พลอยดาว
ฉันนั่งกอดเข่ามองทอดสายตาไปยังท้องฟ้า ฉันมาอยู่ที่คอนโดของซัมเมอร์ได้คืนหนึ่งแล้ว ถึงที่นี้จะสวยและสะดวกสบาย แต่มันไม่สามารถทำให้ฉันมีความสุขเลยสักนิดในหัวของฉันตอนนี้อยากรู้เพียงว่าพอลเป็นยังไงบ้าง แค่นึกถึงสภาพของพอลตอนนั้นแล้ว ฉันก็ยิ่งเป็นห่วง
“พอล นายอย่าเป็นอะไรนะ”
ฉันซบหน้าลงไป นายห้ามเป็นอะไรนะ ห้ามเด็ดขาด
“พลอยกับข้าวเสร็จแล้ว มาทานได้แล้วครับ”
ฉันเงยหน้ามองที่ประตูก็พบว่าเป็นซัมเมอร์ที่พูดกับฉันด้วยรอยยิ้ม แต่ฉันกับตีหน้าเย็นชาใส่เขา
“มาช้า ผมกินหมดไม่รู้ด้วยนะ”
“ฉันไม่กิน”
ฉันตอบเขาออกไป ซัมเมอร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาเดินตรงมาที่ฉันแล้วอุ้มฉันเดินออกจากห้องไป
“นาย จะทำอะไร ปล่อยฉันลง!! อย่ามาแตะตัวฉันนะ!!!”
“หึ รังเกียจงั้นหรอ ใช่สิตอนนี้ในหัวของพลอยผมคงเป็นผู้ชายที่เลวมากเลยใช่ไหม!!!”
“อย่ามาพูดกับฉันด้วยท่าทางสนิทสนมแบบนี้ ฉันไม่ชอบ”
ฉันพูดหน้านิ่ง นั้นทำ
