I Love The Way You Lie (Tagalog)✔️

Prologue                    I WAS standing in front of operating room.  Napapaisip, at the same time napapatanong na rin sa aking sarili. "I am a Doctor. I am Eyo Viktor Lee Alcantara." Wika ko sa aking sariling. I sighed. Ilang operasyon na ba ang nagawa ko sa loob ng kwartong iyan? Ten? More than that. It's not easy to become a doctor. "Doc? Handa na po ang mga equipment for operation. Ready na rin po ang team." I just nod without seeing her. Nakatutok kasi ako sa pasyenteng naka-higa sa kama.            MATAPOS kong isuot ang laboratory gown, glove, etcetera ay patitig ako sa babaeng halos nag-aagaw buhay na. Hoping na matagumpayan namin ang operasyon na ito. "Doc?" tawag sakin ng assistant ko.              FEW hours later. "Congratulations team. Kayo na bahala maglinis sa kanya." Wika ko sa kanila na naka-ngiti. "You never failes us Doc. Ang galing mo talaga." Ani ng isang nurse. Ngumiti lang ako at tumango. "Ilipat niyo siya agad sa kwarto niya. Bibisitahan ko siya mamaya." "Yes Doc." Sagot ng lahat. Bago ko nilisan ang lugar na iyon ay tinitigan ko pa ang babaeng inoperahan namin. "Get well soon." Sambit ko, at saka umalis na.           "HOW'S the patient?" "Okay na siya ligtas na." She nod. "Ano ba ang nangyari sa kanya? Bakit ganun ang nangyari?" Hindi ko rin alam, at wala akong ideya kung bakit. Ang sabi lang sakin ng mga nurses ay may tumulong lang sa kanya na dalhin siya dito sa hospital. Nang makita ko ang babaeng iyon, napapa-mura ako sa aking isipan. Naliligo sa sarili nitong dugo, at maraming sugat sa katawan, at maging ang ulo niya ay may biyak ng kunti. Iyon ang inoperahan namin a while ago.             POOR woman. Kung sino man ang may gawa no'n sa kanya, ay sigurado ako na malalim ang galit sa kanya. After three hour i visit her at her room. "How she is?" I ask the nurse duty. "Stable na po siya Doc, at kaka-bigay ko lang ng antibiotic sa kanya." I nod. "Good." "Sige Doc, labas muna ako. May ibang patient pa akong bibigyan ng gamot." "Sige, nurse Martha." I deeply sighed. "Who are you? Sinong may gawa nito sa'yo?" kahit pa naman siguro magsalita ako nang magsalita dito ay wala parin mangyayari. Isang paraan lang ang naisip ko. I call my brother Alfonso. Hindi naman nagtagal ay dumating siya, at kasama si Isabela. Matapos kong humingi ng suhisyon sa kanila, at napapailing nalang ako. "Sa bahay? Ugh! Mag-aalaga ako ng 'di ko kilala?" I murmured. Pero wala akong ibang pag-iiwanan sa kanya. Baka kung iwan siya dito ay may mangyari masama pa sa kanya. So I decided to take her home.            ONE week later. She woke up. Thanks God at nagising rin siya, subalit ang ipinagtataka ko lang, ay bakit wala siyang may maalala? I try to scan again her brain. "s**t! Bakit 'di ko nakita ito?" Napapa-hilamos nalang ako ng aking mukha dahil hindi sa failure ko. "Ugh! No way!" I calm myself. I regret pero huli na. "Stupid! Stupid!" I cursing. Lutang akong bumalik sa kwarto ng babae. I smile at her when she looks at me. Tumabingi ang ulo niya habang salubong ang mga kilay. "I'm your Doctor. Anong pangalan mo?" pinipilit niyang isipin kung ano ba ang pangalan niya. Kunot na kunot ang noo habang nag-iisip ng malalim. I sigh at saka ko siya nilapitan.                                                                                                              "It's okay. I am her to take care of you." Hinaplos ko ang buhok niya at ngumiti. Mayamaya ay ngumiti din siya sakin at tumango. "Hayaan mong tawagin kitang Angel, okay? Dahil wala kang may naalala, iyan muna ang pangalan mo pansamantala." "Angel?" she asked me back. I nod. "Yes. Angel." I smile. Ngumiti din siya. "Angel." Ulit niya. Angel, because she looks like an angel. Ang asul niyang mata, ang makapal na mapulang labi, perpekto nitong mukha, ang kulay ginto na buhok, at ang makinis niyang kutis. Anak mayaman din siguro ang babaeng 'to.            LUMIPAS pa ang isang linggo. Ito 'yong araw na iuuwi ko siya sa bahay ng Lee-Alcantara mansion. May nawala man sa pamilya namin, may bago namang dumating. Masaya ang lahat sa pagdating niya, even Manang Lodie at Manang Fe. Even my Dad and brother tho. Tutulungan ko siyang ibalik ang kanyang memorya as soon as posible. At kapag bumalik na iyon, sana ay makabalik na siya sa tunay nitong pamilya. At sana hindi niya ako makakalimutan. Alcantara series 2: I Love The Way You Lie Mhai Villa Nueva Stories