เมียมาเฟีย

ตอนที่3 ตัวแสบ

มิเชลในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสั้นเลยเข่ามานิดหน่อยเดินมากับกลุ่มเพื่อนได้ยินคำพูดพวกนั้นถึงกลับลมออกหูออกมาอย่างไม่พอใจ 

"อิจฉามากก็แย่งไปสิ!"หญิงสาวหันมาพูดกับผู้หญิงพวกนั้นอย่างไม่พอใจ เธอไม่ได้ต้องการไอ้บ้าสองตัวนั้นสักหน่อย  

"เชลใจเย็นๆ สิว่ะ!"ส้มส้มสะกิดหญิงสาวที่ยืนจ้องมายังผู้หญิงสองคนที่นั่งอยู่ 

"ไม่ต้องห่วงกูแย่งแน่!" 

"จะรอดูแล้วกันว่าจะมีปัญหาแย่งไหม? ไม่ใช่เอาเวลามาเห่ามาหอนเก่งแต่ปากแบบนี้"หญิงสาวยิ้มเยาะ 

"อีมิเชล! มึงอย่ามาปากดีแถวนี้นะ กูไม่กลัวมึงหรอก พ่อรวยแล้วยังไง! ที่พ่อมึงมีทุกวันนี้ก็เงินสกปรกทั้งนั้นแหละ!"

เพี๊ยะ! ฝ่ามือเรียวยกขึ้นตบหน้าของผู้หญิงอีกคนดังลั่น เธอไม่ชอบให้ใครมาพูดถึงพ่อเธอแบบนี้ 

"กรี๊ด มึงคิดว่ามึงมีมือคนเดียวรึไง!"ภาพตอนนี้ต่างคนต่างกระชากหัวไปมาแต่คนที่ได้เปรียบคือมิเชลทั้งมือทั้งเท้าของหญิงสาวโดนเจ้าหล่อนเต็มๆ  

"มีเรื่องอะไรกันวะ คนมุงดูเต็มเลย?"กลุ่มของเตโชและอีธานมีเรียนที่ตึกบริหารพอจบคลาสลงมาก็เห็นนักศึกษามุ่งดูอะไรกันก็ไม่รู้ 

"ไร้สาระ กูไปก่อนนะง่วง!"อีธานเอ่ยขึ้นไม่ทันได้ก้าวเท้าไปไหน เตโชก็ร้องตกใจขึ้นมาก่อน 

"เฮ้ย! นั้นมันยัยมิเชลไม่ใช่เหรอ?"ภาพที่พวกเขาเห็นคือหญิงสาวนั่งคร่อมร่างหญิงสาวอีกคนข้างๆ มีผู้หญิงถ้าจำไม่ผิดคือเพื่อนของยัยนั่นแหละตบตีกับผู้หญิงอีกคนอยู่ 

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! 

"มึงอย่ามายุ่งเรื่องกู เข้าใจไหมฮะ! กูถาม!"

"อีนรกปล่อยนะ!"ในเมื่อหล่อนยังด่านเธออยู่มีหรือที่มิเชลจะปล่อย กระเป๋าแบรนด์เนมฟาดลงตามตัวนักษึกษาคนนั่นหลายต่อหลายครั้งจนใบหน้าหล่อนมีเลือดซิบออกมา 

"หยุด! หยุดนะเป็นบ้าอะไรวะ!"เตโชอุ้มร่างบางของมิเชลจนเจ้าหล่อนลอยหวือไปกับแรงของชายหนุ่ม

"อย่ามายุ่ง ปล่อยนะฉันจะตบสั่งสอนมันทีหลังจะได้ไม่มีปากมาพูดเรื่องชาวบ้านอีก พวกชอบยุ่งชอบเสือกมันก็ต้องโดนแบบนี้ล่ะ กูมีผัวสองคนแล้วจะทำไมห๊ะ หนักหัวรึไง!"

"กรี๊ด อีบ้าคอยดูฉันจะเอาเรื่องแก อีมิเชล!"

"เออมาเลยรออยู่ อย่าเก่งแต่ปากแน่จริงมึงมา"หญิงสาวจะพุ่งตัวไปตบตีคนตรงหน้าอีกครั้งแต่อีธานคว้าแขนไว้ทัน 

"นี่หยุดได้ไหมมิเชล ทำอะไรไม่รู้จักคิด มึงก็ลากตัวไปสิว่ะ!"อีธานหันมาพูดอย่างไม่พอใจ ที่มิเชลไร้สติแบบนี้ 

"ทำไมมึงไม่อุ้มไปล่ะ อะไรก็กู!"

"ฉันไม่ไปปล่อย!"

"ปล่อยให้เธอทำเรื่องไร้สาระอีกงั้นเหรอฮะ!"อีธานเสียงดังขึ้นมากกว่าเดิม จนเธอสะดุ้งตกใจ 

"ไร้สาระ? เรื่องแบบนี้พวกนายก็เคยทำไม่ใช่เหรออย่ามาทำเป็นสั่งสอนคนอื่นทั้งที่ตัวเองยังทำไม่ได้!"

"ได้! อยากลองดี?"อีธานย่อตัวก่อนจะอุ้มหญิงสาวพาดบ่าพร้อมเดินไปที่รถอย่างไม่พอใจ เตโชมองตามอย่างงงงวยชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาก่อนจะ ก้มหยิบกระเป๋ากับรองเท้าของหญิงสาว 

"เธอไม่เป็นไรนะ กลับไปทำแผลเถอะถ้ามีอะไรเดี๋ยวฉันจัดการให้"ชายหนุ่มหันมาบอกส้มส้มที่สภาพไม่ต่างจากมิเชลสักเท่าไหร่ 

"นี่ไอ้บ้าปล่อยฉันลงนะ ไม่เห็นรึไงคนมองเต็มไปหมด!"

"เออ หน้ามียางอายด้วยรึไง ที่งี้ถึงคิดได้!"เขาไม่เห็นด้วยที่หญิงสาวไปตบตีกันในรั้วมหาวิทยาลัยแบบนี้ ถ้าเรื่องถึงอธิบดีถึงครอบครัวของเธอจะมีหุ้นส่วนที่นี้ก็ไม่เป็นผลดีอยู่ดี 

"โอ๊ยยยยฉันเจ็บนะไอ้บ้า!"ร่างอรชรถูกยัดใส่ยุโรปคันหรูจนศีรษะหญิงสาวกระแทกกับขอบรถจนร้องเจ็บออกมา 

"เออก็ทำให้เจ็บจะได้มีสติคิดได้สักที!" 

"นี่ของเธอ!"เตโชโยนของให้หญิงสาวที่ทำหน้างอคอหักอยู่อย่างไม่พอใจ 

"ดูทำหน้าเข้า สภาพนี่ดูแทบไม่ได้!"

"เรื่องของฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนาย ฉันก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอกทุกคนที่มหาลัยรู้เรื่องกันหมดแล้ว แบบนี้ในอนาคตฉันจะมีผู้ชายมาจีบได้ไง!"

"แหมให้มันน้อยๆ หน่อยผัวสองคนยืนอยู่นี้ครับน้องมิเชล!"เตโชอดไม่ได้ที่จะกวนประสาทของอีกฝ่าย

"ใครเมียพวกนายไม่ทราบ! ฉันไม่อยากเป็น!"

"พูดมาก จะไปไหมมึงอะขึ้นรถสิ!"อีธานหันไปบอกชายอีกคนก่อนจะขึ้นไปนั่งตำแหน่งคนขับ 

"ฉันไม่ไป ฉันกลับเองได้ไม่อยากไปกับพวกนายแค่เห็นหน้าก็จะอ้วกแล้ว ฉันเกลียดได้ยินไหมว่าเกลียดทำไมพวกนายต้องมาทำให้ขีวิตฉันพังด้วย!"

"อยากเกลียดก็เกลียดไป เพราะชีวิตของเธออยู่ในมือพวกฉันแล้วมิเชลอย่าแสบให้มันมากนักนะ เดี๋ยวจะร้องไม่ออก!"อีธานหันมาดุอีกฝ่ายอย่างหมดความอดทน เขาอุตส่าห์ไม่อยากพูดอะไรมากแต่ก็อดไม่ได้จริงๆ ผู้หญิงคนนี้ปากดีเกินไปแล้วเห็นใจดีหน่อยก็เอาใหญ่สินะ 

ใบหน้าสวยของหญิงสาวนั่งบูดเบี้ยวอย่างไม่พอใจ เจ็บตัวไม่เท่าไหร่เจ็บใจนี่สิที่สุด ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรของเธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ด้วย 

อีธานขับรถมายังคอนโดที่ตอนนี้กลายมาเป็นเรือนหอของพวกเขาก็ว่าได้ หญิงสาวเห็นข้างของตัวเองก็ฟึดฟัดขึ้นมา นี่เธอต้องอยู่ที่นี้จริงๆ สินะ แต่ที่หน้าตกใจมากกว่าข้าวของเธอมาอยู่ที่นี้ก็คงเป็นห้องนอนนี่ล่ะจากเมื่อก่อนห้องชุดแห่งนี้มีสองห้องนอนตอนนี้ถูกเนรมิตใหม่ร่วมให้เป็นห้องใหญ่ห้องเดียวกัน ชายหนุ่มทั้งสองก็ดูไม่เห็นด้วยแต่ก็ขัดครอบครัวไม่ได้ พวกเขารู้ที่พ่อแม่ของพวกเขาทำแบบนี้เพราะอะไร จะมีก็คงยัยแสบนี่สินะที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย  

เสียงถอนหายใจเข้าออกอย่างหงุดหงิดอยู่นาน ก่อนสายตาชายหนุ่มทั้งสองจะจับจ้องทาที่หญิงสาวเงียบ เตโชมองไปรอบๆ ตามตัวหญิงสาวก็ถอยใจออกมา 

"โอ๊ยยยย เจ็บนะ!"

"อ้าวนึกว่าไม่เจ็บ เห็นเก่งดีนักหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ ยัยดื้อ!"

"อย่ามาเรียกฉันแบบนี้น่ะ ก็ไม่ใช่เพราะพวกนายรึไงทำให้ฉันเป็นขี้ปากชาวบ้านแบบนี้ ในเมื่อไม่มีใครสนใจในความรู้สึกฉัน ต่อไปฉันก็จะไม่สนใจใครหน้าไหนแล้ว!"

"คิดจะสร้างเรื่องอะไรอีก!"อีธานพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจคนตัวเล็กที่โวยวายอยู่ไม่เลิก 

"นี่มันชีวิตของฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉัน!" หญิงสาวสะบัดแขนออกห่างเตโชก่อนจะลุกขึ้นคว้ากระเป๋าพร้อมเดินออกไปจากห้องชุดสุดหรูด้วยใบหน้าหงุดหงิด 

คอนโดส้มส้ม 

"แกเป็นไงบ้างขอบคุณนะที่ช่วยฉัน!"มิเชลดูตามตัวเพื่อนสนิทอย่างนึกขอบคุณหญิงสาวตรงหน้า

"ไม่เป็นไรแผลนิดเดียวเราเป็นเพื่อนกันนะเห็นเพื่อนมีเรื่องก็ต้องช่วยกันสิ อีกอย่างไม่เจ็บเลยสักนิด เห็นนังหน้าพวกมันแล้วซะใจหน้าแหกมากกว่าเราอีก!" 

"งื่อออ แกเป็นเพื่อนที่ดีกับฉันมากเลยส้มส้ม ของคุณนะ"มิเชลไปกอดเพื่อนสนิทแน่น 

"ว่าแต่อีตุ๊ดไปไหน?"เธอถามหาเพื่อนอีกคนที่วันนี้ยังไม่เห็นหัวเลยตั้งแต่ตบคลาสก็หายเลย

"มันมีเรื่องที่บ้านนิดหน่อยอีกสองวันถึงจะกลับมา ว่าแต่คืนนี้ไปไหมวงที่ฉันชอบจะมาเล่นที่ผับ ไปเป็นเพื่อนหน่อย"

"เอาดิอยากเมาพอดี มีแต่เรื่องแย่ๆ เกิดขึ้นฉันล่ะอยากจะบ้าตายกับชีวิต!"

"แย่ตรงไหนโชคดีมากต่างหากมีผัวหล่อรวยตั้งสองคน"

"ชิ โชคดีกับผีสิ ไม่เอาไม่อยากพูดถึงวันนี้มิเชลจะแรด!"หญิงสาวว่าอย่างอารมณ์ดี ต่อจากนี้เธอจะใช้ชีวิตของเธออยากบังคับกันดีนักคอยดูแล้วกันว่าคนอย่างมิเชลแสบแค่ไหน 

สองสาวรื้อเสื้อผ้าในตู้กันยกใหญ่ มิเชลไม่ยอมกลับไปที่คอนโดของชายหนุ่มทั้งสองนั้น เธอจึงเอาเสื้อผ้าของส้มส้มมาใส่แทน 

"ตัวนี้เป็นไง?"

"แรดมากค่าเพื่อนรัก จะหาผัวเพิ่ม?"ส้มส้มเอ่ยแซวหญิงสาวที่เลือกใส่เดรสสายเดี่ยวสีแดงเปิดอกแหวกขาโชว์ขาสวยขนาดนี้ 

"แน่นอนไหนๆ ก็มีผัวสองแล้วเอาเพิ่งอรกคนแล้วกัน!"มิเชลพูดเล่นออกไปอย่างไม่คิดอะไร 

"หึ! จากที่ได้ข่าวมานี่พี่อีธานกับพี่เตโชนี่หึงโหดนะคะ น้องเชลนี้ไหวหรอ?"

"โอ๊ยยยย นั้นนะควรใช้กับคนที่รักกันแต่ฉันกับไอ้บ้าสองตัวนั้น ไม่ฆ่ากันตายก็บุญหัวแล้วค่ะคุณส้มส้ม"