EP.9
361 Words
บ่ายวันถัดมา ร้านกาแฟยังคงมีลูกค้าพอสมควร และหญิงสาวคนเดิมก็มานั่งโต๊ะใกล้เคาน์เตอร์อีกครั้ง วันนี้เธอแต่งตัวสวยกว่าเดิม เหมือนตั้งใจมาหาใครบางคนโดยเฉพาะ
ธีร์ที่นั่งมุมเดิมเห็นทุกอย่างชัดเจน หัวใจเริ่มเต้นแรงด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เขาพยายามก้มหน้าอ่านหนังสือ แต่หูยังได้ยินเสียงหัวเราะคุยกันเป็นระยะ
จนกระทั่งหญิงสาวคนนั้นลุกขึ้นมาหน้าเคาน์เตอร์อีกครั้ง ยื่นโทรศัพท์ให้ภาคินเหมือนกำลังขอแลกเบอร์
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจ ธีร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินตรงไปอย่างไม่คิด เขาหยุดยืนข้าง ๆ ภาคินแล้วเอ่ยเสียงเรียบแต่หนักแน่น
“ภาคิน วันนี้คุณต้องไปกับผมนะ”
ทั้งร้านหันมามอง หญิงสาวชะงักไปด้วยความงุนงง
ภาคินเองก็ตกใจเล็กน้อย หันมามองธีร์ “ไปไหนครับ?”
ธีร์เม้มปากแน่น ใบหน้าแดงก่ำเพราะทั้งความเขินและความหึง แต่ก็ยังพูดต่อ “ผม…อยากให้คุณไปเลือกหนังสือกับผม”
บรรยากาศเงียบชั่วครู่ ก่อนที่ภาคินจะยกยิ้มมุมปากขึ้นช้า ๆ แววตาฉายประกายที่อ่านยาก
“ครับ ถ้าเป็นคุณชวน…ผมก็ยินดีเสมอ”
หญิงสาวยืนเงียบไป ไม่พูดอะไรต่อ ก่อนจะเก็บของแล้วเดินออกจากร้านอย่างสง่างาม
⸻
เมื่อทั้งคู่ก้าวออกมานอกร้าน ธีร์ถึงได้รู้ตัวว่าตัวเองเพิ่งทำอะไรลงไป ใบหน้าร้อนจัดจนแทบอยากมุดดินหนี
“เมื่อกี้…” เขาอึกอัก “ผมแค่ไม่อยากให้คุณเสียเวลา…”
ภาคินหัวเราะเบา ๆ เดินเข้ามาใกล้จนธีร์ต้องเงยหน้าสบตา
“ไม่ต้องแก้ตัวหรอกครับ ผมเข้าใจดี”
ธีร์เบือนหน้าหนี แต่แขนกลับถูกคว้าไว้เบา ๆ ภาคินก้มลงกระซิบข้างหู เสียงทุ้มอบอุ่นแต่แฝงแหย่เล็กน้อย
“คุณหวงผมใช่ไหม?”
ธีร์ตัวแข็งทื่อ หัวใจเต้นแรงราวกับจะทะลุอก มือที่กำหนังสือแน่นสั่นเล็กน้อย แต่ไม่อาจปฏิเสธได้เลยสักคำ
- Writer
