi ang araw-araw namin, hindi pa rin ako nasasanay.
Isa pa, hindi rin tatay at nanay ang ipinatatawag ni tita Carol sa kan
