Pag-uwi ko sa bahay ni lola ay naabutan ko si tito Arnel, isa sa mga anak niya na papalabas ng kaniyang bahay. Hindi siya kasama sa nakita kong nasa loob ng kuwarto ni lola noong nakaraang araw kaya medyo panatag pa ang loob ko sa kaniya.
“Tito Arnel!” tawag ko sa kaniya at kumaway. Balak kong sabihin ang nangyari kay lola Nita roon sa palengke, ngunit nang lumingon sa akin si tito na nakabusangot ang ekspresyon ay hindi ko na n
aituloy ang sasabihin ko.
“Bakit, Jessa?” Nakakunot ang noo at bakas ang pagkairita na sambit ni tito Arnel.
Umiling ako. “W-Wala naman po. Ingat po kayo,” sabi ko na lang dahil mukhang aalis si tito. May dala kasi siyang bag na suot niya sa kaniyang likod.
“Tss. Huwag mo nga akong tinatawag. Hindi tayo close at huwag ka ring feeling close riyan.”
Natulala a
