Hindi ko maalis ang mga mata ko kay Gani habang naglalakad kami pabalik sa loob ng movie room. Hindi niya naman nakikitang nakatingin ako sa kaniya kaya okay lang kahit titigan ko siya, ang likod niya lang din naman ang nakikita ko dahil nasa likuran niya ako at nakasunod sa kaniya.
Ngumunguya ako ng popcorn dahil kumuha si Gani ng natirang popcorn na niluto ng kasambahay nila kanina at ibingay iyon sa akin.
“Patapos na siguro ‘yung movie ngayon,” sambit ni Gani.
Hindi naman ako sumagot. Nagpatuloy lang ako sa pagnguya at sa pagtitig sa kaniyang likod. Nakaramdam ako ng tuwa dahil sa sinabi niya kanina, na mas gusto niya akong kasama kaysa sa pinsan kong Joriz. Pero alam ko ring hindi puwedeng malaman ni Joriz iyon dahil magagalit siya, hindi kay Gani kung hindi sa akin.
Pero, normal
