ยัยตัวร้ายกับคุณหมอมาเฟีย

เริ่มต้น

ณ คลับ Dy

"นิชา ไปเอ็นโต๊ะ 2 หน่อยนะ" เจ้ลิลลี่เดินมาบอกนิชา

"ได้ค่ะพี่" นิชาพูดจบก็เดินไปทำงานทันที

"อีนี่ ให้มันรู้จักใครมาก่อนมาหลังบ้างนะ" ซิน เจ้าที่ที่คลับนี้พูดขึ้น

"เปล่านะคะ ฉันก็ไปทำงานตามที่แขกเรียก" นิชาพูดขึ้น

"นี่แก" ซินกำลังจะพูดขึ้น

"ที่นี่ไม่ต้องทำอะไรตามใจใครทั้งนั้น จะมาใหญ่ที่นี่ไม่ได้ คนที่ใหญ่ที่สุดคือฉัน" เดย์ที่เดินเข้ามาได้ยินพูดขึ้น

"ค ค่ะ คุณเดย" ซินพึมพำเบา ๆ

"อย่ามาเก่งแถวนี้ นิชาไปทำงาน" เดย์พูดขึ้น นิชาจึงเดินออกไปทันที

ด้านบน

ตู๊ดดด ตู๊ดดด ตู๊ดดด

"อือ มีไร"

"น้องนิชามึง มาทำงานวันแรกก็จะโดนเจ้าที่จัดละ" เดย์พูดขึ้น

"ไม่ใช่ของกู ไอ้เวร" ภศินพูดขึ้น

"เอ้าเหรอ งั้นกูโทรบอกไอ้ไนท์ก็ได้" เดย์พูดขึ้น

"ไอ้เชี้ย มึงอยู่ใหน"

"อยู่คลับดิ"

"อีก 50 นาทีกูถึง" ภศินพูดจบก็วางสายไปทันที

"หึหึ ไอ้ภศิน ปากเเข็งนักนะมึง" เดย์พึมพำขึ้นเบา ๆ

50 นาทีผ่านไป

"ไอ้เดย์" ภศินเปิดประตูพรวดเข้ามา

"ไอ้เวร กูตกใจหมดห่าราก " เดย์ที่นั่งดูเอกสารอยู่พูดขึ้น

"อือ ไอ้เพทายกำลังตามขึ้นมา" ภศินพูดขึ้น

"แด..กไร"

"ตามใจมึงเถอะ อะไรก็ได้" ภศินนั่งที่โซฟาทันที

"เชี้ยไม่รอกูวะ กว่าจะหาที่จอดรถได้" เพทายเดินเข้ามาถึงบ่นขึ้นทันที

"อย่าบ่น มา ๆ แด..ก ๆ เข้าไปไอ้เวร" ภศินพูดขึ้น

"แล้วโทรปลุกกูมานั่งแด..กเหล้านี่นะ" เพทายพูดขึ้น

"แล้วจะแด..กไหม" ภศินถามขึ้น

"ค๊าบกินค๊าบ แมร่งโหดตลอด" เพทายพูดและกระดกหมดแก้ว

"ทำไม" ภศินกำลังจะพูด นิชากับมัดหมี่ก็เดินเข้ามาพอดี

"อะไร มึงจะพูดอะไร" เดย์ถามขึ้น

"กูจะถามว่าไอ้ไนท์ ไม่มาเหรอ" ภศินถามขึ้น

"มันติดประชุมผู้บริหารที่ภูเก็ต" เดย์พูดขึ้น

"อือ ตามนั้น" ภศินพูดขึ้น

"เพทาย เอาเด็กสักคนไหม" เดย์ถามขึ้น

"ไม่อะ กูถนัดแด..กเหล้า ไม่ถนัดแด..กคน" เพทายพูดขึ้น

"หึ มึงนี้นะ อย่าบอกว่าแอบชอบ หมออร อยู่" เดย์พูดขึ้น

"มั่วละ มึงอะ มั่ว แด.ก ๆ เข้าไป" เพทายพูดขึ้น

"หึ กูดูอะไรไม่เคยพลาดหรอก" เดย์พูดขึ้น

"ไอ้สัส แด..กกเข้าไปไอ้เวร" ภศินพูดขึ้น

"นิชา มานี่ดิ" ภศินเรียกนิชา

"ค่ะ ต้องการอะไรคะ" นิชาถามภศินขึ้น

"มานั่งนี่"

"แต่ว่า"

"บอกให้มาก็มาดิวะ" ภศินพูดขึ้นนิชาจึงเดินมานั่งกับภศินทันที

"หมี่ มานั่งนี่มา" เดย์บอกมัดหมี่ มัดหมี่ก็ทำตามที่ผู้เป็นเจ้านายสั่งทันที

"บ้านอยู่ใหน" ภศินกระซิบถามขึ้น

"ถัดไป 3 ซอยค่ะ" นิชาตอบขึ้น

"ที่บ้านไม่ว่าเหรอ มาทำงานแบบนี้"

"ไม่ว่าหรอกค่ะ เพราะต้องหาเงินเรียนเอง และไม่ได้มาขาย" นิชาพูดขึ้น

"อือ ดูสู้คนดีนิเรา" ภศินพูดขึ้น

"ไม่ได้สู้ตะ แต่" นิชาหันไปสบตาภศินที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จนต่างฝ่ายต่างตะลึงค้างกันไป

"เอ่อ คือนิจะบอกว่านิเปล่าสู้ค่ะ แค่สิ่งที่ตัวเองไม่ผิดก็ควรอธิบายค่ะ"

"อือ อะนะ แบบนี้นี่เอง" ภศินพูดและนั่งพิงไปที่โซฟาทันที

"พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเหรอ " ภศินยังถามต่อ

"มีเรียนบ่ายค่ะ"

"อือ สนใจงานเสริมไหม" ภศินถามขึ้น

"งานอะไรคะ"

"งานเสริมที่บ้านฉัน พอดีต้องการคนทำความสะอาดบ้าน" ภศินพูดขึ้น

"ไปกลับเหรอคะ หรือพักประจำ" นิชาหันไปถามภศินอย่างเป็นงานเป็นการ

"ค่อยว่ากัน" ภศินพูดและหยิบเหล้าขึ้นมากิน

"สักแก้วไหม" ภศินหันไปถามนิชา

"คือว่า"

"ห้าพัน" ภศินพูดแทรกขึ้นมา

"เอามาค่ะ หมดแก้วเลย" นิชาแย่งแก้วมาจากมือภศินและกระดกหมดแก้วทันที

"เบา ๆ" เพทายพูดขึ้น เพราะเหล้าตัวนี้แรงใช่ย่อย

"เอามาค่ะ งดเชื่อ เบื่อทวง" นิชาพูดขึ้นทันทีที่วางแก้วลง

"อีก 2 แก้วไหม เดี๋ยวเหมาหมด 2 แก้ว สองหมื่นไปเลย" ภศินพูดขึ้น

"อย่าท้านะคะ" นิชาพูดขึ้น

"สแกนจ่ายก่อนกินได้เลยนะ" ภศินพูดขึ้น

"เอามาค่ะ" นิชาหยิบโทรศัพออกมาและให้ภศินสแกนทันที

ติ๊ง

เงินเข้า 30,000 ยอดคงเหลือ XXXX

"ทำไม"

"อีก 3 แก้ว" ภศินพูดและยิ้มให้นิชาเป็นเชิงท้าทาย นิชาวางโทรศัพลง ภศินใช้เวลานี้ยิงเบอร์นิชาเข้าโทรศัพท์ตัวเองทันที ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของเดย์ ที่นั่งยิ้มเบา ๆ อยู่

ปึก เสียงนิชาวางแก้วเหล้าลง

"ครบแล้วค่ะ" นิชาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเมา

"ไอ้เชี้ย ผับกูจะปิดละ แยกย้าย ๆ" เดย์พูดขึ้น นิชากับมัดหมี่จึงเดินลงไปข้างล่างทันที

"แมร่งผู้หญิงห่าอะไร แด...เหล้าเก่งฉิบหาย" เพทายพูดขึ้น

ณ ถนน

ปี๊ด ๆ ปี๊ด ๆ

"อ้าว ไปใหนกัน" เพทายถามขึ้น

"กลับบ้านค่ะ" มัดหมี่เป็นคนตอบ

"ขึ้นรถดิ เดี๋ยวไปส่ง" ภศินโผล่หน้ามาพูดขึ้น

"แต่ว่า" นิชากำลังจะพูด

"มันดึกแล้ว ขึ้นมา" ภศินเสียงดังขึ้น ทำให้สองสาวยอมขึ้นรถไปด้วย

"ไปส่งมัดหมี่ก่อน เดี๋ยวค่อยมาส่งนิชาทีหลัง" ภศินบอกเพทายที่เป็นคนขับ

"บอกทางนะครับ" เพทายพูดมัดหมี่จึงบอกทาง

"ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง" มัดหมี่พูดและเดินเข้าบ้านไป

"บ้านอยู่ไหน" ภศินถามขึ้น

"ขับย้อนไปทางเดิม นับย้อนไปอีก 4 หลังค่ะ" นิชาพูดขึ้น

"หลังนี้เหรอ" เพทายถามขึ้น

"ใช่ค่ะ หลังนี้ล่ะค่ะ" ทันทีที่รถจอดมีหญิงชราเดินออกมาจากบ้าน

"ขอบคุณมากนะคะ"นิ ชาพูดและรีบลงไปหายายทันที