Genovia Academy

Chapter 13

Chapter 13

HERA'S Point of view

"Mom! Where Are you mom!?" Umuulan na ng malakas. Natatakot na ako. Kanina pa ako iyak ng iyak. I want my Mom! I need My Mom. 

Kasama ko Si Mom kanina dito sa gubat. She said were going somewhere. May ipapakilala daw siya sa akin. But Where she Is now? It's getting dark. And this forest creeps me out.

"Who are you? What are you doing Here?" Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses. Isang batang lalaki na sa tingin ko ay ka-edad ko lang.

"I was looking for my Mom. Can you help me?" I said. I run closer to him and Beg.

"No." He said firmly.

"Please."

"No."

"Please. Please. Please." nagmakaawa pa ako sa kanya para lang pumayag siya. Pero ganun parin ang itsura ng mga mata niya. Inip na inip niya akong tinignan. 

"Why am I talking to you anyway?" He uttered. Why? Isn't he talking to anyone ? Like duh! Ano siya loner?

"Why ? There's nothing wrong on talking to me you know." I said and shrug my shoulders.

"Yeah. But, Its just that. I don't talk to much specially to those annoying creatures like you." I stared at him. I begin to laugh hard on what he said. Seriously?

 "Annoying creature? Me?" I pointed myself.

"Obviously." He said with one eyebrow lifted.

"Okay fine. It's okay if you don't talk to anyone. But Promised me That you'll always Talk to me Whenever we meet. Now Would you help me Find my Mom?" I asked. Finally he Smiled. "Yes! You smiled! Haha! I saw it. Don't worry, I won't tell anyone." 

"Tsk. Fine fine fine! Just don't tell anyone." He held my hand and pulled me to walk faster. I always saw him Here at the forest Often when me and my mom always walk around. And I could say that I never see him smile or talk to anyone. He's always sitting at The tall tree at the Edge of this forest. I never dared to Confront him because He's always glaring.

"Baby?" I heard my mom's soft voice. Nandun siya sa Bench na madalas namin upuan.

"Mom!" I ran towards her without Releasing the boy's hands.

"Where have you been? Glad that I've waited for you right here." Mom said and Patted my forehead.   

"Don't worry mom. He helped me." I pointed him. Mom's eyes widened.

"P-prince?" Mom asked the boy beside me Who she called prince. 

"So Your name is Prince!?" I asked In Excitement.

"No. Where did you get that?"  kunot noo niyang irap sa akin. Umirap? ang sungit naman nito. 

"What's your name then?" tanong ko sa kanya pero pinigilan na ako ni mommy.

"Yes Baby. He is Prince." Mom Said and Held my Shoulders. "Prince, I think you must go home. Your Mom and dad are surely worried about you. It's not safe here in the forest." 

"Take good care of her. She is your Responsibility." He said while pinching my Cheeks.

i don't get it. He's talking to an adult like he's an adult. He is really one strange Kid. He Left and winked before Walking towards the forest.

Mom Kissed My Forehead.

"Mom? Why are we here!? How do we get here? Did I overslept in the Car? You said it's dangerous in the forest. I want to go home." Nagmamaktol na sabi ko. Baka binuhat na naman niya ako dahil nakatulog ako. Paano kami napunta dito sa forest? She said na Wag pupunta dito. Tsaka kanina lang nasa mall kami ah. 

"Mommy, why are we in the middle of the forest?" I asked. She just smiled and grab my hand. We started walking going out of the forest. Hindi na niya ako sinagot hanggang sa makauwi kami. 

HERA'S POV

"I'll surely kill that b***h!" Nanggigigil na sigaw ni Eris. Kanina pa siya nagma-martsa back and fort. 

"Hayaan mo na kasi." Suway ko sa kanya.

  "Anong hayaan Hera!? She Cheated! She almost killed you!" Sabi ni Sirene Habang nakahawak sa sentido niya. 

Ano kamong Pinag aawayan naming Tatlo? Susugurin daw nila si Ziara. Dahil sa Ginawa ni Ziara sa akin Kahapon. 

Nagbasa nalang ulit ako ng Magazine ng Pumasok si Akira sa Sala. Gabi na rin at kaka-uwi lang namin pare pareho galing ng Academy. 

"Akira? Diba may sasabihin ka?" tanong ko ng ng hndi inaalis ang paningin ko sa binabasa kong magazine. 

"Ako? May sasabihin ba ako?"

"Oo diba sabi mo?" Kinalimutan na niya agad? Napatingin ako sa Kanya. Balisa siya at hindi makatingin ng diretso sa akin kaya napakunot noo ako. May problema ba siya? Parang kanina lang ok naman siya, walang bahid ng ngiti sa mukha niya kaya mediyo nag-alala ako sa inaasal niya.

"H-ha!? Ah! Hehe. Next time nalang.Akyat na ako ah?" Sabi niya napakamot sa batok. Balisa? Bakit naman? Tsk. magsasalita na sana ako ng Parang si Flash sa bilis na nawala sa paningin ko. 

"Nagmamadali? Problema nun?" Tanong ko sa dalawa pero nagkibit balikat lang sila at Nanahimik. 

Tahimik kaming tatlo at may kanya kanyang ginagawa. Ako nagbabasa, Si Eris Naglilinis ng kuko niya at Si Sirene na Na Ibinabato ang Water ball sa pader at sasaluhin. Napatigil kami ng Pumasok si Clyde ng May malapad na ngiti. Nakangiti siya? Seriously? At pasipol sipol pa siya. Hindi Naman yan nakakangiti ng ganyan kung Hindi niya ako kasama! Aba! Wag niya sabihin na may iba na siyang nahanap na Ngingitian! Teka! Ano bang ikinagagalit ko? Pakialam ko diyan!

Kung si Akira ay parang pinagsakluban ng langit at lupa siya naman ay parang nakarating sa langit sa lawak ng ngiti. Minsan talaga di ko maiwasang isipin na may bipolar disorder na sakit ang isang to. He's creeping the hell out of me.

"What's with the smile Clyde?" Tanong Ni Sirene. Napatulala din si Eris kay Clyde.

"Nah! Wala naman." He said. Nakapamulsa siyang Naglakad palapit sa akin at sumisipol sipol, Sumalampak siya sa Sofa at Umakbay sa akin. Sanay na ako na lagi yang naka akbay sa akin kaya Hindi ko nalang pinansin.

I continued reading. But Still, Nakikinig ako sa usapan nila. Basta wala akong balak sumali sa usapan nila.

"What about Ziara the b*tch?Anong balak mo dun Clyde?"  Dinig kong Tanong ni Eris. Halatang inis na inis siya sa tono ng pananalita niya. Para bang gusto niya siya na ang gumanti para sa akin.

"Oo nga naman Clyde. Ito kasing Hera mo Ayaw Gumanti dun." Dagdag ni Sirene. Muntik na ako masamid sa "Hera mo". Pero Pinigil ko nalang at Nag ahem nalang. 

"Wala kayong mapapala kung gagantihan natin si Ziara, at Lalong wala din naman akong Mapapala." Sabi ko at hindi pa rin tinatanggal ang Mata sa Magazine.    

"She's right. Pero Wag niyo Alalahanin Si Ziara. I've already done my Part." Hindi ko Masiyado na-gets yung sinabi ni Clyde pero Mukha yung dalawa nakuha nila dahil nag-apiran ang mga loko. Napa 'tss' nalang ako. Hay! Ang hirap makipagusap kung ang mga kausap mo eh magkababata, Sila ang nagkakaintindihan. 

"Akyat na ako guys. Goodnight." I said at tumayo na. Inilapag ko ang magazine sa lap ni Clyde. Tinignan niya ako ng masama dahil sa malakas na pagbagsak ko ng magazine sa hita niya. Tinaasan ko lang siya ng kilay saka nag simulang mag lakad.

 Tumango lang yung dalawang babae at Nagmadali na akong umakyat sa kwarto ko.

Ini-lock ang pinto at Kinuha ko yung librong ibinigay sa akin nung librarian dati. Nagtataka nga ako kay Clyde kasi lagi siyang nakikipagtalo sa akin Na wala daw librarian sa library. Nakakalimutan ko naman magtanong sa iba kung talaga bang may librarian doon sa library o wala. I mean normally naman talaga ay may librarian kapag may library.

This is such a huge book. Punong-puno ng Vines at may hugis mata sa pinaka gitna. May Butas ito sa gitna. Ngayong lang ako nakakita ng Librong ganito. Well bukod sa diary na kailangan ng key. Pero, Iba to! Mukhang hindi basta basta Susi ang kailangan ko dito. Napasandal ako sa Headboard ng kama habang nakapatong parin sa Lap ko ang libro. Makapag-isip nga ng paraan.

Nakapikit ako at nanatiling nakasandal sa Headboard ng Kama ko ng may marinig akong Kaluskos mula sa Veranda. Na alerto ako at Naglakad ako palapit sa cabinet at itinago ang libro. Walang hiya! Naka tip-toe ako. Parang ako pa tong hindi gumagawa ng ingay eh kwarto ko to! Muntanga lang. Kasunod ng Mga kaluskos ay may narinig akong Footsteps na palapit kaya inihanda ko ang kamay ko at Gumawa ng Dalawang Water Ball sa magkabilang kamay. 

"It's me. Don't you dare throw that thing to me, Malilintikan ka pag nabasa ako." Sabi ng boses na kilalang kilala ko na. Nakahinga ako ng maluwag at Agad na pinaglaho ang Water ball.

"Wow! Kung makapagbanta ka! Eh ako nga walang pasabi kung batuhin mo ng fireball!" Singhal ko sa kanya. Hindi niya ako Pinansin at Dumiretso sa Kama ko at nahiga. Feeling niya kama niya? "Bakit kasi sa terrace ka dumaan? May pinto naman." I said at Sumampa din sa kama. Siya nakahiga at ako naman ay nakasandal sa Headboard. Hindi Niya ulit ako sinagot. Tutal nakadapa naman siya ay hindi ko nalang siya kinulit. Tsk! Baka makikitulog ulit. "At bakit ka nanaman nandito? Baka sabihin ng mga kababata mo wala akong delikadesa dahil nagpappasok ako ng kung sino sa kwarto ko."

"They are not like what you think." sabi niya. 

alam ko! Hindi makagets ng sarcastic to. Ang ibig kong sabihin ay bakit nanaman siya nandito eh istorbo lang naman siya. Hindi ko nga magawa lahat ng gusto kong gawin dahil nandito siya. Siyempre kapag nasa sarili mong kwarto ka dapat nagagawa mo ang gusto mo, paano pala kung ako yung taong laging naka underwear lang kapag matutulog, eh di nagkagulatan kami.

Di ko na lang siya sinagot para hindi na humaba pa ang usapan at saka ko naisipang gawin yung mga pwede lang dahil may asungot. 

Kinuha ko ang Jewelry Box na nasa Ilalim ng kama ko. Kinuha ko mula sa loob ang kwintas na binigay ni mom na Kasama daw sa Mga gamit ko noong sanggol palang ako. Hinaplos ko ito ng tatlong beses kaya umilaw ito. Sa Gulat ko ay muntik ko na itong mabitawan. Ano ba kasi ang Silbi mo? Ikaw ba magtuturo sa akin sa mga tunay kong magulang? 

*knock*knock*knock* 

Agad kong inilapag sa kama ang jewelry box at pumunta sa pinto. Sino naman ang bibisita ng ganitong oras?

"Anong sadya mo Akira?" Tanong ko agad kay akira na Siyang Napagbuksan ko ng pinto. Nakapamulsa siya at pasipa-sipa siya ng mababa sa hangin habang nakatingin sa sahig. Tumingala naman agad siya ng marinig niya ang tanong ko.

"Ahm. Pwede ka bang maka-usap?" He said habang napapakamot sa batok. I find it Cute talaga.

Sabi o na nga ba at mukhang may problema ito. Siguro ay naalala na niya ang sasabihin niya dapat kanina. Wala naman akong ginagawa kaya lang ay may bwisita ako sa loob ng kwarto.

"O sige . Tara sa baba?"  Tanong ko sa kanya. Tumango naman siya. Aalis na sana kami para bumaba sa sala ng biglang may humila sa braso ko ng malakas. Muntik na ako matumba patihaya buti nalang ay nahawakan agad ni Akira ang kamay ko at may isang kamay din ang sumalo sa likod ko.

  "Gabi na. BuKas na." Napatingin ako kay Clyde na nakatayo na sa likuran ko.  Nakahiga lang to kanina ah. Nalipat naman ang tingin ko kay Akira na nanlaki ang mata. Sino Pa namang hindi magugulat eh dis oras na ng gabi eh Nandito pa si Clyde.

"Bro, Nandito ka nanaman?" Di makapaniwalang tanong ni Akira. Dumako ang tingin niya sa nakabukas na pintuan ng kwarto ko. Nagets naman agad niya na mukhang doon galing si Clyde dahil sinara ko iyon bako ako tumalikod kanina.  "Tindi mo ah." 

"Shoo!" Pagtataboy ni Clyde at ibinalibag ang Pinto! Kita mo na? Kung hindi naman talaga bastos itong Prinsipe ng Apoy na to! Kailangan talaga ipagtabuyan si Akira sa ganoong paraan?

"Kabastusan ang ginawa mo. You can ask him to Leave In other way and not by shooing and  slamming The door out of his Face." Sabi ko habang sinusundan siyang maglakad palapit sa Kama. He Didn't Answered but He stopped walking and Face me. Nanlaki ang mata ko ng Iharap niya sa akin ang Hawak niya.

"Where did you get this necklace?" Tanong niya habang nakataas ang kamay na may hawak nito. Imbis na sagutin siya ay inagaw ko nalang mula sa Kanya. 

"Wala kang pakialam! Akin na yan!" Sigaw ko at pinagbabato siya ng Water Blades! Pakialamero! Sobrang halaga ng kwintas na yan dahil yan lang ang kaisa-isang bagay na sa akin talaga. 

"Hindi ko Ibibigay sayo hanggat hindi mo sinasabi! Siguro ninakaw mo to ano?" Sabi niya habang umiilag sa mga atake ko. Sh*t! Pati kwarto ko magiging battle field pa ata! 

"Stupid! My Mom Gave that to me! Give. It. back. " I said. Sunod sunod na atake ang pinakawalan ko pero Ilag lang siya ng ilag.

"Mom? I thought You're an Orphan? Akala ko ba Wala na ang mga magulang mo? Are you lying?"

Nag-init ang ulo ko. Napatigil ako sa pag-sugod sa kanya at yumuko. I Clenched my Fist and Gritted my teeth. Halos bumaon ang mga kuko ko sa sarili kong palad. 

"I'm not." I said firmly. 

"You stole it."

"I said no, I didn't. That neclace belongs to me!"

"So tell me. You can Trust me." He said and Held my hand. Sa hawak palang ng kamay niya sa kamay ko ay agad na nawala ang pagkaka-kuyom nito. Inilagay niya ang kwintas sa palad ko. 

Lumapit ako sa may sofa at Kinuha ang Box. Sumalampak ako sa Sofa bago nag umpisang magsalita. Siguro nga mapagkakatiwalaan ko siya. I think I can trust him The way he trusted me By showing his Different side of him to me. 

"Ampon ako ng mayamang Mag-asawa sa Mortal World. The day After we bumped into each other for the first time.The Day before I decided to Come here with Lyra They told me That I wasn't their Daughter.  Sabi nila, Isang gabi raw na malakas ang Ulan ay May Nagdoorbell sa pintuan nila. Pag bukas nila ng Pinto ay May Sanggol na Nasa Bungad nito. And it was me. May Pangalang Hera sa Basket kaya inakala nilang iyon ang pangalan ko. Pero Bago nila ako ipinasok sa bahay nila ay nakita nila ang isang babaeng Kakaiba ang damit na nakatingin sa kanila mula sa labas ng gate. Pero agad din daw itong tumakbo at Tumawid ng kalsada at Naglaho. Then, This necklace is with me daw. Nakasuot sa akin. Mula noon ay itinuring na nila ako bilang anak nila. Kung tatanungin mo ako kung bakit ko pa piniling pumunta dito eh sa ang ganda na ng buhay ko Sa mortal world Well, This would be my answer, I Want to know myself more. I want to meet my Mother and Father. At Gusto Ko Maging kabilang Kahit minsan sa Mundo. At hindi ako nagkamali. Nasa tamang mundo ako." 

Hindi ko namamalayan na tumutulo na pala ang luha ko. I Realized When He Suddenly Weeping My tears. 

Napayakap ako sa kanya ng bigla ko maalala ang mga pinagdaanan ko.

"Shh. I'll help you." He said. Hinahaplos niya ang Likod ko and with that I Felt comforted. 

"T-talaga?? Weeeh?" Sabi ko na Sa gulat ko ay napahawak ako sa pisngi niya.

"Tsk. Ayaw mo?" 

"Hindi kapani-paniwala na Ikaw pa nag-al– ouch! Bakit ka nambabatok?!" Sabi ko. Napahawak ako sa Binatukan niya. Sakit nun ah. Eh sa hindi kapani-paniwala na Nag-alok siya ng tulong eh.

"For the second time you're lost. But for the second time I'll help you find your mother again, the real one." He Whispered. 

"Anong sabi mo? Wag kang bumubulong diyan! Muntanga ka." Sabi ko at Nagcross arms na sumandal sa Sofa. 

"Wala. Ang sabi ko Tutulungan kita. Kunin mo Yung Necklace at yung box." Maka-utos! Prinsipe nga! lintik!

"Here." At inabot ko sa kanya. Anong Gagawin niya diyan? 

"Give me your hand." Utos ulit niya.

"Bakit ko ibibigay kamay ko sayo!? May kamay ka rin ah. Kanya-kanyang kamay tayo walang kuha—ARAY KO! NAKAKARAMI KA NA AH! GUSTO MO LUNURIN KITA!?" Anong mali sa sinabi ko? Kung makapambatok to! Si mommy nga ni hindi ako binatukan o kinurot man lang!

"Gusto mo sunugin kita? Hindi ko hinihingi! Engot!" Sumisigaw na siya niyan. "Iaabot mo lang sa akin." Sabi niya ng huminahon siya. Umiirap na Inilapit ko ang kamay ko sa kanya. 

Ipinatong niya ang mga kamay ko sa ibabaw ng box at Ganun din yung mga kamay niya.

"With the Power of Fire

And With the Power of Water. 

I lock this Box Trough thee.

No One Could Open 

Only The owner and me.

Clean Hearts and Wiser mind

Close this box with thy Faithful heart."   

Pagkatapos niyang banggitin ang mga katagang yun ay Agad na nawala sa paningin ko ang box pero nararamdaman ko na hawak ko parin ito, Ang Galing! 

"Listen to me." Napatingin ulit ako sa kanya. "Don't you ever Dare to tell anyone about this necklace of yours. If you want me to help you, You must Follow my Orders. Ako at ikaw lang ang nakaka alam ng tungkol sa kwintas mo at sa paghahanap sa mga magulang mo." Nagtataka man ako ay tumango ako sa kanya. 

"Pwede ko bang malaman kung bakit?" 

"Look, Diba tinanong kita kung saan mo nakuha ang kwintas na yan?" I noded. He Took a deep breath. " Dahil marami ang naghahanap sa kwintas na yan at sa kung sino man ang nagmamay-ari niyan. Delikado kung Malalaman ng iba ang tungkol diyan. Siguro sa ngayon hindi mo pa maiintindihan. At kahit anong paintindi ang gawin ko ay Wala ako sa tamang lugar para sabihin sa'yo. In time may tamang tao ang magsasabi ng Lahat sayo.But for now, About that Necklace. Trust no One, Except Me." 

"Okay. I promised. Just Be sure that This is between you and me only.'' I said at nag itinaas ko ang kamay ko na tanging ying pinky finger ko lamg ang ipinakita. "Pinky swear?"

"Pinky swear." He said. Nag pinky swear kami. Natawa pa kami pareho dahil sa pinaggagawa namin. Pambata at Baduy pero kung makikita mo kami, Cute.

12 am na pero hindi parin kami natutulog ni Clyde. Dito daw siya makikitulog. Tutal pwede kaming Umabsent at Sports festival sa School Bukas at tatagal yun ng One month. 

Nakahiga si Clyde sa tabi ko. Nakaunan ang isa niyang braso at Nakatingala lang sa ceiling. Habang ako ay Nakasandal lang sa Headboard.

"Clyde." 

"Hmmm?" 

"Bakit Hindi mo ipakita ang Kakulitan mo sa ibang tao? I mean Why don't you show them the other side of you. Kasi natatakot parin ang iba sa'yo. Why? Cause they think you'll glare at them, when they approach you. They even think that you'll burn them when they touch you." Sabi ko habang naglalaro ng tubig sa kamay ko.

"I Tell you a story. One day, I was in The forest. Palagi kasing nandun yung Pinababantayan sa akin. Lagi akong tahimik at Ayoko sa maingay kaya tumatambay ako sa gubat. I was Ten years old back that time. Until isang araw. Narinig ko ang isang Bata na Naghahanap sa Mom niya. Nagulat ako ng makilala siya. Tsk. Pinabayaan siya ng babaeng yun! Ang kulit niya. For the first time May nangulit sa akin. Paano kasi sa school noon walang nangugulit sa akin dahil nambabato ako ng fireball." Sabi niya na bahagya pang natawa. Natawa siya sa kalokohan niya? Gad!

"So bata ka pa noon talagang Moody ka na?" singit ko

"Tss. No, Ayoko ko lang sa maingay. Pero itong batang sinasabi ko ang sabi niya wala naman daw masama sa pakikipag-usap at Pagngiti. Kaya sabi ko sa isip ko noon. Kapag nakausap ko ulit siya ay gagawin ko ang gusto niya. Dahil, In love na agad ako sa kanya. Puppy love? I don't think so. Until nahanap ko yung sinasabi niyang Mom niya. Nakilala ko agad ang babae at Kinausap niya ako gamit ang isip niya. Pinauwi niya ako dahil baka hanapin na ako ng Dad ko but the truth is She Blackmailed me. She Said If don't stop watching over her sHe'll Tell the king that I broke the rule and Change the prophesy. Umalis ako but I saw how She Erased The Girls Memories." 

"So if you Promised her that You'll Smile and Talk only to her when you meet again, Why are you Talking to me and smiling at me often? Oh! Not Just smiling! You even laugh, Shout, Hit some jokes. You Often held my hand and you even hugged me. Nakikipagbarahan ka pa. And now! You Talk too much. You even Told me a secret–I mean you shared a story." Sabi ko at Humiga na.

"Sure you wanna know?" He asked.Napa-isip naman ako. Sabagay, Oo nga diba? Bakit sa akin? Pero Gusto ba Malaman? Malay ko kung nakikita niya sa akin si little girl dahil kinukulit ko siya.

"Yeah." I said.

"Sige, I'll Tell you EVERYTHING." natuwa ako sa sinabi niya kaso— "When We Already Find your Family." At dun sa huli niyangbsinabi tuluyan akong napa-pout. 

Ang Daya Talaga ni Clyde!!!!