เปลวไฟแรกของมนุษย์ถ้ำ
1575 Words
ที่ว่ามันล้ำค่า ก็เพราะหินชนิดนี้ สามารถกะเทาะให้เกิดมุมแหลมเพื่อใช้แทนมีดหรืออาวุธได้ สักวัน ถ้าไม่ตายเสียก่อน ผมต้องหาทางประดิษฐ์อาวุธที่ทำจากโลหะขึ้นมาอยู่แล้ว แต่เพื่อแก้สถานการณ์เฉพาะหน้า เราควรใช้หินกะเทาะเหล่านี้แทนมีดทำครัวและอาวุธไปพลางๆ ก่อน
เด็กหนุ่มผู้นั้นชื่อ'อิล' เขาเป็นน้องชายร่วมบิดาเดียวกันกับผม จากสายตาที่ส่องประกายแห่งความใคร่รู้ทำให้ผมมองเห็นศักยภาพในตัวเขาได้อย่างชัดเจน อิลเป็นคนประเภทที่พร้อมเปิดรับความรู้ในเรื่องต่างๆ โดยไม่มีข้อแม้ใดๆ เขาเป็นผู้เรียนรู้ที่แสนวิเศษ และช่วยงานผมได้มากในฐานะลูกมือคนสนิท
หินดินดานก้อนแบนๆ ขนาดเหมาะมือ ถูกเราสองคนกะเทาะออกจนเกิดด้านคมคล้ายใบมีดได้หลายสิบอัน บางก้อนที่มีร่องรอยถูกกัดเซาะจนเกิดร่องรูในฝั่งตรงกันข้าม ผมก็เอามันมาผูกเข้ากับกิ่งไม้ที่ค่อนข้างแข็งแรงเพื่อใช้แทนขวานหรือมีดพร้า อิลดูภาคภูมิใจกับอาวุธชิ้นใหม่ของเขามาก สายตาที่ดูเทิดทูนผมอยู่แล้วยิ่งส่องประกายแวววาวมากขึ้นไปอีก ผมจึงหันไปส่งยิ้มให้น้องชายอย่างอบอุ่น ด้วยรู้ตัวว่าได้กลายเป็นพระเจ้าในสายตาของเขาไปเสียแล้ว
หลังจากได้มีดและอาวุธจนมาเพียงพอ ผมก็เดินสำรวจไปรอบๆ ถ้ำเพื่อหาหินสำหรับใช้จุดไฟ แน่นอนว่าผมต้องอธิบายให้อิลฟังโดยละเอียดอีกรอบหนึ่ง ว่าหินทั้งสองชนิดที่ผมต้องการคืออะไร เนื่องจากโลกที่ผมมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ยังไม่มีนวัตกรรมที่เรียกกันว่าเหล็กหรือโลหะ ดังนั้น ผมจึงจำเป็นต้องสอนทุกคนให้จุดไฟด้วยแร่ฟลิ้นต์ (flint) และหินแร่ไพไรต์ (Pyrite) รวมไปถึงวิธีสำรองกรณีที่หาหินทั้งสองชนิดนี้ไม่ได้ พวกเขาจึงจำเป็นต้องเรียนรู้การจุดไฟด้วยกิ่งไม้แห้งและการเสียดสีเป็นวิธีสำรองเอาไว้ด้วยอีกประการหนึ่ง
โชคดีมากที่เราหาแร่ทั้งสองชนิดเจอก่อนที่ทีมล่าสัตว์จะกลับมา อิลเป็นคนเจอแร่ไพไรต์ก่อน เนื่องจากแร่ชนิดนี้มีความโดดเด่นตามลักษณะทางธรรมชาติ หินชนิดนี้มีประกายเป็นสีทองอร่าม สีสันใกล้เคียงกับแร่ทองคำแท้ แต่ต่างกันตรงที่มันคือหิน ดังนั้นจึงมีผิวสัมผัสที่แข็งกระด้างและจับตัวกันเป็นก้อน ต่างจากแร่ทองคำแท้ที่มีลักษณะเหลวและไม่คงรูปถ้าไม่ผสมกับแร่ชนิดอื่นเข้าเสียก่อน
ผมทดลองจุดไฟด้วยการเอาหินทั้งสองชนิดมากระทบเข้าด้วยกัน ซึ่งมันได้ผลดีมากเลยทีเดียว อิลถึงกับอุทานออกมาอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นประกายไฟจากหินทั้งสองก้อนตกลงมากระทบกับใบไม้แห้งที่พวกเรากองรอเอาไว้ เรานั่งชื่นชมกับเปลวไฟแรกของมนุษย์ถ้ำอยู่พักหนึ่งก็ดับไฟลง ก่อนจะคว้ากิ่งไม้และท่อนไม้แห้งที่ผมใช้ขวานบากจนเกิดรูตรงกลางขึ้นมาสาธิต อิลทำตามผมอย่างมุ่งมั่นในทุกๆอากัปกิริยา เพราะผมกลายเป็นต้นแบบที่น่าทึ่งสำหรับเขาไปเสียแล้ว
การจุดไฟด้วยวิธีที่สอง เราเริ่มต้นด้วยการเอาเศษผงไม้ที่บากทิ้งรวมกับฝอยหญ้าแห้งใส่ลงไปในรอยบากตรงกลางท่อนไม้ชิ้นล่าง หลังจากนั้นผมกับอิลก็ตั้งแท่งไม้เล็กๆ เอาไว้กลางรอยบากและกลุ่มเชื้อเพลิง ก่อนจะประกบฝ่ามือทั้งสองเข้ากับแท่งไม้แล้วปั่นหมุนไปมาอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างเอื้ออำนวยกับเรามาก ไม่ว่าจะเป็นความแห้งสนิทของไม้ที่ใช้จุดไฟ รวมไปถึงเชื้อเพลิงชั้นดีที่หาได้ทั่วไปจนเหลือเฟือ เพียงไม่นานนัก ควันไฟแรกของการจุดไฟแบบเสียดสีก็ปรากฏขึ้น ตามมาด้วยเปลวไฟร้อนที่ลุกพรึ่บจนอิลถึงกับกระโดดโลดเต้นขึ้นมาด้วยความยินดี
“มันร้อนมาก ผิดกับไฟป่าที่เผาผลาญทุกสิ่งจนมอดไหม้ เปลวไฟนี้ให้ความอบอุ่นแก่เราได้ในฤดูหนาว และแสงสว่างของมันนั้น จะทำให้เราไม่ต้องทนอยู่ในความมิดมิดยามค่ำคืนอีกต่อไปแล้ว” อิลยื่นมือไปสัมผัสเปลวไฟ และหันมาบรรยายความรู้สึกด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น
“ไปเถอะ กลับไปบอกข่าวดีกับพวกพ้องของเรากัน” ผมส่งยิ้มให้น้องชายด้วยความภาคภูมิใจ อย่างน้อยๆ ความรู้ด้านวิทยาการในยุคของผมก็ทำให้เราเอาตัวรอดได้ในโลกใหม่ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ เลยเช่นยุคนี้…
กว่าเราสองคนพี่น้องจะขนทุกอย่างกลับไปที่ถ้ำได้ก็นานพอสมควร โชคดีที่หลายคนมีน้ำใจตามไปช่วยเหลือโดยที่เราไม่ต้องร้องขอ พวกเขาช่วยเราขนทุกอย่างมาทั้งๆ ที่ยังไม่ทราบแน่ชัดว่าของเหล่านี้คืออะไร ผมและอิลจึงเบาแรงไปมากเพราะที่นี่ยังไม่มีภาชนะสำหรับใช้ขนย้ายข้าวของในปริมาณมากๆ นอกจากสองมือของเราทั้งคู่ที่ต้องใช้เวลาเดินไป-กลับหลายเที่ยวกว่าจะขนไปได้จนครบทุกชิ้น
ด้วยเหตุนี้ หนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ที่ผมคิดจะทำเพิ่มคือรถลากและปุ้งกี๋ เพื่อใช้สำหรับขนย้ายสิ่งต่างๆ ที่จำเป็นในอนาคต สมาชิกเผ่าที่นั่งรออาหารอยู่ในถ้ำไปวันๆ จะได้มีงานทำฆ่าเวลา ผมจะสอนพวกเขาให้ทำงานหัตถกรรมประเภทจักสาน เพื่อที่เราจะได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มมากขึ้นและเบาแรงไปมากโข...
.
ผมสอนพวกเขาให้วางก้อนหินแข็งขนาดเท่าๆ กันสามก้อนเพื่อใช้แทนเตาไฟ เหตุผลที่ต้องเลือกหินแข็งนั้นเป็นเพราะว่า หินดินดานที่พบมากในบริเวณถ้ำนั้น เมื่อโดนความร้อนเป็นเวลานานจะแตกปะทุได้ง่าย และอาจเป็นอันตรายต่อพวกเราเวลานั่งรุมล้อมหรือทำอาหารอยู่ที่หน้ากองไฟนั้น...
ฟืนที่พวกเราขนมามีมากพอที่จะใช้ไปได้อีกหลายวัน ผมเลือกช่องว่างตามธรรมชาติภายในถ้ำที่พักเพื่อใช้เก็บฟืนและใบไม้แห้ง เราต้องสะสมเชื้อเพลิงเอาไว้ให้มากพอที่จะใช้ในช่วงฤดูหนาว ผมยังไม่รู้ว่าฤดูหนาวของที่นี่เป็นอย่างไร อาจมีเพียงลมหนาวที่เย็นยะเยือกแต่ยังพอหาอาหารได้ หรืออาจจะมีหิมะหรือเกล็ดน้ำแข็ง ที่เป็นอุปสรรคสำคัญในการออกค้นหาเสบียงอาหารของพวกเราได้ในช่วงเวลานั้น
“ก่อนลมหนาวแรกจะพัดมา พวกเราก็คงอพยพไปไกลโพ้นแล้ว” พ่อเฒ่าท่านหนึ่งกล่าวขึ้นมาเพียงลอยๆ ก่อนจะทอดสายตามองไปไกลทางชายป่า
นั่นสินะ...ชั่วครู่หนึ่งที่ผมคิดล่องลอยไปตามพ่อเฒ่านั่น สายตาอ้างว้างเจือความอาวรณ์ในถิ่นฐานที่พักเดิมยังคงอวลอยู่ในแววตาสีน้ำข้าวที่ขุ่นมัว ไม่มีใครอยากอพยพย้ายบ้านไปไกลๆ ทุกปีหรอก ผมเข้าใจ...
ในโลกเดิมที่ผมรับราชการตำรวจ การย้าย สน.หรือเปลี่ยนถิ่นฐานที่อยู่คือเรื่องปกติธรรมดาสำหรับผม แต่ก็เป็นแค่ช่วงแรกๆ เท่านั้น เมื่ออายุมากขึ้นผมก็หมดความตื่นเต้นในการเปลี่ยนสถานที่ลงไปมาก เริ่มอยากอยู่ที่เดิมไปจนแก่ตาย ไม่ต่างจากที่พ่อเฒ่ากำลังคิดอยู่ในขณะนี้
ทุกคนสนุกกับการจุดไฟที่อิลและผมเพิ่งสอนไปเมื่อสักครู่ หินกะเทาะที่ใช้แทนมีดถูกส่งให้กลุ่มผู้หญิงจัดการใช้หั่นเนื้อสัตว์เก่าที่มีอยู่ออกเป็นชิ้นเล็กๆ ผมยังไม่ได้กินอะไรเลยมาตั้งแต่เมื่อคืน ดังนั้น ความอ่อนเพลียจึงเริ่มคืบคลานเข้ามาในร่างกายอย่างช้าๆ จนผมเริ่มหมดแรงที่จะต่อสู้กับมันอีก
เราสุมฟืนร้อนลงบนหินก้อนหนึ่งที่มีความแข็งแรงอย่างที่สุด คาดว่าคงเป็นหินลาวาที่มีความหนาแน่นค่อนข้างสูง โชคดีที่ก้อนหินอันแสนวิเศษนี้อยู่หน้าถ้ำเราแค่เพียงเอื้อมมือและมีปริมาณมาก แต่ก้อนที่ผมเลือกมันพิเศษตรงที่ลักษณะของมันคล้ายแอ่งกระทะ ด้วยเป็นหลุมลึกลงตรงกลางก้อน เนื้อหินนั้นเรียบเนียนสนิทปราศจากรอยแตกร้าวหรือชั้นผิวที่เปราะบางจนอาจเกิดการระเบิดใส่เราได้เมื่อต้องความร้อน
ผมปล่อยให้เปลวไฟรุมก้อนหินที่ว่านั้นจนเริ่มร้อนระอุ หันไปสั่งให้อิลและพวกผู้หญิงขนเนื้อสัตว์ที่หั่นเรียบร้อยแล้วมาวางไว้ใกล้ๆ ก่อนจะเช็ดทำความสะอาดแอ่งหินร้อนอย่างรวดเร็ว ด้วยเศษใบไม้สดที่เด็ดติดมือมาเพื่อใช้แทนภาชนะ ในขณะที่อีกมือหนึ่งก็คว้าก้อนไขมันติดหนังชิ้นใหญ่ที่ล้างสะอาดและผึ่งแห้งสนิทดีไปทาละเลงจนทั่วกระทะหิน ก่อนจะนำเนื้อทั้งหมดเทลงไปผ่านความร้อนจนเกิดกลิ่นหอมและเสียงดังฉู่ฉ่า สร้างความฮือฮาให้กับสมาชิกในถ้ำได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
- Writer
