ACE TAKESHI'S POV
'What the heck? Ako? Assuming? Asa! Tch.'
Asar na nag-lakad na akong muli patungo sa bahay ko nang may makita akong tatlong magagarang kotse na naka-park sa tapat ng bahay ko.
"Oh great." sarkastikong ani 'ko saka iiling-iling na pumasok sa bahay.
"Tignan mo yung nilu-luto ko Takizawa! Baka masunog!" sigaw ni Yamazaki mula sa sala.
"It is." ani Takizawa saka naupo sa may dining area.
Nag-patuloy ako sa pagla-lakad nang walang nakaka-pansin sa presensya ko saka nag-tungo sa kwarto.
'Wala bang sariling bahay ang mga tukmol na yon? Tch.'
"Bat mo naman sinunog Takizawa?!" dinig kong ani Mitzuki
"I'm not the one who's cooking, he is." ani Takizawa saka wari ko ay itinuro pa si Yamazaki.
"Where's Takeshi?" anang Akashi, malamang ay kadarating lamang nito dahil kaka-sarado pa lamang ng pinto.
"Hindi ba't kayo ang magka-sama, Akashi?" ani Mitzuki, wala na kong narinig pang ingay kaya ipinikit ko na ang aking mata.
'I'm having insomnia these days. Tch.'
I shut my eyes for a few minutes when I suddenly felt someone staring at me. "Poor girl este boy naka-tulog na hindi pa natin alam, tsk." dinig kong ani Yamazaki, mabilis kong iminulat ang aking mga mata saka sya hinigit sa kama at ni-wrestling.
"Anong poor girl? Ha Yamazaki? Tss." ani ko saka sya binitawan at nahiga ng muli.
"Hahaha sensya tukmol, iniba ko naman eh!" depensa pa nito.
"Why didn't you tell us that you are here?" ani Takizawa, tinignan ko naman ang plain kong kisame.
"Edi hindi na cool pag-sinabi ko sa inyo? Besides, you are all busy doing gay stuffs. Why would I bother?" ani ko, I heard Takizawa chuckled.
"Gay?! Who's gay huh?! C'mon!" natawa na lamang kami sa inakto ni Mitzuki saka nila ito hinigit palabas.
"Let's eat, tukmol." anyaya ni Akashi saka ako hinigit patayo.
"Don't touch me, Akashit." natatawang ani ko saka ginaya pa ang tawag sa kanya ni Sir T.
"I won't touch you again, Takeshit." natatawang usal nito saka ako inakbayan.
Kaagad naman kaming nakantyawan pagka-kita nila sa amin, "Ooohh, look oh. May nabu-buong love team--" binatukan namang kaagad ni Mitzuki si Yamazaki bago pa nito matapos ang sasabihin
"Oh shut up, lil' friend of ours." natawa na lamang kami saka nag-simula ng kumain
"Who cooked?" ani Akashi habang sinusuring mabuti ang manok na naka-hain.
Hindi pa man, ay itinuro na kaagad ni Mitzuki si Yamazaki na naka-turo naman kay Takizawa.
"It's pretty well cooked." maya-maya ay puri ni Akashi, kaagad namang lumaki ang ngiti ni Yamazaki saka nag-taas ng kamay.
"I cooked!" Yamazaki proudly said.
Natawa kami rito saka napa-iling. "And it is burned perfectly." ani pa ni Akashi saka natawa.
"It's pretty well cooked that it turned black. Nice." natatawang dagdag ko pa.
Ngumuso naman si Yamazaki sa tinuran namin, "I asked Takizawa na tignan ang niluluto ko eh! Tss. I was just watching CAVS game kanina!" depensa nito.
Nagkibit-balikat si Takizawa rito saka natawa, "You only asked me to look for it, kaya I only did what you said. Tinignan ko." natawa na lamang kaming lahat sa naging sagot ni Takizawa.
'Lokong to, minsan tahimik at seryoso, madalas pilosopo. -_-'
KIEL AKASHI'S POV
Kasalukuyan kaming nasa may sala at nano-nood ng laro ng Cavalier na pina-nood ni Yamazaki kanina.
"Lebroooon!" Kantyaw ni Mitzuki nang maka-shoot ito ng tres.
"2-1 na yan. I'll bet my car." ani Takizawa habang seryoso ring nano-nood.
"Syempre! Makaka-habol pa ang Celtics no! Wooooh!" hiyaw ni Yamazaki.
Napa-iling na lamang kami ni Takeshi sa gilid. Paano'y napa-nood na namin ang laban na yan at tama si Takizawa. 2-1. 'Malamang napa-nood na rin yan ng tukmol na yon hahaha.'
"Tch. Wag mo kong hamunin tukmol! Panalo dyan ang Cavs! I'll let you have my precious car for one day if not! Bwahahaha!" ani Mitzuki, Takizawa chuckled with that.
"Deal." Ani Takizawa saka napa-ngisi ang tukmol.
Tumayo naman si Takeshi saka nag-tungo sa kwarto nya, marahil ay hindi na nakayanan ang pustahan ng dalawa.
"Wooooh! 4th quarter na! Lamang ang Cavs!" pag-diriwang ni Yamazaki.
"We know, Yamazaki." ani Takizawa.
Napa-iling na lamang ako sa dalawa.
Maya-maya ay may narinig akong katok kaya kaagad akong nag-tungo sa may pinto upang pag-buksan ito. "Who is it?/Dito ba naka-tira si... Ace Takeshi--" natigilan kaming pareho nang makita ang isa't-isa. "Why are you here--/Bakit ka andito--"
"Akashi! Sino ba yan?--" natigil rin sa pagsa-salita si Yamazaki sa nakita.
"Future!" mahihimigan ang pagka-sabik sa boses ni Mitzuki habang naka-tingin kay Alexa.
"Who the heck is that?" tanong ni Takeshi mula sa kanyang kwarto.
'Paktay. (; ̄д ̄)'
"Who the heck ka din!" sigaw pabalik ni Alexa rito na ikina-bigla namin.
ALEXA YOSHIDA'S POV
"So ayun nga mga teh wit ko ma-finding nemo ang upgraded version ng telephone na imbensyon ni Graham bell huhuhu i crii na mga teh (ToT) keri ba?" usal ko, naka-upo kami dito ngayon sa sala, pero yung si Ace Takeshi ay naka-tayo lamang sa may pintuan ng kwarto nya habang naka crossed arms.
"Paki-translate sa language na maiintindihan naming lahat please hehehe. ╮(╯3╰)╭" binalingan ko ng tingin si Blake Mitzuki saka nag-pout.
"Ay wit nyo ba na-gets ang speech ni akez?" tanong ko sa kanila, nag-tanguan naman ang mga lalaki except kay Ace Takeshi, "Hehez sorry, ang ibig kong sabihin, nawawala ang cellphone ko, as in just now nung nagla-lakad ako pauwi."
"Eh bakit dito mo hinahanap?" tanong ni Steven Takizawa
"Hindi naman akez dadayo rito kung walang mahalagang bagay ang nandun sa selpon ko eh huhuhu." bulong na ani ko.
'Andon kaya ang number ni Kiel Akashi! And that's important! Hmp!'
"Baka kasi nalimot or nakita ni Ace--"
"No. I didn't see anything. You may leave." bago pa man ako maka-tapos sa pagsa-salita ay sumagot na si Ace Takeshi
'Tse! Taray taray ng baklang to! If I know sya mismo nag-tago ng cellphone ko! Hmp.'
"I'll help you, Alexa." binalingan ko naman ng tingin si Kiel Akashi
"No need, kaya naman naming hanapin." usal ni Aya na kaninang tahimik lang sa tabi
"I insist." naka-ngiting ani Kiel, napa-ngiti rin naman ako ng dahil rito.
"Sama ko!" ani Enzo Yamazaki naka-taas pa ang kamay nito, yung parang sa recitation
"Pfft--hindi naman yung cellphone ang dahilan kaya ka sasama--aack!" natigilan si Blake Mitzuki ng bigla syang sikuhin ni Enzo.
"Hehehe wala syang sinabi ah. Sama kong hanapin ang cellphone mo, Alexa!" masiglang turan nito, natawa na lamang si Blake sa inakto
"Hahahah oo na teh, alam ko naman kung bakit ka sasama. Yesha tara na." pananadya ko, nangunot naman ang noo ni Sha dahil don
"Bakit ako lang dude? Gaga kasama sila." ani Sha, kakatwang nanla-laki pa ang mata nito
'Kita mo tong babaeng to, baka ma-turn off sayo ang lolo Enzo mo!'
"Let's get going then," paunang usal ni Kiel saka nilingon ang pwesto ni Ace kanina pero naka-sarado na ang pinto. "Takizawa maiwan ka na rito kasama ni Ace--"
"No need to mention, hindi naman talaga ko sasama." ani to na prenteng naka-upo sa sofa
"Keri lang teh, malaking tulong na nga yung--" agad na kong hinigit nina Sha at Aya palabas bago pa ko makapag-speech. "Kaloka kayo ah, may sasabihin pa akez eh."
"Eh paano, magta-tagal pa tayo dun sa bahay ni Ace Takeshi alam mo namang mainit ang ulo sayo nun." lintanya ni Aya
"Let's start searching, saan mo ba napansing nawawala na ang cellphone mo?" agad na tanong ni Kiel nang maka-labas sila
"Hmm. Sa bahay." napansin kong natigilan ang boys sa naging sagot ko kaya agad na dumepensa si Sha
"Kadarating nya lang nung time na yun, imposibleng sa bahay nya mawala ang cellphone nya."
Kakatwang isipin na naririnig ko sa isip ko ang mga katagang madalas banggitin ni Ace Takeshi, 'stupid'
'Hmp eh sa bahay ko naman talaga napansing nawawala ang cellphone ko eh.'
STEVEN TAKIZAWA'S POV
"C'mon you just have to give me drawing tools and I won't disturb you again." usal ko habang naka-dungaw sa pintuan ni Takeshi
"Oh what the f! Dapat sumama ka na lamang sa kanila kesa guluhin ako--aaargh!" asar na tumayo ito mula sa pagkaka-higa saka kumuha ng sketchpad at pencil sa may cabinet nya at inihagis ito sa akin "Don't you dare dist--" mabilis kong naisara ang kanyang pinto saka ako naupo sa sofa
'I need some inspiration, I need you.'
Mariin kong ipinikit ang aking mga mata saka sya inisip. Ilang minuto akong naka-pikit nang bigla kong marinig si Takeshi
"What the heck do you need now, poop?" sandali itong natahimik
'Who would call him at this hour?'
"And? What the hell! Do you think I would fall into your trap? Great. This would be the last time, where are you?" matapos iyon ay wala ako muling narinig na ingay mula sa kwarto nito, pagka-tapos ay biglang nag-bukas ang pinto nya
"Where are you going, Takeshi?" tanong ko sa kanya, tuloy lamang sya sa pag-tungo sa may pinto palabas. "Hey--"
"Gotta end things here." aniya bago tuluyan ng lumabas
'That asshole, why didn't he ask for some help? Tss.'
Sinimulan ko na lamang ang pag-guhit, matapos ang ilang oras ay dumating na sina Akashi
"What happened--" kaagad na nahiga si Mitzuki sa sofa kaya natigilan ako, paano'y baka magusot ang ginuhit ko
"I'm so tireeeeeed. Wala na bang pagkain?" ani Yamazaki inakbayan naman ito ni Akashi
"Inubos mo na ang pagkain kanina, tukmol." ani Akashi sa bumaling ng tingin sa bukas na pinto ng kwarto ni Takeshi, "Asan si Takeshi?"
'Nice I need to cover you up, asshole.'
"Nagpapa-hangin." ani ko
"Mahangin naman na sya bat kelangan nya pang magpa-hangin?" ani Mitzuki saka tumayo, "Tulog na ko."
"Sama koo!" usal ni Yamazak saka sumunod kay Mitzuki papuntang kwarto ni Takeshi
"Ikaw Takizawa hindi ka pa tutulog?" baling sa akin ni Akashi, umiling ako saka itinaas ang sketchpad. "I see, tutulog na din ako." aniya
'Great. I'm now at peace.'
***