Ading 2
1710 Words
Naekie's POV
"Ati, paano 'yan? Wala na tayong kakainin this true the night?" Baghagyang pag'aalalang tanong sa akin ni Ading habang tinatahak namin ang kahabaan kayle patungo sa aming tahanan.
Imberna naman kasi 'yang Dave na 'yan eh. Hindi pa binili itong mga kalakal namin. Naimberna tuloy ako ng slight. Buti nalang at pogi siya plus yummy pa. Naku, kung hindi baka kung ano na ang nagawa ko sa kanya. HAHAHA! Kalokae. Oo, yummy talaga kasi si Dave hindi sa may kalandian akong part sa utak ko, pero 'yon ang totoo.
Nakakaawa tuloy si kapatid pati siya namomroblema ng kakainin namin ngayong gabi. Hay nako, payt lang!
"Mayroon pa namang isang saing na bigas doon sa plastik. Ulam nalang ang wala. Kasya na siguro 'yon. Tiis-tiis muna ng kaunti." Sagot ko naman dito.
Nagugutom na talaga siya. Hindi nya lang sinasabi o ipinahahalata sa akin. Medyo nahihiya din siguro.
"Alam ko na, tuyo nalang ulamin natin Ati. May six pa akong natira sa baon ko nung Friday. Keri keri na 'yon, sa totoo lang mas masarap pa nga iyon kaysa sa baboy. HAHAH!" Mungkahi n'ya.
Buti nalang at may kapatid akong katulad ni Ading. Maalalahanin at matipid. Talagang pinaglalaanan ang bukas. Sa maliit na halaga nyang baon ay may sumobra pa roon. Hindi man kami mayaman pero masasabi kong sobrang saya naman naming dalawa. Kahit minsan e maypagka malandi at maarte itong kapatid ko. Maaasahan mo naman ito lalo na't sa ganitong sitwasyon.
"Totoo!? Sampu lang itong baon mo ha? May naitabi ka pa? Ang galing naman! Clap clap ka dyan!"
"Oo Ati. HAHAH! Over acting ka lang!? Tara na at nagugutom na ako. Kanina pa kasi tayo daldal ng daldal at lakad ng lakad."
Tanging matamis na ngiti lamang ang isinagot ko sa kanya at gumora na nga kami sa tindahan mayari naming makuha ang naitabing pera ni kapatid sa amin.
"Pagbilan! Ate, pagbilan po?" Pagkuha ko ng atensyon ng Tindera na halos wala ng oras para magbenta dahil busy'ng busy sa pagpapahid ng kung ano-ano sa kanyang mukha.
Yung totoo clown ka gurl? May birthday party mamaya? Ang galing. HAHAHA!
"Ano 'yon?" Tanong nito sa akin habang naglalagay ng produktong ginagamit upang pumula ang kanyang labi.
"Ah Ate, 2Pcs chicken Joy po. Plus Fries, Burger, Rice, and yung drinks paki'upgrade nalang po into Ice cream. I don't like spaghetti hindi ko siya bet 'cause I have an allergy there, just gimme Palabok. Okay?" Sagot ko sa kanya with shoshalen na tono ng pananalita. Oh jusko. Nahanginan na ata ang utak ko at kung ano ano na ang lumalabas sa bibig ko.
"Bakla ka! Ano ba? Bilisan mo at may lakad pa ako. Bibili ka ba talaga o hindi?" Medyo irita nyang pagmamadali sa akin.
Ay supmariosep! Medyo nasa war mode na ang Lola nyo! Behave na.
"Ay wala po? Aws, sayang naman. Sige two slices of ube cake na lang poesxzz." Pilosopong tugon naman ni kapatid kay ate ngunit maypag'galang. HAHAHA!
"Ano ba talaga?" Medyo nadagdagan ng katiting ang asar na mayroon si Ateng tindera ngayon.
HAHAHA! Wait, ito na nga bi'behave na talaga kami baka sumobra na ang asar nito at sa amin pa pumutok.
"Hehe. Ito na Ate, tuyo lang po talaga tatlo yung tig'dodos po."
Pakiramdam ko, warla na talaga ang lola nyo dahil nagambala natin ang pagpapaganda n'ya! HAHAHA! Tuyo lang pala ang bibilhin andami pang satsat. Paki nyo ba. Cherot!
"Ano ba iyan. Daming daldal tuyo lang pala ang bibilhin. Kalokang mga bakla 'to ng taon, oo. Ka'ubos oras." Kuda nya sabay kuha ng tatlong tuyo sa lalagyanan ng ice cream. Chaerot. Hahaha sa lalagyanan ng tuyo syempre! Ano ba kayo.
"Oh 'ayan na. Sige. Salamat." Mabilis nya itong nakuha at inilapag sa harapan ng tindahan. Dinampot na din nya ang bayad na ibinaba ko kanina lamang. Matapos ay tumalikod na rin upang maipagpatuloy ang ritwal nya na na'udlot kanina lamang.
"Thankie so much, Ate kung Fresh! Maraming salamat sa inyong paggabay at pag-unawa. HAHAH! Chaerot!" Huli kong sinabi bago kami tuluyang umalis ni Ading sa tindahan dahil ayoko ng manatili pa doon ng matagal. Isa pa, baka may tokhangan pang maganap e. Madamay pa si Ading. HAHAHA EME!
Habang kami ay nasa daan binasag ni Ading ang espiritu ng katahimikan na bumabalot sa amin sa mga oras na ito.
"In all fairness. Bet ko yung ganap mo kanina sa Tindahan. Kalokae s'ya. Hindi ko kinaya yung mga pinagkukuda mo doon kay atelyang clownsung!" Pagpuri nya sa akin sabay tawa ng bonggang bonggae. Yung nakakaasar na tawa. Alam nyo na 'yon. HAHAHAHA! Ang harsh nya ha!
"Kering eme lang iyon no! Gutom na gutom na rin kasi ako e. Wala na akong makuda that time. HAHAH! Bilisan mo na ang paglalakad para makapag'hapunan na tayo." Tugon ko habang patuloy lang sa paglalakad sa kahabaan ng daan patungo sa aming tahanan.
"Saan mo ba 'yon natutuhan? Eh never pa naman tayong nakakain sa isang fast food chain! Imbentor ka ng taon." Tanong nito sa akin.
HAHAHA! May point siya doon. So paano nga ba? Never pa nga kasi naming na'try na kumain sa mga ganoong klaseng kainan kahit hindi naman masyadong mahal pero syaka nalang siguro kapag nakaluwag luwag na. Yung ipangkakain namin doon ibibili ko nalang ng ilang kilong bigas. Sulit pa.
"Kemerut shururut ko lang iyon kapatid no! Bigla nalang siyang lumabas ng walang paalam sa bibig ko. Kagigil nga eh. Sasabunutan ko sana kaso mabilis siyang lumabas sa bibig ko. Hindi ko na nahabol. Pero hayaan mo next time, aabangan ko para sa 'yo."
"Ay iba den nes? Malantod ka talagang tunay Ati! No doubt doon." Ani nito sabay hampas sa braso ko.
Ay maypa'hampas! Feeling close 'tong batong ito ha! Sino ba siya? Bat ang baho. HAHAHA! Emerut!
"Aray ha! Huwag mong hinahampas 'yan. Sensitive kasi. Lam mo na alagang Myra. HAHAHA! Eh yung sa 'yo, yung cake? Saan mo naman nakuha iyon?"
"Well, it was just also a keme. Like yours."
Nagtawanan lang kami at naging tahimik uli ang aming paglalakad hanggang sa maka'uwi kami sa aming bonggaluu Home.
Nang makarating kami ay nagpahinga muna ako saglit bago umpisahan ang pagluluto.
"Ading!?" Pagtawag ko sa aking kapatid na ngayon ay may ginagawa, hindi ko lubusang matukoy kung ano ito. Papabilhin ko kasi siya ng uling. Naubos na rin pala kasi at kailangan namin dahil gagamitin pang luto ng kakainin namin ngayong gabi. Eh ngayon ko lang din napansin na ubos na. Kaya hindi na nasabay nung bumili kami kanina. Pero mayroon namang malapit na bilihan dyan ng uling kasi karamihan ng tao dito sa kanto namin ay gumagamit ng uling panluto para na rin siguro makatipid sa kuryente.
Nabanggit lamang din ang kuryente, yung sa amin nakikisabit lang kami dito sa katabi naming bahay. Nakabili naman ako ng isang electric fan at iyon ang ginagamit namin tuwing gabi kung sobrang init talaga. Kung malamig naman gumagamit lang kami ng katol para sa pampatay ng lamok at upang makatipid na rin sa kuryente. Meron din naman kaming maliit na TV na nabili namin bago kuhain ni father God sila Nanae. Sa pagbabayad naman ng kuryente tulong kami ng aking kapatid sa paglalaba ng mga damit nung sinasabitan namin tuwing sasapit ang linggo. Sabi ko nga kay Ading na ako na lamang ang gagawa ng mga bagay na iyon at Pag-aaral nalang ang atupagin nya. Ngunit mapilit talaga siya at sabi nya ay gusto daw nya akong matulungan sa lahat ng bagay kasi nararamdaman naman daw nya na nahihirapan na din ako minsan. At isa pa hindi ko na rin daw ma'enjoy ang aking buhay pagka'dalaga.
Dalaga talaga!? Pagbigyan. HAHAH! So ayun na nga mabalik tayo. Palagi na n'ya akong tinutulungan sa lahat ng bagay na aking gagawin puwera na lang kung kailangan nya talagang mag'review para sa kanilang pagsusulit sa eskuwelahan.
"Ati bakit?" Tanong nya sa akin pagkatapos nyang hawiin ang sakong tabing namin sa gilid ng aming tahanan.
"Bumili ka muna ng uling ubos na pala yung uling natin dito sa lata at hindi ko na napansin. Tignan mo na rin kung may mantika pa dyan sa lamesa para makabili ka na rin kung wala. Kuhain mo yung pera ko dyan sa bulsa ng bag ko. Sampu lang hano? Tig-lima lang na uling ang bilhin mo at mantika." Utos ko kanya habang ako naman ay naghuhugas ng kaldero na pagsasaingan ko ng bigas.
"Yes Ati. Super haba ah! Copy lahat 'yan!" Sagot nito pagkatapos ay kumuha ng pera bago tuluyang tumungo ulit sa Tindahan.
Habang pa wala siya kakanta nalang muna ako ng aking favourite song! Sana magustuhan nyo. Btw, sabayan nyo ako kung alam nyo ang kanta.
Ayanaaaaa...
When I am down and, oh, my soul, so weary;
When troubles come and my heart burdened be;
Then I am still and wait here in the silence,
Until you come and sit awhile with me.
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
You raise me up to more than I can be.
Damang dama ko ang pagkanta ng
"You Raise Me Up" hanggang sa dumating ang aking kapatid...
"Ati!?" kalabit nito sakin "Damang-Dama!?"
Tanong nito. Hindi ko na namalayan na naka'uwi na siya. Nakaka'enjoy kasi talaga yung kanta. Brings motivation at pampa'goodvibes. Diba? Agree ba kayo? Yey!
"Oo, halata naman hindi ba? Nasaan na nga pala yung binili mo? Medyo Abala ka! Eme!" Tanong ko sa kanya at pag-iiba na rin ng usapan at the same time.
"Here!" Ini'abot niya sa akin ang uling at mantika bago magsalita ulit. "Gora na akis sa loob ha? Nood lang akis TV. Sornae nga pala sa abala."
Hindi na ako sumagot pa at itinuon ko na lamang ang aking buong atensyon sa aking pagluluto. Ilang saglit lang ang lumipas ay naluto na din sa wakas ang aming hapunan. Yehey!
"Kakain na!" Super sigla kong kuda sa aking kapatid.
ITUTULOY...
- Writer
