My Greatest Temptation (SPG)

“Marga, isa!” Napatigil ako at humarap kay Marco. “What?" Tinignan ko siya ng masakit. Bakit ba ayaw niya akong tigilan? Nakakabwisit na siya. “I told you na wag na wag kang pupunta dito sa bar na ang kasama mo ay mga barkada mo at hindi ako.” Madilim ang mukha na sabi niya sa akin kaya umikot ang aking mga mata. " Why? Bodyguard ba kita? Kuya ba kita? Sino ka ba para pigilan ako sa ginagawa ko ha? Ang kuya ko nga hindi nakikialam sa mga ginagawa ko. Kaya pwede ba wag mo akong pakialaman. Hindi ba pinsan lang naman kita, kaya tumigil ka.” saad ko at diniinan ang salitang pinsan. Napatiim baga siya ng sabihin kong pinsan ko siya, ayaw na ayaw niya kasing marinig na magpinsan kaming dalawa. Lumaki kasi ang mommy ko at mommy niya na kilala na magpinsan ang isa’t isa. Ampon lang si tita Gemary ng tita ni mommy dahil namatay ang nanay nito dahil sa komplikasyon sa baga. Habang ang tatay niya naman ay hindi niya nakilala dahil na buntis lang ang nanay niya ng amo nito noong nag trabaho ito bilang katulong dito sa manila. “Isang beses ko pang maririnig sayo na magpinsan tayo at ngayon mismo ay aangkinin kita at wala akong pakialam kung may ibang tao na may makakita sa atin dito.” Seryoso ang mukha na sabi niya. " Pwede ba Marco, tigilan mo ako, wala kang pakialam sa gagawin ko.” Sagot ko at tumalikod sa kanya. Mag aabang na lang ako ng taxi para ihatid ako sa condo ko. Pumunta kasi ako dito sa bar na kasama ang mga barkada ko. " Sinong nagsabi sayo na wala akong pakialam sa gagawin mo?” Aniya na hinawakan ang braso ko para pigilan ako. “f**k you Marco, bitawan mo ako." Inis na saad ko at pumiglas sa pagkakahawak niya sa akin. “Yes f**k me! Co’z I f**k you hard.” Pagsabi nun ay binuhat niya ako na parang isang sako ng bigas. " Damn you Marco, ibaba mo ako.” Sigaw ko pero parang hindi niya narinig ang sinasabi ko. " I hate you, I hate you! Ibaba mo ako.” Muling sigaw ko at kinagat ko ang likod niya. “Bullshit!" Aniya na binagsak ako sa loob ng sasakyan niya. Sinubukan ko siyang itulak para makalabas ng sasakyan niya pero dinaganan niya ako at pumasok din sa sasakyan. “Nakakadiri ka Marco, umalis ka sa ibabaw ko. Nandidiri ako sayo!” Sigaw ko at pinapalo ko ang dibdib niya. “Really? Nandidiri ka sa akin?" Nakangisi pa niyang tanong sa akin. “Yes kaya umalis ka sa ibabaw–” hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng sakupin niya ang mga labi ko. Halos hindi naman ako nakagalaw habang nasa ilalim ako ng katawan niya at tanging nakatingin lang sa kisame ng sasakyan niya. "Now, nandidiri ka pa rin ba sa akin?" aniya habang seryosong nakatingin sa akin kaya bigla ko siyang tinulak sa ibabaw. "Umalis ka sa ibaba ko." sigaw ko sa kanya habang hawak ang labi ko. Ngumisi naman siya sa akin. "Umayos ka Marga, baka angkinin kita dito at wala kang magagawa kapag ako nang gigil sayo." saad niya at umis sa ibabaw ko.Napalunok naman ako at napa ayos ng upo. Bigla din nawala ang pagkalasing ko dahil sa ginawa niya. Sobrang lakas ng t***k ng puso ko habang hinahabol ko ang hininga ko dahil sa ginawa niya sa akin na paghalik kanina. "Saan kita ihahatid?" aniya ng makaikot na siya sa driving seat. "O-on my condo." kinakabahan na sagot ko at tumingin sa labas ng bintana. "Look Marga, alam ko na nagkakaganyan ka dahil iniwan ka ng gago mong boyfriend. Pero sana isipin mo na sa mga ginagawa mo ang buhay mo ang sinisira mo. Isipin mo din sana na may mga taong nag aalala sayo, lalo na ang mga magulang mo. Hindi lang ang Xander na yon ang nagmamahal sayo at hindi lang siya ang lalaki sa mundo. Hindi lang sa kanya dapat umiikot ang buhay mo. Bakit ba hindi mo ibaling sa iba ang pagmamahal na hindi naman niya pinahalagahan. Maganda ka, bata at higit sa lahat mayaman. Nasa sayo na ang lahat na pwedeng hanapin ng lalaki, kaya sana wag mo sirain ang sarili mo ng dahil lang sa walang kwenta at walang paninindigan na tao." Mahabang sabi niya habang nagmamaneho. Hindi ako sumagot at humugot lang ng isang malalim na hininga. Isang buwan na mula ng nakipaghiwalay sa akin si Xander at sinabi na hindi na daw niya ako mahal. Pero pwede ba yon? Ganun ba kadali mawala ang pagmamahal niya sa akin? Limang taon kami na naging magnobyo na dalawa at kung kailan na malaya na kaming dalawa na ipagsigawan na nobyo ko siya saka naman niya sasabihin na wala na siyang pagmamahal sa akin. Naging kaibigan ko si Xander noong grade 5 kami hanggang sa nanliligaw siya sa akin nung third year high school kami, 15 lang ako ng mga panahon na yon at sinagot ko naman siya nung mismong 16th birthday ko. Palihim lang ang naging relasyon namin noon dahil ayaw pa ni daddy at mommy na mag boyfriend ako dahil bata pa daw ako. Pero lagi nila sinasabi na kapag matanda na ako pwede na daw akong pitasin ni Marco. Ano ba ang tingin nila sa akin prutas na kapag hinog na at pwede na nilang pitasin at harvesin. Ang nakakainis lang, ang mga magulang ko pa mismo ang tumutulak kay Marco na gawin yon. Hindi ko alam kung ano na kita nila kay Marco at gustong gusto nila ito para sa akin. "Marga--" tumingin ako kay Marco ng tawagin niya ang pangalan ko. "What?" malamig na sagot ko sa kanya. "Hindi mo ba siya kayang kalimutan at ako na lang muna ang ipalit mo diyan sa kanya." malumanay na saad niya. Hindi ko makita ang ekspresyon ng mukha niya dahil sa daan ito nakatingin. " Hindi, dahil hindi mo siya mahihigitan. Walang hihigit sa pagmamahal na meron ako sa kanya at sa pagmamahal niya sa akin. Akam ko na mahal niya ako at may pumipigil lang sa kanya kaya hiniwalayan niya ako." Seryosong sagot ko. Nakita ko pa ang paghigpit ng paghawak niya sa manibela dahil lumalabas ang lahat ng ugat sa kamay niya.