Chapter 2
1140 Words
CHAPTER 2
WHY I need to act like this? Hindi naman ako ganito sa kanya noon. This is not about a lust, but it's all about the feelings, my feeling to her?
It is a love? May gusto ba ako sa kanya, o mahal ko siya?
Hindi ko alam.
"Haist!!" Napa-sabunot nalang ako ng aking buhok habang iniisip ko 'yun. Hindi rin ako makapag concentrate sa aking mga ginagawa. Maliban dun, hindi rin maalis-alis sa isipan ko ang nangyaring ginawa kong pang hahalay sa kanya.
"What! Did I say panghahalay? Hindi naman siguro dahil gumaganti naman siya kanina." I said to myself, at pina ikot-ikot ko ang swivel chair na kinauupuan ko.
I've try to ignore her, but---ugh!! Para syang magnet na hinihigop ako papalapit sa kanya.
I stood up in front of the wide glass sliding door at my balcony, and my mind starting thinking about my true feelings towards her.
"Should I tell to her? Paano kung ayaw niya sa akin, dahil sa age gap naming dalawa."
I deeply sighed.
Tumungo sa aking kama at nahiga. Kinuha ko ang aking phone at idinial ang numero ng isang kakilala.
Ringing Luke.
"Doktor Alcantara, napatawag ka?"
"I just wanna asked about her."
"Her? Who?"
"Tsk! Stop being innocent, Luke."
"Hahahaha." Nakaka bad trip ang tawa niya. "Wala pa rin ba syang maalala?"
"Magtatanong ba ako kung meron na?" Pabara kong sabi sa kanya. "How long she stay here? Bakit ayaw nyo syang kunin at ibalik sa inyo----anong klaseng pamilya kayo?!"
Napapa-sintido ako sa galit dahil sa pamilya ni Angel.
Yes! I found already her family, at ayun sa kanila, ayaw na nilang kunin sa akin ang kapatid nito dahil raw sa anak si Angel sa labas.
Nonsense!
"Divina is not my pure blood sister, anak siya sa labas."
Napa-yukom ako.
"At ganun nalang ang ginawa niyo sa kanya?! What the hell! Dahil sa anak siya sa labas ganun-ganun nalang!? Paano nalang kung natuluyan talaga siya." Napa-taas ang boses ko. "Kapatid mo pa rin siya, Luke! Hindi niyo siya p'wdeng baliwalain. She deserved a happy family and a happy life." Daing ko pa sa kabilang kwarto.
"Then---give it to her, bigla mo sya ng happy family, and a happy life. But, I war'n you---h'wag na h'wag lang mag krus ang landas namin ng pinaka-mamahal kong kapatid kung ayaw nyang matuluyan na talaga siya."
"Fuvk!! You can't touch her! And you can't even near by her. May amnesia siya."
"H'wag mong hayaang bumalik ang memorya niya kung ayaw mo syang nakikitang nagdurusa---by the way--- I need to cut this conversation Dok Alcantara I have some appointment. And by the way--her birthday is tomorrow, she's turning tweenty five. Make her happy---then."
Magsasalita pa sana ako ng pinutol nito ang linya.
"Dammit!! Napaka-walang puso niyo! Paano niyo nagawa sa kanya ang masamang bangungot sa buhay niya!?"
Pilit kong pakalmahin ang aking sarili dahil dun. Hindi ko nalang sana tinawagan ng gagong 'yon!
"Divina---- from now on your not Divina." Sambit ko. "Angel---Angel Alcantara. Ani ko at ipinikit ang aking mga mata.
Napa-lingon ako sa may pintuan.
"D-dok? Gising ka pa ba?"
Si Angel.
Her birthday is tomorrow, she’s turning tweenty five. Hindi halata sa mukha dahil bata niya ngang tingnan.
"Papasok ako hah?"
10
Bumangon ako sa aking kama at naupo sa may paanan. Hinintay ang pagpasok nito.
"Dok?" Tawag niya ulit ng makapasok na siya.
"I'm here. Bakit gising ka pa?"
She sexy hot wearing her pajama, at ang maka lugay nitong mahabang buhok na hanggang bewang ay nakakapag-dagdag ganda sa kanya. Balingkinitan, at maputi. Kung tatanungin niyo ang hubog ng katawan niya, isa lang ang masasabi ko.
She's totally perfect, she's like a model. Sakto lang naman ang tangkad niya hanggang balikat ko. I'm 6'2 at siya naman ay 5'6.
"What's bring you here?"
"May itatanong lang sana ako." Nakatayo siya sa harapan ko.
"Maupo ka nga dito." At ganun nalang ang pag sunod niya sa akin. "About what?" Pormal kong tanong.
Pansin kong nilalaro niya ang kanyang mga daliri, at naka-yuko.
"Sino ba ako? Bakit hanggang ngayon walang may nahahanap sa akin? Bakit hanggang ngayon wala pa rin akong may naalala? Bakit pakiramdam ko walang may nagmamahal sa akin----sa mga pamilya ko? Bakit, Dok?"
Napa-buntong hininga nalang ako sa mga katanungan niya. Aminado naman ako na para sa kabutihan niya ang gagawin kong pag sisinungaling tungkol sa totoo niyang pagkatao.
"Sweety---- listen, okay? I don't have any imformation about your family, even your friends ay wala akong may nakuhang impormasyon. As I said----h'wag mong pilitin na bumalik ang alaala mo, saka h'wag mong sabihin na walang may nagmamahal sa'yo." Hinawakan ko siya sa baba upang diricho ang tingin sa akin. "Maraming nagmamahal sa'yo, andyan ang pamilya ko na pamilya mo na rin, and also I'm here, h'wag mong sabihin na walang may nagmamahal sa iyo." Ngumiti ako at ginawaran ko siya ng halik sa noo.
Sapat na siguro 'yung mga sinabi ko sa kanya para mapanatag ang kalooban niya, at matahimik, gayun paman ay alam kung itatanong niya ulit iyon.
"Mahal mo rin ba ako, Dok? Iyong nangyari ba sa atin kanina, anong ibig sabihin 'nun?"
Seriously? Itatanong niya pa talaga iyon?
"Viktor?" Maya ay semeryoso ang mukha niya.
"Sinagot ko na kanina ang tanong na 'yan."
"Mahal mo ba ako?"
What the!
"No! I mean, Yes."
Kumunot ang noo nito at humalukipkip sa aking harapan.
"Iyong totoo? Yes or No?"
"Angel! Lumabas ka na nga."
"Sagutin mo kasi ang tanong ko. Mahirap pa 'yon?"
Maya ay diricho akong tumingin sa kanya, at walang ni isang kurap.
"Gusto mo malaman ang sagot ko?" Tumango siya. "Then---close your eyes." Sabi ko pa at sumunod naman ito.
I looked at her kissable lips. Napapa-ngiti rin ako dahil sa ganda ng mukha mukha.
Maya-maya ay dinampi ko ang aking labi sa mapupula nitong labi. Agad naman siya napa-dilat habang nasa ganun posisyon. Akma na rin sana siyang lalayo ng pinigilan ko ang ulo nito at nagsimula ng kumilos ang aking mga labi.
"Close your eyes, Sweety." Utos ko sa kanya. Minuto rin bago ko binitawan ang labi niya.
Now---I have my final answer.
Pinakawalan ko ang labi nitong mapupula, at saka sinagot ang kanyang katanungan.
"I have my answer." Ngiting sabi ko.
"Ha?" Nagulat pa ata siya.
"I said---I have already my answer." Sabi ko at ginawaran ko ulit siya ng halik. "Sweety---"
Sasabihin ko na sana sa kanya ng bigla syang tumayo.
"Bukas mo nalang sabihin."
"What!?"
"Hehehehe. Sige alis na ako. Good night, Dok."
11
Walang sabing humakbang ito papalayo sa aking at pinihit ang pintuan. Akma na sana syang lalabas ng patakbo akong lumapit sa kanya.
"Wait!" Pigil ko.
"Dok, okay lang talaga. Bukas na---hindi naman ak----"
Hindi niya natapos ang sasabihin nito ng marahan ko syang hinalikan sa pisngi.
Ngumiti ako.
"Good night, Sweety. Sleep well." Sambit ko at paatras na bumalik sa aking kama habang hinihintay na maisara niya ang pinto ng aking kwarto.
"I think I love you already. Anuman ang mapait mong nakaraan, hinding hindi mo na yan kailanman mararanasan."
Wika ko at naka-ngiting humiga sa aking kama.
- Writer
