ภายในรถยนต์
น้ำป่านั่งนิ่งเงียบแต่ทว่าสายตายังคงจ้องมองคนที่นั่งข้างๆกัน ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เครื่องปรับอากาศที่เย็นเฉียบไม่สามารถดับความรัอนรุ่มที่มีภายในใจของน้ำป่าได้เลย
เกือบครึ่งชั่วโมงรถยนต์ก็มาจอดอยู่ที่ด้านหน้าของคอนโดที่น้ำป่าให้อันเซลอยู่ เธอลงจากรถแล้วมายืนที่ฝั่งที่น้ำป่านั่งอยู่ นิ้วยาวกดปุ่มเลื่อนกระจกลงเมื่อเห็นว่าอันเซลมีอะไรจะพูด
"ขอบคุณมากนะคะน้ำป่าที่มาส่งอันเซล"
"น้องสาวเธออยู่หรือเปล่า"
"อยู่ค่ะ"
"อืม...ออกรถ" คำแรกเขาน้ำป่าถามอันเซลก่อนจะเลื่อนกระจกขึ้นแล้วหันไปบอกยากุ
"ครับนาย"
"ไปผับ ผมจะนอนที่นั่น"
"ครับนาย"
น้ำป่ารู้ตัวดีว่าเขากำลังเป็นอะไร และไม่ควรอย่างยิ่งถ้าเขากลับเพนท์เฮ้าส์ทั้งๆที่กำลังมีอารมณ์โกรธเกรี้ยว น้ำป่าเริ่มคิดทีละอย่าง ทีละภาพที่เขาเห็นก่อนหน้านี้ มันกลับยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดเพิ่มขึ้นไปอีก เพราะอะไรกัน
ความมึนเมาหรือเพราะว่าเขายั
