Young Love

2373 Words
Rae: good evening doctor love! Drei: good evening miss? Rae: you can call me Rae Drei: Tunay mo po bang pangalan ang Rae? Rae: hindi po but its an honor na mapakinggan po ang aking kwento dito sa show nyo Drei: thank you for choosing us Miss Rae, maari mo na ngayong simulan ang pagbabahagi ng iyong kwento Rae: ako po ay isang high school student, classmate ko po ang aking first boyfriend at classmate ko din po ang kanyang first girlfriend so in short ex po nya iyon, may nakapagsabi po sa akin na may nakakita po sa kanilang magkasama, he was denying it and I was becoming confused more and more kasi sa pagdaan po ng araw nadadagdagan ang nagsasabi sakin na nakikita silang magkasama, ano po kaya ang aking gagawin?makikinig po kaya ako sa kanila o magtitiwala po ako sa aking boyfriend na sa tingin ko po ay mukhang inosente naman po sya? Drei: when we are inlove, we are vulnerable, we trust those whom our eyes think are trustworthy but listen to your heart, a heart will never be mistaken, sabi nila girls instincts daw ang tawag dun but I believe its not kasi even boys like us nakakaramdam din ng ganun kapag may iba ang aming mga girlfriends, hindi kita papayuhang makinig sa kahit kanino man kasi maaring sinisiraan lang nila ang boyfriend mo of course no bias to all boys since lalaki ako, we all have the right to love, hindi rin kita papayuhang magtiwala ng lubos sa iyong boyfriend dahil maaaring totoo ang sinasabi ng mga taong nakapaligid sayo, remember! There is no fire without a smoke,in terms of confusion isa lang maipapayo ko sayo ngayon, investigate on your own, pag aralan mo ang kilos ng boyfriend mo, imonitor mo ang mga lakad nya, if you need to stalk him do it, find an evidence not from the words of other people but see it for yourself, then and there you can prove if he is really cheating or not. Anyway Miss Rae, can I ask you one question? Rae: what is it? Drei: pag nalaman mong niloloko ka nya over his ex girlfriend, what are you gonna do? Rae: I'll break up with him Drei: oooh!!with no another chance? or kahit space lang muna? You know people makes mistakes when they didn't know your value yet, they'll have to lose it before they see its worth. First love never dies pa naman sabi nila, do you believe in it? Rae: yeah I believe but first boyfriend doesn't always become one's first love,sabi ng mama ko first love is the first man you wish to marry at the young age or she calls it young love,I know people who values me more than he does, pasalamat sya at mahal ko sya, if it's really true that he is cheating then I guess I'll have to let him go, I deserve to be valued and I respect myself enough not to let anyone lower my worth. Drei: oooh! I think our Miss Rae has much of that self respect and it is right, as a woman you should respect yourself because nobody else will, if you let your worth be lessen that means you are letting other people lower their respect on you, you are such a wise woman Miss Rae! I hope marami sa ating mga listeners ang natuto mula sa iyong words of wisdom. Rarely did I find someone who is letting go of her first boyfriend and choose herself, worthy ladies like you should be treasured and valued. Anyway Miss Rae, I am hoping to hear from you soon about what happens next to your story, from the start of it we have already learned so much, we are expecting more of it next friday, thank you for dropping by your contact details on our account, feel free to drop urgent updates on your story too, we will call back as soon as we hear anything from you and thank you for your time. Rae: thanks doctor love! I will definitely call next friday to update you all! Thank you. Bye! Drei: bye Miss Rae! We will be right back after one of your most requested songs online "love yourself" by justin beiber. Ibinaba agad ni Drei ang kanyang headset, kinuha ang phone sa bulsa at tiningnan kung sino ang tumatawag, batid nya ay kanina pa ito nagbavibrate sa kanyang side pocket. Lumabas sya ng studio at sinagot ang nasa kabilang linya. "Where are you?" Bungad agad ni Anton sa anak. "outside why?" Pasimpleng sagot ni Drei "hindi ka na ba marunong magpaalam at kahit isang hi man lang di mo magawa?nasaan ka ba?" Ani Anton sa simula ng kanyang sermon "Com'on dad! I said I'm outside! If you have nothing to say drop it! May gagawin pa ako!" Pagtatapos ni Drei "you need to come to the hospital" mabilis na sambit ni Anton, tila napatda si Drei at biglang may namuong katahimikan. "Wa-what do you mean?I mean what happened? Anong ginagawa mo sa hospital?" Namuo ang isang takot sa puso ni Drei na ni minsan ay di pa nya naramdaman sa tanang buhay nya,takot sya na tuluyan ng maging ulila, nawalan na sya ng ina at ngayon ay nagbabantang ang kanyang ama naman ang susunod na mawawala. "Im ok don't worry, konting galos lang sa paa, what im worried is yung babaeng nabangga ko" malumanay na sagot ni Anton na para bang binigyan pa nya ng pasanin ang anak nya sa mga nangyari. "Its ok dad, I'll just fix some things and I'll head over there right away, just rest for now and everything will be okay" nawala ang takot na minsang bumalot sa puso ni Drei ng malamang hindi malubha ang nangyari sa ama kung hindi ay tuluyan na syang mag iisa hanggang sa sya ay mamatay, isang tawag lang ni Drei kay Gelo ay agad itong dumating sa Station 85. In less than 30 minutes ay nasa Santa Monica General Hospital na agad sila,mabuti nalang at walang traffic gayong nagkataong friday ng 9pm to midnight sa main road ay natural na rush hour pa naman. "Dad" humahangos si Drei na pumasok sa silid kung saan nakaconfine ang kanyang ama. "I think he is asleep, let him rest dude, at least he looks okay" payo ni Gelo sabay tapik sa balikat ni Drei, sabay nilang nilandasan ng tingin at usisa ang kabuoan ng katawan ni Anton mula sa pinto, tumungo si Drei sa gawi nito at umupo sa katabing upuan. Maya maya lang ay dumating na rin si Doctor Alvares, ang orthopedic surgeon ni Anton ng magpaopera ito sa tuhod na sya ring family doctor ng mga Sandoval at sa kasalukuyan ay syang attending physician nya din ngayon, ibinalita nito ky Gelo at sa kanya na ligtas na ang kanyang ama, konting concussion lang sa ulo, siko at bruises sa tuhod at paa lang ang natamo nito ngunit ang babaeng nabangga nito ay wala pang malay at kasalukuyang comatose.Nagpaalam na rin ito pagkatapos ibalita ang mga condition ng dalawang pasyente. "Dude it's almost 11 o'clock, mauna nako baka hanapin ako samin lam mo naman my curfew ako hahaha" pamamaalam na din ni Gelo "Oooh! Salamat dude ah! Andaming nangyari ngayong araw na to! Salamat andyan ka!" Parang maiiyak na sabi ni Drei "Ano ka ba dude! Sabi mo kanina I'll prove to you that I'm your bestfriend hahaha oh ayan na huh???amanos na tayo!" Pagpapatawa ni Gelo na halata namang effective. "Joke lang yun!ito naman!pero thank you talaga, sa mga ganitong panahon di ko alam kung lulubog ako o lulutang" malungkot na sagot ni Drei "Dude hindi ka lulubog kasi kakapit ka sa paa ko, baka mauna pako lumubog sayo" ani Gelo "Baliw ka talaga dude! Eto na ngat nag eemote na eh, sinira mo pa ang momentum ko!" At sabay silang nagtawanan. "Oh sya! Mauuna nko baka hinahanap nako samin, call me tomorrow for updates ok?" "Okay! Ingat ka!" Paalam ni Drei Umalis na si Gelo, napakatahimik ng silid, isa itong private room at bagamat mukhang kompleto sa gamit mula sa ref, tv, cr at toiletries pa ay nagmumukha itong walang laman sa paningin ni Drei. Nakatuon lamang ang mga mata nya sa natutulog nyang ama. Yumuko sya sa tabi ng kanang kamay nito at nagsimulang lumandas ang mga luhang matagal na nyang iniimbak sa puso nya, tila ba lahat ng bigat, sakit, pagkasuklam, panghihinayang at pag aalinlangan na bumalot sa puso nya sa loob ng 9 na taon ay lumabas lahat sa pamamagitan ng kanyang mga luha at hikbi. "Dad im so sorry! I thought mawawala ka na sakin, I thought Im gonna be alone for the rest of my life, I thought you're gonna leave like what mom did, alam ko namang di mo kasalanan ang pagkamatay nya, siguro wala lang akong masisi o siguro diko rin mapatawad ang sarili ko na nawala sya ng wala man lang akong nagawa, sorry dad! For bursting it all out to you, I know its not your fault, sorry!sorry!sorry!" Pabulong na pag iyak at paghagulgol ni Drei ang naging dahilan upang ilagay ni Anton ang kanang kamay sa batok ng anak. Gising pala ito all this time. "It was partly my fault son, niloko ko ang mommy mo na hindi lingid sa kaalaman mo, nung araw na nag away kmi at nung gabing iyon na mawala sya satin, dun ko lang nalaman from Doctor Alvares na 3 years na palang may brain cancer ang mommy mo, I loved your mom but she knows that I dont love her the way I love my first love, sadya nga yatang totoo ang sabi nilang first love never dies" napatungo ang mukha ni Drei sa nagsasalitang ama. "It was young love na hindi pinahintulutan ng panahon at pagkakataon, hindi ata namin kakampi si tadhana, her name is Vera Robles and she is your mom's bestfriend. We were a perfect couple back then, a perfect match ikanga but the odds were not on our favor, after the graduation ball I got drunk and head over home when your mom took me somewhere else, I trusted her because she is Vera's bestfriend, later did I realized that something happened that night, 3 months later umalis papuntang US si Vera para mag aral at nag iwan sya ng sulat para sakin, tinago ito ng mommy mo at nung gabing iyon na nag away kami, saka nya lang inamin sakin na nasa kanya ang sulat. Yes I blamed her at first pero nung ibinigay nya sakin ang sulat na yun, kapalit nun ay kalayaan ko dahil alam nyang hindi na sya magtatagal, pinalaya nya ako at kung may isang bagay akong pinagsisisihan, yun ay ang hinayaan kong mawala sya ng di ko naipaparamdam sa kanya kung gano ko sya kamahal, everytime I look in your eyes I felt that guilt, na nawala sya ng hindi man lang natin naranasan na kumain sa hapagkainan ng masaya, walang sagutan at walang nag aaway, because of that young love na lagi kong pinapangarap nasira ang pamilyang dapat kong iningatan at pinrotektahan, we were a complete but an empty family." Mahabang pagsasalaysay ni Anton sa nakaraan. "If you love Vera, why did you marry mom?you married her only to cheat with who dad?pano mo sya niloko?" Nalilitong tanong ni Drei, siguro sa loob ng 9 taon na pananahimik at pagtutulak sa ama nya, ito ang nag bigay ky Drei ng lakas pra maging buo at matatag na sa oras na dumating ang araw na to ay magagawa nyang tanungin ang kanyang ama ng walang takot at pag aalinlangan, mga tanong na dapat noon pa nya itinanong dito. "Your mom was pregnant, our parents obliged us to get married at kahit noon pa man ay alam kong mahal ako ng mommy mo, she knows I love Vera and she took the chance of hiding that letter para isipin kong iniwan ako ni Vera dahil nabuntis ko sya, it's all about you and it's all for you son, that is something I'll never regret my whole life, even the day that your mom died I promised to her that even so she passed away, I will never leave you! Even for Vera or for anybody nor for anything in this world,yes!bumalik si Vera that time when you're still 7 years old at dun ko nalaman ang tungkol sa sulat,nagbalikan kami pero nung nawala ang mommy mo, it was painful not only to me but also to her as her only best friend,they were like sisters, we decided to part ways kasi siguro hindi talaga kami ang para sa isat isa, siguro mali ang pagkakataon na kami pinagtagpo pa kasi pareho na kaming may kanya kanyang pamilya at maraming nasasaktan sa ginagawa namin, natakot kami na sa pagkalaban sa tadhana ang dahilan kung bakit nawawala at napapahamak ang mga mahal namin sa buhay,I was afraid of losing you too, siguro mali ang panahon na kami ay nagkakilala at baka sa kabilang buhay na kami magmamahalan ulit kung saan walang tadhana, walang maling pagkakataon, walang maling panahon at lahat ay nasa tama, pero kung kami man, ang DIYOS na ang bahalang magtatagpo samin and if that happens here, we will have to be braver and stronger enough to fight destiny again, it surely will be painful and traggic the way it was when we lost your mom, the past has changed everything but that change is something we have to impart to the future and the most painful part, whenever we look back at what happened, it will always be the same pain and we can do nothing to change it" nanginginig ang boses ni Anton habang umiiyak na nagpapayahag ng kanyang saloobin sa anak,indeed the pain seems fresh and real as yesterday based on Anton's tears, they were full of the past, crying for the loss, regreting for the time passed and continuing the long talk for the whole night. Man to man. Heart to Heart. Father to son. Will Anton and Vera's young love continues?will they be able to fight destiny without having to lose anyone this time?find it out as we find out Drei's young love as well on the next part "The Acquaintance"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD