Chapter 9

2012 Words

KAREN "Salamat po ng marami Mang Tonio at Aling Mameng sa pagpapatuloy sa akin. Pero dito na lang po ako matutulog sa karenderya, tutulong na rin po ako bilang pasasalamat sa pagpapatuloy at sa libreng pagkain po ninyo sa akin," taos puso kung pasasalamat sa kanilang mag-asawa. Kanina kasi'y dito ako dumiretso sa pwesto ko. Nakita nila akong umiiyak habang nakaupo sa ilalim ng mesa ko. Dahil sa nangyari kanina'y hindi na ako nakapasok sa unang subject ko. Ang susunod ay mamaya pang ala-una nang hapon. Nagtataka sila kung bakit hindi raw ako nagtitinda. Kaya nilapitan ako ni Aling Mameng at doon niya ako nakitang umiiyak. Hanggang sa mapilit nila akong dumito muna sa kanila, pinakain at pinakinggan nila ang k'wento ko. Nasabi ko rin sa kanila ang lagay ko. Gaya ng inaasaahn ko hindi ni

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD