SUBALIT nakita ko na naman ang mga animal na mananakop na ngayon ay tuluyan na pumasok dito sa loob ng karenderya. Talagang hindi sila titigil hangga't hindi na papatay ang matandang babae.
Ikiniling ko na lang ang aking leeg habang nanlilisik ang mga mata ko sa mga mananakop. Mga baliw na sila. Agad kong kinuha ang maliit na karayom na punong-puno ng lason. Titiyakin kong hindi na sila makakatayo rito at tuluyan na silang susunduin ni Kamatayan.
Mayamaya pa’y mabilis na lumapit sa aking ang mga mananakop. Ngunit maliksi kong pinitik nang sunod-sunod ang maliliit ng karayom na punong-puno ng lason. Iiling-iling naman ako habang nakatingin sa mga mananakop na isa-isang bumagsak.
“Hija, umalis ka na rito, baka may makakita pa sa ‘yo. Kami na ang bahala sa mga bangkay ng mga mananakop---”
