Konağa sessiz adımlarla girdiğimde kimsenin beni fark etmemesi için ekstra bir çaba harcamak zorunda kaldım. Reşo hayvanının cezası dillere destan olmalıydı. Konağın dış kapısını sessizce kapatıp başımı kaldırarak terasa göz gezdirdim. Kimsenin ne sesi geeliyor ne de gölgesi geçiyordu. Bu kez hızlıca avluya bakındım. Köşedeki oturma alanında masada boş çay bardakları vardı. Ama ortalıkta kimse yoktu. Kızlar bir düğün olduğunda buraya gelir hazırlanırdı. Kesin bir köşede gizlice sigara içip dedikodu yapıyorlardı. Tabii çocuklarda bütün konağı yedikten sonra mışıl mışıl uykuya geçmiştir.
Yavaş adımlarla avluya adım atıp kızların genellikle yattığı odaya doğru yürümeye başladım. Alt katta yatırıyorlardı çocukları çıkardıkları gürültüden dolayı. Fakat terasta bir hareketlilik duyduğumda
