Chapter 1
1421 Words
CHAPTER 1
"ANGEL? H'wag matigas ang ulo, sundin mo kung ano ang habilin ko sa'yo, don't go anywhere."
Napa-sintido nalang ako nang matapos kong kausapin ang babaeng pinangalanan kong ANGEL. Ewan! Basta naisip ko lang.
Maya-maya pa ay nagulat nalang ako ng makaupo na siya sa paanan ng aking kama.
"Dok, lalabas lang kami ni Tasia, sasaglit lang kami sa department store." Salita nito habang nakayumos ang mga palad.
Ba't ba ang tigas ng ulo nang mga kabataan ngayon? Isang sabi mo lang, rarason pa ng marami.
I sighed.
May trabaho pa ako, at kailangan ko na ring magmadali.
Naramdaman ko nalang na may kumapit sa aking braso. And that was, Angel's armed.
Sabihin nalang natin gawain niya na talaga sa'kin 'to simula pa nong nasa hospital pa siya, ganito siya kung maglambing sa akin. But the way she act liked this, I feel liked I am her boyfriend even it's not. Ugh!! I have lots of friends na ginagawa ang ganitong pagkakayapos sa bisig ko, lalo na nung nasa state pa ako nag tatrabaho. Pero kapag si Angel na ang gumagawa nito sa akin pakiramdam ko nakukuryente ang buong sistema ko.
Oh! I hate this, I swear. Angel was 20—I guess dahil sa baby face nito and me was 33—running 34. The f**k! Why i'm too much thinking of our age gap? Hindi naman siguro ako magkaka-gusto sa bata, 'di ba?
"Dok Viktor, ang gwapo kong Doktor payagan mo na ako."
Inalis ko ang kamay nito sa aking braso at hinarap ko siya. Naka-nguso itong naka-tingin sa akin.
That kissable lips.
Napapa-titig naman ako sa gawing iyon.
"Damn!" I murmured to myself. Iyong labing nang aakit pero hindi naman. Ugh!
"Tch! Ayaw mo talaga akong payagan?" Malumanay nyang sabi at yumuko. "Silent means yes, tama?" Bumuntong hininga siya. Maya-maya lang ay humakbang siya paatras at saka niya ako tinalikuran.
Napako nalang ako sa aking kinatatayuan dahil wala akong makapang isasagot sa kanya.
Minsan natatanong ko rin ang aking sarili, bakit ang higpit ko sa kanya? Departmenr store lang naman ang punta, at kasama si Tasia.
Napahilamos ako.
"Angel! Wait!" Biglang tawag ko at saka ko siya nilapitan.
Hindi man lang nag atubiling lingunin ako, kaya naman ako na ang lumapit sa kanya.
Pagharap ko sa kanya---agad kong hinawakan ang magkabilang balikat nito at yumuko ako ng kaunti upang pumantay sa mukha niya.
"Okay---papayagan na kita, but---ako ang kasama mo."
Pansin kong ngumiti siya sa sinabi ko at umangat ang ulo niya.
"T-talaga? Sasamahan mo ako?" Magiliw nitong sabi at agad niya akong niyakap ng mahigpit.
Hindi ko alam kung gaganti rin ba ako ng yakap sa kanya o kakalasin ko ang yakap nito sa akin. Ngunit---tila may kung akong nagsasabi sa akin na yakapin ko rin. Kaya naman----niyakap ko nalang ito at hinagod ang likuran.
"Salamat, Dok---ang bait-bait mo po. Hehehehe." Ramdam ko ang kasiyahan nito dahil sa yakap niya. "Ang bango-bango mo naman, Dok. Payakap pa hah?"
Ugh! Dammit! Why I feel like this? Parang biglang uminit ang katawan ko. Paano naman kasi---ramdam ko ang pagdikit ng hinaharap niya sa aking dibdib ko.
"A-angel---stop it!" Saway ko sa kanya at hinawakan ang magkabilang braso para ilayo ang katawan niya sa katawan ko.
"Dok---mamaya na kasi." Wika pa nito at hindi talaga kumalas sa pagkakayakap sa akin.
Hindi ko na alam ang gagawin ko---nag-iinit ang buong katawan ko dahil sa babaeng 'to. Ano bang ginagawa niya.
Dahil na rin siguro sa naramdaman ko, walang sabing binuhat ko siya at ipinatong sa side table ng aking kama, at siniilan ng halik sa labi. Alam kong nagulat at nabigla siya sa ginawa ko---pero wala na syang magagawa dahil nangyari na ang hindi ko rin inaasahan.
Ibinuka ko ang magkabilang balakang nito sabay pasakal na hawak sa leeg, at iginala ang mga maiinit na halik mula sa labi hanggang sa hinubad ko ang blusa niya at gumapang ang mga halik sa dibdib nito.
7
"D-dok---ump!" Paungol nitong sabi habang naka-hawak sa aking buhok. Pinataas ko ang blusa nito. "Aaah!" Mahinang sigaw niya ng makagat ko ang u***g nito sa kanang dibdib niya.
"Damn! A-angel—"
Nung una ay pomo-protesta siya, subalit nung tumagal na ay gumaganti na ito ng halik sa akin ng ibinalik ko ang aking labi sa mapupula nitong labi.
Napa-tingin ako sa mukha niya, at nakita ko ang butil ng kanyang mga luha sa pisngi.
I smile like an idiot.
Gusto ko ang ganung reaksyon ng mukha.
"D-dok---" Mahinang sambit niya sa akin.
"Sweety---please----" Ani ko saka binuhat ko siya padulog sa aking kama.
Nang maihiga ko na siya.
Nagtama ang aming mga mata.
"My beautiful Angel." Sabi ko pa at dahan-dahan ko inilapat ang aking labi sa labi nito.
Iyong tipong huhubarin ko na sana ang natitirang saplot sa pang itaas niya, ay bigla akong natauhan.
"Damn it!" Napa-balikwas ako ng alis sa itaas ng katawan nito. "I-i'm sorry---hindi ko sinasadya." Usal ko at lumayo sa kanya.
Tulala siyang nakatitig sa akin habang naka-higa parin sa aking kama. Napa-hilamos ako at lumapit ulit sa kanya. Kinuha ko blusa nito at ibinalik suot sa kanya.
"V-viktor? A-anong ibig sabihin nun?"
Maya ay natigilan ako. Pabagsak kong inihiga ang aking katawan sa tabo nito at naka-titig sa kisame.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Para akong wala sa sarili kapag nag iinit ako.
"Don't be afraid---okay?"
"P-pero----"
Hindi ko siya pinatapos ng humarap ako sa kanya.
"Kung anuman ang nangyari sa atin ngayon---aminado naman ako na ginusto natin 'yun." Inalis ko ang ilang hibla ng buhok nito sa mukha niya at nagsalita ulit. "But---I don't wan't to make love on you, until you're not ready." Hinalikan ko siya sa noo. "Sweety." Sambit ko pa at bumangon. Inalalayan ko rin siyang maka-bangon at inayos ang damit nito.
Akma ko na sana syang tatalikuran ng magsalita ito.
"Mauulit pa ba 'yon?"
Malambing nitong sabi, at hinarap ko siya ulit. Nakayukong napa-kagat labi siya.
Napa-ngiti ako.
Yumuko rin ako ng pumantay sa mukha niya.
"Baka matuluyan na kita kapag mangyari ulit 'yun, at baka mawala ako sa aking sarili at hahanap-hanapin mo." Hinalikan ko siya sa labi. "Nakakaadik ako, sinasabi ko na sa'yo." Sambit ko pa sabay wink.
"ANGEL? Saan ang mas magandang kulay? Blue o Red? Ang hirap mamili ng ireregalo sa kasal nina Attorney at Isabela. Nakakahiya."
Aminado naman ako na naririnig ko ang mga sinasabi ni Tasia. Subalit wala lang talaga sa reyalidad ang aking isipan. Hinayaan ko kasing mag layag ito---dahil na rin siguro sa nangyari sa pagitan namin ni Dok Viktor, o Viktor nalang. Minsan Dok at minsan naman ay Viktor.
Pinayagan niya na rin ako na lumabas kasama si Tasia, dahil ang sabi niya male-late na raw siya sa trabaho nito.
Kung walang may nangyaring ganun---edi sana nasamahan niya na ako dito sa department store.
"Ahem! Babaeng tulala at lutang ang isipan, kinakausap po kita."
Napa-lingon ako kay Tasia ng tumikhim ito sabay tapik sa aking balikat.
"H-ha? Ayang pula maganda." Biglang sabat ko at napa-kagat labi nalang ng umiling si Tasia.
"Anyare sa'yo, Teh? Kanina ka pa tulala at wala sa isip. May problema ba?"
"W-wala." Pagsisinungaling ko. "Tapos ka na?" Tanong ko pa sa kanya at napansin kong tumaas ang kilay nito.
"Angel? Umamin ka---may nangyari ba?"
"Ha? S-saan?"
"Anong saan? Kanina kapa wala sa hulog at may malalim na iniisip. Sabihin mo nga sa akin---anong ginawa ni Viktor sa'yo? May nangyari ba?"
8
Wala namang may nangyari sa amin. Kamuntik na---oo.
"Anong pinag sasabi mo, Anastasia? Wala ah! May iniisip lang talaga ako. Pasensya na."
Hinawakan niya ako sa magkabilang braso.
"May naaalala ka na ba? Sabihin mo sa'kin---may bumabalik na ba sa mga nakaraan mo?"
Bumuntong hininga ako, sabay laglag ng laglag ng aking balikat.
Umiling ako. "Wala nga eh---kahit sa aksidente nalang sana---pero wala talaga."
Hinaplos nito ang aking braso.
"H'wag mo masyadong ipilit na ibalik ang nakaraan mo, baka mas lalo ka pang walang may maalala nyan." Nag-aalalang sabi nito sa akin.
"Hindi naman, Tasia. Maraming salamat." Sagot ko.
"Tara na nga---ito nalang siguro ang ireregalo ko sa mag asawa. Hehehehe." Salita niya habang hawak-hawak ang pulang baby crib para raw sa up coming baby ni Isabela.
"Ikaw? Anong binili mo?"
"W-wala. Hehehehe. Si Viktor nalang raw ang bibili para sa kapatid nito. Halika na." Aya ko at tumungo na sa counter.
MEANWHILE Gabi na nang makauwi kami ni Tasia sa bahay. Sinalubong kami nina Manang Lodie at Manang Fe at agad nagtanong kung kumain na ba raw kami.
Ang bait talaga ng dalawang matandang 'yun, at maalaga pa.
Matapos kami kumaing apat ay nag presenta ako na---ako nalang ang maghuhugas ng mga pinag-kainan.
Pinahinga ko na rin ang dalawa, at ganun naman si Tasia.
Habang nasa lababuhan ako at abala sa paghuhugas---ay napa-talon pa ako ng kunti nang may humapit sa bewang ko.
"Aaay!!" Napa-harap ako sa akibg likuran. "V-viktor?!" Gulat kong sabi, at tuminyas ito na h'wag maingay.
Maya lang ay hinila niya ang maliit kong katawan sa brusko nitong katawan at saka mariin na siniilan ng halik sa labi--na ganun nalang ang pagkakagulat ko.
- Writer
