CHAPTER 31
Cataleya’s POV
Paglabas ko ng opisina ni Nayll, bitbit ko ang huling piraso ng dignidad na kaya kong isalba. Ramdam ko pa ang bigat ng bawat salitang ibinato niya sa akin. Ang bawat linya, parang kutsilyong inuukit sa laman ng puso ko.
Akala ko wala nang mas sasakit pa sa pagtanggap na hindi niya ako minahal.
Pero nagkamali ako.
Dahil pagliko ko sa hallway, agad kong natanaw ang mas masakit pang tanawin
si Nayll.
Si Seraphina.
Magkayakap. Magkadikit. Magkahalikan.
Sa harap mismo ng mundo na tinanggihan akong mahalin, nandoon sila walang pakundangan, walang pag-aalinlangan. Buong buo silang tinanggap ang isa’t isa, habang ako... iniwan nilang wasak.
Napatigil ako. Gusto kong sugurin si Seraphina. Gusto kong ipagsigawan sa lahat ng tao kung gaano ako nasaktan. Pero hind
