Afran'dan
Tam herşeyi düzene sokuyorum dediğim an bir sorun çıkıp beni ve umutlarımı tepe taklak ediyordu...
Çiftlikten direk hastaneye geçmek için yola çıkmıştım. Her ne kadar Dicle'ye kızsamda hâlâ benim karım ve benim soyadımı taşıyordu. İnsanların dedikodusunu çok kafama takacak bir adam değilim elbette. Ancak aşiretin büyüklerini susturamazdım. Hele amcalarım, Esila için ölüm hükmü verilirken sesi çıkmayan küçük amcamın bile yeğeni Dicle'yi babasının evine yollamam büyük sorun olmuştu. Tabii bu, oğlunun peşinde oluşumdan da kaynaklıydı. O da benim gibi her yerde oğlunu arıyordu.
hastaneden içeri dalar gibi girip girdim. Danışmaya bile sormadan Devran'ı aradım.
"Buyur ağam."
"Ben hastaneye geldim. Neredesin?"
"Ameliyathanenin önündeyim ağam."
Ne ameliyatı diye soracak zamanım
