คนพิเศษงั้นเหรอ…
“คนพิเศษที่ได้รับข้อยกเว้นทุกเรื่อง เพราะฉะนั้นเลิกพูดเรื่องนี้เถอะ ยังไงก็เปลี่ยนเรื่องที่เราเป็นของกันและกันไม่ได้แล้วนี่ครับ”
ไฟซัลรวบช้อนแสดงออกว่าอิ่มแล้ว จริง ๆ คือทานต่อไม่ลงเพราะเริ่มจะหงุดหงิดกับท่าทางของไลลานา เขาไม่มีทางยอมให้เธอปัดความรับผิดชอบเด็ดขาด เรื่องเมื่อคืนเขามีความสุขมาก และเขาจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวแน่
“ตอนนี้คุณเป็นของผมแล้วนะไลลา”
“แต่ว่า…” ไลลานาพยายามจะแย้ง แต่ไฟซัลไม่คิดจะเปิดโอกาส
“ส่วนผมก็เป็นของคุณแล้วเช่นกัน”
“…”
“เราเป็นของกันและกันแล้วนะครับ นี่คือความจริง”
.
.
.
สองวันต่อมา
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ไลลานาติดต่ออลันเพื่อขอลางานเป็นเวลาสองวัน เธอให้เหตุผลว่าป่วย แต่ในความจริงแล้วคือเธอยังไม่พร้อมจะไปพบหน้าไฟซัลต่างหาก
ตลอดสองวันที่ผ่านมา ไลลานาหมกตัวอยู่ที่โบสถ์ทั้งวัน เธอนั่งประสานมือหลับตานิ่ง เฝ้าสวดวิงวอนต่อพระเ
