26 รางวัลรอบสอง...กับการปรนนิบัติที่ร้อนแรงกว่าเดิม Nc

1242 Words

เสียงหอบหายใจของคนสองคนค่อยๆ กลับคืนสู่จังหวะปกติ รามินทร์ยังคงนอนทาบทับอยู่บนแผ่นหลังเนียนนุ่มของข้าวปั้น ไม่ยอมขยับไปไหนราวกับต้องการจะซึมซับทุกอณูของเธอเอาไว้ ส่วนข้าวปั้นก็แทบจะหมดสิ้นเรี่ยวแรง ฟุบหน้าอยู่กับหมอน ได้แต่ปล่อยให้ร่างกายรองรับน้ำหนักของชายคนรักที่กำลังหอบหายใจรดต้นคอของเธออยู่ ผ่านไปนานหลายนาที...จนข้าวปั้นเริ่มรู้สึกเหนียวตัวไปหมด เธอจึงรวบรวมเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่น้อยนิด พลิกตัวกลับมานอนหงายอย่างยากลำบาก ทำให้ร่างของรามินทร์ที่นอนทับอยู่กลิ้งลงไปนอนอยู่ข้างๆ แทน “หนักจังเลย...คนบ้า” เธอแกล้งบ่นอุบอิบ พลางใช้มือป่ายผมที่เปียกชื้นของตัวเองออกจากใบหน้า รามินทร์ลืมตาขึ้นมามองเธอด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักใคร่และความพึงพอใจอย่างถึงที่สุด เขายกยิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง “ก็ใครล่ะครับ...ที่บอกว่าจะให้รางวัล” เขาพูดเสียงพร่า “หมอก็แค่...มารับรางวัลตามสิทธิ์เท่านั้นเอง” “นี่ขนาดแค่ยกแรกนะคะ...ถ้ามีอีกมีหวังปั้นได้สลบคาเตียงแน่ๆ” เธอพูดพลางหัวเราะเบาๆ “ก็ดีสิครับ...จะได้ไม่ต้องไปทำงานพรุ่งนี้...อยู่ให้ผมกอดทั้งวันเลย” เขาพูดหน้าตาเฉย ก่อนจะก้มลงไปจูบที่หน้าผากของเธอเบาๆ ข้าวปั้นส่ายหัวกับความเจ้าเล่ห์ของเขา เธอซุกหน้าเข้ากับแผงอกที่ชุ่มเหงื่อของเขา สัมผัสได้ถึงกลิ่นกายของผู้ชายที่ผสมกับกลิ่นเหงื่อจางๆ ซึ่งบัดนี้มันกลายเป็นกลิ่นที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและอุ่นใจที่สุด “พี่หมอ...” เธอเรียกเขาเสียงอู้อี้ “ครับ?” “ไปอาบน้ำกันเถอะนะ...” เธออ้อน “เหนียวตัวไปหมดแล้ว...ดึกแล้วด้วย...ปั้นง่วงนอนแล้วอ่ะ” รามินทร์พยักหน้าอย่างว่าง่าย เขาช้อนร่างที่เปลือยเปล่าของเธอขึ้นอุ้ม เดินตรงไปยังห้องน้ำ แต่แทนที่จะเข้าไปในอ่าง เขากลับวางเธอลงที่หน้าฝักบัวแล้วเปิดน้ำอุ่นรดตัวให้ทั้งคู่ ไอน้ำอุ่นๆ และสายน้ำที่ชำระล้างคราบเหงื่อไคล ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกสดชื่นขึ้นมาก รามินทร์หยิบสบู่เหลวขึ้นมา แล้วเริ่มฟอกถูไปตามร่างกายของข้าวปั้นอย่างแผ่วเบา เป็นการทำความสะอาดและหยอกเย้าไปในตัว มือใหญ่ของเขาลูบไล้ผ่านเนินอกที่ยังคงมีรอยจูบจางๆ ผ่านหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะวกอ้อมไปด้านหลังเพื่อทำความสะอาดสะโพกกลมกลึงของเธอ ฝ่ามือที่ร้อนผ่าวของเขาบีบเคล้นแก้มก้นของเธอเบาๆ อย่างมันเขี้ยว “อื้อ...” ข้าวปั้นครางในลำคอ เอนหลังพิงกับกระเบื้องเย็นๆ ปล่อยให้เขาทำความสะอาดร่างกายให้เธออย่างเต็มที่ แต่แล้ว...เธอก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่แข็งขืนและร้อนผ่าวกำลังถูไถอยู่กับร่องก้นของเธอ ความเป็นชายของเขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งจากการสัมผัสที่แนบชิด “พี่หมอ...คนทะลึ่ง” เธอพูดเสียงสั่น แต่ก็ไม่ได้ขยับหนี “ก็คุณน่ารักเกินไปนี่ครับ...หมออดใจไม่ไหว” เขากระซิบข้างหู ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งเลื่อนมาด้านหน้า จับแก่นกายของตัวเองถูไถไปกับกลีบเนื้อนุ่มของเธอที่อยู่ระหว่างขา “อ๊ะ...ไม่เอาตรงนี้ค่ะ...เดี๋ยวลื่นล้ม” เธอท้วงด้วยสติที่ยังพอมีเหลืออยู่ “ออกไปต่อข้างนอกดีกว่านะคะ” คำพูดของเธอยิ่งเป็นการราดน้ำมันเข้ากองไฟ! รามินทร์รีบอาบน้ำสระผมให้ทั้งตัวเองและเธออย่างรวดเร็ว ก่อนจะอุ้มร่างที่เปียกปอนแต่สะอาดสะอ้านของเธอกลับมาที่เตียงอีกครั้ง เขาทิ้งตัวลงนอนหงายอย่างเหนื่อยอ่อน ในขณะที่ข้าวปั้นก็ค่อยๆ คลานขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวเขา ผมที่ยังเปียกหมาดๆ ของเธอระลงบนแผงอกของเขา หยดน้ำเกาะพราวอยู่บนผิวเนื้อขาวผ่องของเธอภายใต้แสงไฟสลัว เธอก้มลงจูบเขาอย่างนุ่มนวล ไล่ลงมาที่ลำคอ...แผงอก...และหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม...ก่อนจะหยุดสายตาลงที่แก่นกายขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านชี้ขึ้นฟ้าราวกับท้าทายแรงโน้มถ่วง ใบหน้าของข้าวปั้นร้อนผ่าว...เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน...แต่เมื่อเห็นสายตาที่คาดหวังและเต็มไปด้วยความปรารถนาของเขา...เธอก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี... มือเล็กๆ ของเธอจับแท่งเนื้อร้อนผ่าวของเขาไว้ มันใหญ่และร้อนจนเต็มอุ้งมือของเธอ เธอค่อยๆ กำนิ้วมือรอบๆ แล้วรูดขึ้นลงช้าๆ...ศึกษาทุกส่วนโค้งเว้า...ทุกเส้นเลือดที่ปูดโปน... “อ่าาา...ข้าวปั้น...ดี...ดีมากครับ” รามินทร์ครางเสียงพร่า หลับตาพริ้มรับสัมผัสที่แสนวิเศษ เมื่อเห็นว่าเขาชอบ...เธอก็ยิ่งได้ใจ เธอเร่งจังหวะการรูดรึงให้เร็วขึ้น...ก่อนที่เธอจะตัดสินใจทำในสิ่งที่กล้าหาญที่สุด... เธอโน้มตัวลงไป...อ้าปากเล็กๆ ของเธอออก...แล้วค่อยๆ ครอบส่วนปลายที่แดงก่ำและมีหยาดน้ำใสๆ ปริ่มอยู่นั้นเข้าไป! “!!!” รามินทร์สะดุ้งเฮือก ลืมตาโพลงด้วยความตกใจและเสียวซ่านสุดขีด เขาไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะกล้าทำอะไรแบบนี้! ความอุ่นและนุ่มหยุ่นของโพรงปากเล็กๆ ที่โอบรัดเขาไว้นั้นมันช่างแตกต่างจากการใช้มืออย่างสิ้นเชิง ข้าวปั้นค่อยๆ ใช้ลิ้นของเธอดุนดันและเลียรอบๆ ส่วนหัวอย่างเงอะงะตามสัญชาตญาณ เธอขยับศีรษะเข้าออกช้าๆ พยายามจะรับเขาเข้ามาให้ลึกขึ้น แต่ขนาดที่ใหญ่เกินตัวของเขาก็ทำให้เธอทำได้แค่ครึ่งเดียว อ้อก...อ้อก... เสียงสำลักเบาๆ ดังขึ้นเมื่อเขาเข้าไปลึกเกินไป แต่เธอก็ยังไม่ยอมถอย เธอใช้มือช่วยรูดในส่วนที่ปากของเธอเข้าไปไม่ถึง พร้อมกับดูดดึงส่วนปลายไปด้วย จ๊วบ...จ๊วบ...จุ๊บ... เสียงดูดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผสมกับเสียงครางต่ำในลำคอของรามินทร์ที่ดังขึ้นเรื่อยๆ เขาเสียวซ่านจนต้องยกมือขึ้นมาขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น สันกรามบดเข้าหากันเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์ที่ใกล้จะปะทุ “ปั้น...พอแล้ว...ผมจะ...พี่จะเสร็จ” เขาพูดเสียงสั่น พยายามจะดันศีรษะเธอออก แต่ข้าวปั้นกลับส่ายหน้า เธอรู้ว่าเขาใกล้จะถึงแล้ว...และเธอก็อยากจะเป็นคนมอบความสุขนั้นให้เขาด้วยตัวเอง เธอเร่งจังหวะเร็วขึ้น ดูดดึงอย่างแรงและลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้... “อ๊าาาาาาาาาส์!” ในที่สุด...รามินทร์ก็ทนต่อไปไม่ไหว เขากระตุกเกร็งสุดขีด ปลดปล่อยน้ำหวานอุ่นร้อนทั้งหมดเข้าไปในโพรงปากของเธอจนหมดสิ้น... ข้าวปั้นสำลักออกมาเล็กน้อย แต่เธอก็พยายามกลืนกินทุกหยาดหยดของเขาเข้าไปจนหมด...ราวกับเป็นน้ำทิพย์ที่แสนโอชา...ก่อนจะผละออกมาแล้วเลียริมฝีปากตัวเองอย่างยั่วยวน... “รางวัล...รอบสองค่ะ...พี่หมอ...ชอบมั้ยคะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more