CHAPTER 14
Matteo's POV
Hindi ko kayang tanggapin ang nararamdaman ko habang hawak ang kamay ni Cataleya. Pakiramdam ko, ang bawat saya na nararamdaman niya ay parang sinisipsip ng isang madilim na kalungkutan na hindi ko matanggal. Alam kong hindi ko kayang punan ang lahat ng lungkot at sugat na dala niya. Pero may isang bagay na sigurado ako hindi ko siya iiwan. Kahit na ano pa ang mangyari, hindi ako aalis sa tabi niya.
Ang bawat sulyap ko sa kanya ay may kasamang tanong na hindi ko masabi. Ano ang susunod na mangyayari? Ang katotohanan ba na matagal na niyang hinahanap ay magbubukas ng bagong pinto sa kanyang buhay? O baka naman magdulot lang ito ng mas malalim na sugat na mahirap na pagalingin?
Habang binabaybay namin ang tahimik na hardin, isang tanong ang bumangon sa isip ko ano
