Minsan talaga, may mga bagay akong hindi maintindihan kay Gani. Matagal ko na siyang kilala pero parang mayroon siyang tinatago sa akin at hindi ko alam kung ano iyon. Kahit tignan ko siya ay hindi ko pa rin malaman kung ano ang sagot, hindi ko nga rin maisip kung ano ba iyong gusto kong alamin tungko sa kaniya.
“Ate Jessa, Kuya Gani, tara na!” sambit ni Adriel nang makalapit na siya sa amin.
“Nakuha mo na iyong nakalimutan mo?” Tinignan ko ang mga kamay niya, wala naman siyang hawak.
Tumango ang kapatid ko. “Oo, Ate. Nasa loob na ng bag ko, ‘yung notebook ko ‘yon. May assignment kasi kami roon tapos pagkatapos kong kumopya, nakalimutan kong ilagay sa bag ko.”
Tumango naman ako sa paliwanag niya. Isang beses pa niya ulit kami yinaya ni Gani na maglakad na paalis ng school para makapunt
