Dinig na dinig ko ang abnormal na pintig ng aming mga dibdib.
"Sir Damian." Sa wakas ay nasa tinig ko.
"Don't move at magpahinga ka na muna," sabi niya habang hingal kabayo pa rin ngunit hindi gumalaw sa aking ibabaw.
Wala akong nagawa kung hindi manahimik na lamang at hindi rin kumilos.
Naramdaman kong unti-unti na akong nilalamon ng antok dala na marahil ng labis na pagod.
Ngunit hindi ko mabilang kung ilang beses akong nagising sa paulit-ulit na pag angkin sa aking katawan ni Sir Damian sa lumipas na mga oras.
Para bang wala siyang kapaguran at kasawa-sawa sa kanyang ginagawa.
Hindi na ako nakatulog ng huling beses niya akong angkinin.
Pagod ang isipan at katawan ko pero hindi na man lang ako dalawin muli ng antok. Gustong magpahinga ng katawang lupa ko ngunit ayaw sumunod ng is
