Kader Ağları(Türkçe)+18

2. Bölüm

"Bu nedenle sana bir teklifte bulunmak istiyorum. Ona karşı borcumu ödemeye yeter mi bilmiyorum ama... Borçlarını ödemene yardım etmek istiyorum."

"Bunu kabul e-"

"Ancak benim de bir şartım var. Torunum Aybars ile evlenmeni istiyorum."

"Ne evlilik mi?" Ağzım ve gözlerim açılmış, şoktan konuşamayacak hale gelmiştim.

"Lütfen endişe etmeyin başkan, hayır, büyükbaba! Ayla ile harika bir yuva kuracağız ve artık şirketimizin ticari ilişkilerinden geri çekilip Karaca Şirketi'nin geleceğini benim ellerime bırakabilirsiniz!"

Bu adam elini omzuma atıp ne zırvalıyor. Offf cidden bu kadar yeter! Lütfen artık uyanayım ve hepsi birer kabus olmuş olsun.

"Evet, evet ve bayan Ayla artık ailemizden biri olacak..."

Dayanamadım ve tüm gücümle masaya vurdum.

"Durun biraz! Böyle bir şey olamaz çok mantıksız. Evlilik aşık olduğun kişiyle olmalı!"

Büyükbaba yanımızdan bastonunu sert sert vurarak uzaklaşıp bizi baş başa bıraktı.

"Ömrün boyunca o part-time işte çalışsan bile yedi basamaklı bir borcun faizini bile ödeyemezsin. Hala bu evliliğe karşı mısın?"

"Sizce sorun bu mu? Tabi ki sorun bu değil!"

"O zaman neden sadece bana aşık olmuyorsun?"

Bu adam kesinlikle aptal falan olmalı. Ya da hep kendi istedikleri olacağını sanan bir egoist.

"O yaşlı adamın gözünde senin gibi arsız ve paragöz biri, bir şirketin müdürüyle aynı değerde. Çok mantıksız değil mi? Evet ben de öyle düşünüyorum."

Başkan tarafından tehdit mi ediliyor. Böyle sert ses tonuyla beni gerçekten aşırı korkutuyor.

"Dün benim için önemli hiçbir şeyin olmadığını söylemiştin. Ama benim de başkasına bırakamayacağım şeyler var. Bu yüzden bu evliliği kabul ettim. Dün gece seni gördüğümde birbirimize benzediğimizi düşündüm senin de vazgeçemeyeceğin şeyler var ve partner olarak takım olabiliriz. Ama yine de borçları ödemek için sonsuza kadar öyle bir yerde çalışmak istiyorsan yapabileceğim başka bir şey yok."

"Tamam, kabul ediyorum! Seninle evleneceğim."

"Anlayışlı olmana sevindim. Umarım bundan sonra iyi geçiniriz."

Edepsiz bir adam ama sadece soyadımın değişmesiyle birçok insan mutlu olacaksa en mantıklısı buydu. Ertesi gün tekrar buluştuk. Beni beraber yaşayacağımız evine götüreceğini öğrendiğimde yine bir şok yaşadım. Allah'ım neydi günahım.

"Neden aynı çatı altında yaşamalıymışız ki!"

"Yapacak bir şey yok. Yaşlı adamın gözü üzerimizde."

"Ben sadece aile kaydında ismim geçecek, kağıt üzerinde evli olacağımızı sanıyordum."

Lüks bir rezidansın önüne geldik. Mecbur artık bu yola girmiştim. Arkasından yavaş yavaş takip ettim. Kapının yanında durdu.

"Seni yemeyeceğim korkma. İçeri gelsene."

Kapıyı açar açmaz gördüğüm pislik yuvasıyla şok oldum. Lüks bir rezidans, şık bir takım elbise ama odada ayakta durmaya yer yok. Bu zengin insanlar temiz olmuyor muydu? Kendine bakamayan erkekleri sevmiyoruuuuum!

"Boş bir oda var. Şimdilik orada kalabilirsin. Eşyalarını da getirttim."

Beni evde yerleşmem için bırakıp şirkete geri döndü. Hemen işe koyuldum. Böyle bir çöplük yuvasında asla yaşayamazdım. Gidip yakındaki bir marketten temizlik malzemeleri aldım. Üstüme rahat bir tişört ve şort giyip, saçımı da topuz yaptım. Müzik eşliğinde temizliğe başladım. Çoktan akşam olmuştu. Her yeri pırıl pırıl etmiştim yorgunluğuma değmişti. Camlardaki yansımamı görmek, temizlik kokusu nasılda bana huzur veriyordu. Birden kapı tıkırtısıyla irkildim.

"Vay be yeri görebiliyorum."

"Sen mi geldin?"

"Evet şirkette işlerim yeni bitti. Sen neler yaptın?"

"Saate bak akşam olmuş yemek "

"Ben dışarıda yiyip geldim.Kendine göre bir şeyler yap. Hmm... Yeni evli çiftlerin evi gibi hissettirmeye başladı. Açıkçası hep meşgul olduğumdan temizliğe vakit ayıramıyordum teşekkürler. Biraz kestireceğim. Banyoyu kullanabilirsin."

Bu his de ne? İlk defa bir erkek bana teşekkür ediyor. Kendime hızlıca menemen yapıp atıştırdım. Sonra da o uyanmadan hızlıca banyoya girdim. En azından banyo temizmiş. Ama gereksiz derecede büyük. Küvetin içini ılık suyla doldurup günün yorgunluğunu atmak için içine uzandım. Her şeyin bir günde olup bittiğine hala inanamıyorum. Daha ne olduğunu anlamadan evleniverdim. Evli olmak... Bir gün aşık olduğum biriyle evlenmek isterdim ama... Güzelce durulanıp çıktım. Havluyu vücuduma sarındım. Getirdiğim kıyafetlerimi elime aldım. O da ne külodumu da getirmiştim ama yok. Kesin bir yerde düşürdüm. Aceleyle uyanmaması için dua ederek aramaya çıktım. Cidden niye insan yatağı varken salona uzanır ki? Hızlıca ilerlerken birden ayağım halıya takıldı ve yere çakıldım. Ayağımın acısını değil üzerimdeki minnacık havlu ile rezil olmamayı düşünüyordum.

"Ne oluyor?"

Ah duymasa zaten şaşırırdım. Lütfen buraya bakma ve geri uyu lütfen. Ama gördü kesin gördü. Ölmek istiyorum. Yavaşça yanıma geldi.

"Beni ayartmak istiyorsan daha seksi şeyler dene."

"Ne? Ne denemesi?"

"İlişkimize renk katmayı. Hepsinden öte, bundan sonra birbirimizin tek partneriyiz."

"Tek mi ne dediğini anlamıyorum."

"Asıl anlamayan benim yoksa büyükbabamın gözü üzerimizdeyken beni aldatmayı mı düşünüyorsun. Şu an evliyiz senin için tek erkek benim, bunun önemini anlamalısın."

Sinirle yüzüne elimi geçirdim. Gözyaşlarımı zorla tutarak uzaklaştım. Bir insan nasıl bu kadar hadsiz olabilirdi. Artık ne olursa olsun devam edemeyeceğimi anladım. Ertesi sabah boşanalım ben yapamayacağım diye bir not bırakıp ayrıldım. Sevmediğim biriyle aynı çatı altında yaşamak zaten en başından hataydı.

Çok sinirli olsam da yine de şirkette çalışmak zorundaydım. İş bulmak kolay olmuyordu. Borçlar da kapıdayken seçme şansım pek de yoktu. Dosyaları taşırken Merve ve Aslı ile karşılaştım.

"Neyin var hasta mısın? Çok solgun gözüküyorsun."

"Dün de eve erken gitmiştin, iyi misin?"

"Ah iyiyim bir şeyim yok"

"Bugün ki mutsuzluk auran normalden daha kuvvetli."

"Dün gece bir adamla tartıştık."

"Hahaha! Bir adam evet evet, zor olmuştur!"

"Hahahha! Yardım edebileceğimiz bir şey olursa söyle tamam mı?"

Yalan söylediğimi düşünüyorlar. Oysa başım kıymetli müdürleri ile belada. Desem bile yine inanmayacaklar. O yüzden içimde tutmak en iyisi.

"Aylaaa! Müdür tekrar seni çağırıyor. Geçen gün bir şey mi oldu?"

Hadi bakalım bu kadar yeter! Tabi ki benden bir açıklama bekliyor. Her şeyi bir nefeste söyleyeceğim. Sakin olmalıyım. Güzel yüzüne de bakmamalıyım. Kapıyı tıklatıp içeri adımladım.

"Hiçbir şey söylemeyip notu bırakıp gittiğim için özür dilerim. Sevmediğim birisiyle yaşayamam. Dahası bana dedin ki "

Birden dün gece kaybettiğim külotumu yüzümün önünde salladı. Hızlıca elinden aldım. Kıpkırmızı oldum. Kafamı devekuşları gibi kuma gömmek istiyorum. Hatta bu utançla yaşamamalıyım.

"Onu bunu boşver. Bu yerdeydi unuttun herhalde. Boşanma belgelerini al imzala işleme koyulması için bugün götürürüm."

"Yakında burada çalışmayı da bırakacağım."

"Sanırım bir daha birbirimizi görmeyeceğiz. Gerçekten de aptalca bir evlilikti ama ben kendi açımdan ciddiydim. Dün gece sana söylediğim laflar, hepsini bana söyleyebilirsin. Nasıl biri olduğuna bakmaksızın ya da ilerde seni sevsem de sevmesem de o imzayı attıktan sonra sana ve değerlerine saygı duyacaktım. Bu kadarına kendimi hazırlamıştım. Ama sen de böyle düşünmüyorsan yapabileceğimiz bir şey yok. Şimdi işine geri dönebilirsin."

Eğer evliliğimiz biraz daha uzun sürseydi, ilerde bir şeyler değişir miydi? Her şey bir gecede bitmesine rağmen bir sürü şey yaşadım.

"Ben geldiiim. Babaaa evde misin? Üzgünüm evlilik işi pek yolunda gitmedi ve..."

Kızın ilk defa istediği her şeyi rahatça söyleyebilen bir adamla tanıştı. İçeriye girer girmez evimizdeki mafyalarla şoka girdim.

"Hoşgeldin kızım! Gördüğün üzere yeni bir işe başlıyorum ve bu nazik beyler gerekli finansal desteği sağlayacaklar. Merak etme bu sefer her şey güzel olacak."

"Bunlar mafya be adam! Bellerindeki silahları görmüyor musun? Onlardan mı para alacaksın? Hiç öğrenmeyecek misin?"

Sonunda iki günün doluluğu ile hüngür hüngür ağlıyordum. Oysa hayallerimde hep güçlü, ayakları üzerinde duran bir kızdım. Hayallerimi koparıp attılar bir bir...

"Küçük hanım nasılsınız? Sizinle biraz konuşabilir miyiz?"

Konuşalım, konuşalım bir mafya kaldı zaten konuşmadığım mübarek ağzımı bozduracaklar bana.

"Neeee bu ev ve arazi teminat mı?"

"Neden tekrar soruyorsun ki babanla anlaştık zaten."

Ah baba neden böyle düşüncesizce işler yapıyorsun?

"Teminat olarak başka bir şey seçemez miyiz? Başka her şey olur ama lütfen bu ev ve arazi olmasın."

"Hayır, hayır hem başka ne alabiliriz ki. Ama belki sen olabilirsin. Anlarsın ya. "

Dışarıda bekleyen mafyalar gelen lamborghini sc20 ile şok oldular. Aybars hiddetle arabasından çıkıp evin açık olan kapısından içeriye girdi. Benim yanıma gelip belgeleri uzattı.

"Belgeleri eksik doldurmuşsun. Senin yüzünden onca yolu geri geldim."

"Ne!" Benim bu kafayla yapacağım iş zaten bu kadar olur.

"Bu kim? "

"Ah boşver onu. Babamla yeni bir iş kuracaklarmış."

"Yeni iş? Eski borçlar bitmeden hem de."

"Şurası eksik olan yer değil mi? Hemen bir kalem alıp geliyorum."

Gözyaşlarım tekrar durmadan akmaya başladı.

"Neden şimdi geldin ki? Aptal olduğumu düşünüyorsun değil mi? Evliliğe dayansaydım bunlar olmayacaktı diye düşünüyorsun değil mi? Ama "

"Seni kurtarmamı istiyor musun?" dedi. Ben sessiz kalınca tekrar etti.

"Seni kurtarmamı istiyor musun?"

Artık hüngür hüngür ağlıyordum.

"Kurtar beni..."

"O zaman bundan sonra böyle durumlarda cümlenin sonuna kocacığım ekle tamam mı karıcığım?"

Belgeleri yırtıp attı. Neden bu kadar büyülendim. Ama onun tarafından kurtarıldım. Evrakları tam dolduramadığım için beceriksizliğime biraz minnettarım.

Eşyalarımı alıp eve doğru yol aldık.

"Herneyse yani o aptal yaşlı adam kayınpederim demek. En azından boşanmış kadın olarak etiketlenmedin."

"Aynısı senin için de geçerli! Sonuçta benim saygınlığıma etki etmez. Ama teşekkür ederim. Daha önce hiçbir erkeğin dokunmadığı bedenimi satmak zorunda kalmak..."

Ani frenle durduk.

"Hey! Ne yapıyorsun aniden? Bu tehlikeli!"

"Sen bakire misin?"

Ah ağzımdan neler kaçırdım ben öyle. Cidden artık iyi değilim.

"Ahaha nasıl olduysa şansım yaver gitmedi. Şimdilik bir problem olmaz değil mi? Sonuçta sadece partneriz."

Demek bu yüzden dün gece öyle bir tepki verdi.

Evliliğimiz böyle devam edecek. Ama eve geri döndüğümüzde dün tertemiz yaptığım ev eski haline dönmüştü. Temizliğe vaktim kalmıyor derken tamamen yalan söylüyormuş! Pis adam!